Park Güell

Park Güell
Ilustracja
Fragment parku zimą
Państwo Hiszpania
MiejscowośćBarcelona
Powierzchnia20 ha
Data założenia1922
ProjektantAntoni Gaudí
Położenie na mapie Barcelony
Mapa konturowa Barcelony, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Park Güell”
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Park Güell”
Położenie na mapie Katalonii
Mapa konturowa Katalonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Park Güell”
Ziemia41°24′49″N 2°09′10″E/41,413611 2,152778
Dzieła Antoniego Gaudíego[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
ilustracja
Państwo Hiszpania
Typkulturowy
Spełniane kryteriumI, II, IV
Numer ref.320
Region[b]Europa i Ameryka Północna
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę2005
na 29. sesji

Park Güell (hiszp. Parque Güell, katal. Parc Güell) – duży ogród z elementami architektonicznymi w Barcelonie przy ulicy Olot, bocznej alei Santuari de la Muntanya, w północno-centralnej części miasta. Zaprojektowany przez katalońskiego architekta Antoniego Gaudíego na życzenie jego przyjaciela Eusebiego Güella, przemysłowca barcelońskiego, który – zauroczony angielskimi „miastami-ogrodami” – przedsięwzięcie sfinansował. Projekt w założeniu miał być osiedlem dla bogatej burżuazji, obejmującym 60 działek na powierzchni ok. 20 ha w pobliżu tzw. Łysej Góry. Prace trwały w latach 1900-1914. Projektu tego Gaudí nigdy nie ukończył. Powstało jedynie pięć budynków: dwa pawilony po dwóch stronach głównego wejścia oraz trzy inne w samym parku. W jednym z nich od roku 1906 mieszkał sam Gaudí. W 1922 roku władze Barcelony wykupiły teren i przekształciły go w park miejski.

Park jest otoczony murem, zbudowanym z kamieni o nieregularnym kształcie. Znajduje się w nim siedem bram. Nad główną bramą znajdują się dwa medaliony ze słowami „Park” i „Güell”, ułożonymi za pomocą mozaiki trencadis – kawałków potłuczonych, ceramicznych płytek. Park składa się z wielu fragmentów zieleni, pociętych systemami krętych ścieżek, mostków i ciągami schodów. Najciekawszymi elementami parku są:

  • Dawna brama wejściowa z kutego żelaza wraz z przyległymi do niej dwoma pawilonami, wzniesionymi w latach 1901-1902.
  • Schody wejściowe do głównego pawilonu[1]. Gaudí umieścił w nich trzy wysepki; pierwszej nadał formę groty, drugiej – węża na tle katalońskiej flagi – symbolu mądrości, na trzeciej jest rzeźba El Drac (kat. smok). El Drac w przewodnikach jest zwykle określany jako salamandra (mimo że jej nie przypomina). Według Zerbsta symbolizuje on raczej mitologicznego Pytona, czyli smoka będącego strażnikiem podziemnych wód[2]. Za rzeźbą El Drac w Parku Güell jest zbiornik na deszczówkę.
  • Sala Kolumnowa[3] (tzw. Sala Stu Kolumn) – główny pawilon o wymiarach 86 × 40 m, który miał służyć za targ. Wbrew nazwie liczy jedynie 86 kolumn o wzorach antycznych, w których wnętrzach są specjalne kanały umożliwiające spływ wody z położonego nad pawilonem tarasu. Dach sali ma kształt falisty i ułatwia tym bardziej spływ deszczówki.
  • Taras nad pawilonem kolumnowym przez architekta był nazywany teatrem greckim[4]. Opasany jest wyjątkowo długą, wykładaną mozaiką ławką, która jest jednocześnie gzymsem pawilonu pod nim. Jej szczegółowy projekt dopracował Josep Maria Jujol.
  • Dom, w którym mieszkał Gaudí (Casa-Museu Gaudí) nim przeprowadził się w pobliże Sagrada Familia. Mieści się tam muzeum artysty.

W 1969 roku wpisano park na listę narodowych dóbr kultury, a od 1984 roku obiekt znajduje się na Liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Wejście do parku
Wejście do parku

Przypisy

  1. The Dragon Stairway | Web oficial Park Güell | Barcelona, parkguell.barcelona [dostęp 2021-04-30].
  2. Rainer Zerbst, Antoni Gaudí : wszystkie budowle, Warszawa: Solis, 2004, ISBN 83-87112-08-9.
  3. The Hypostyle Room | Web oficial Park Güell | Barcelona, parkguell.barcelona [dostęp 2021-04-30].
  4. The Greek Theatre or Nature Square | Web oficial Park Güell | Barcelona, parkguell.barcelona [dostęp 2021-04-30].

Bibliografia

  • Barcelona. Seria: Miasta marzeń (Biblioteka „Gazety Wyborczej”), wyd. I, Mediaprofit Sp. z o.o., Warszawa 2009, ​ISBN 978-83-60174-96-8​.
  • Barcelona – udany weekend (Le Guide Vert „Michelin”: Barcelone et la Catalogne), wyd. IV, wyd. Helion S.A., Gliwice 2011, ​ISBN 978-83-246-4917-4​.

Media użyte na tej stronie

Spain location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Spain

Equirectangular projection, N/S stretching 130 %. Geographic limits of the map:

  • N: 44.4° N
  • S: 34.7° N
  • W: 9.9° W
  • E: 4.8° E
Catalonia location map.svg
Location map of Catalonia. Equirectangular projection, N/S stretching 130 %. Geographic limits of the map: * N: 42.99° N * S: 40.405° N * W: 0.55° O * E: 4.02° O
Green pog.svg
Shiny green button/marker widget.
Flag of UNESCO.svg
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Güell BCN.jpg
Autor: Canaan, Licencja: CC BY-SA 4.0
Escalinata del parque Güell.
Guell-3.jpg
Autor: Marc Desbordes, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Entrance of the Park Guëll in Barcelona
Barcelona districtes 2.svg
Autor: HansenBCN, Licencja: CC0
Districts of Barcelona
Parc Guell.jpg
Autor: Carolinau, Licencja: CC BY-SA 3.0
Parque Guell, Barcelona