Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich

Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich
Logotyp Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich
park krajobrazowy
Państwo Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Położeniegminy: Lubawa, Dąbrówno, Ostróda, otulina także w gminie Grunwald
MezoregionGarb Lubawski
Data utworzenia4 stycznia 1994
Akt prawnyRozporządzenie Nr 4 Wojewody Olsztyńskiego[1]
Powierzchnia71,6976 km²[1][2]
Powierzchnia otuliny146,6422 km²[1][2]
Obszary chronione2 rezerwaty przyrody w parku oraz 1 w otulinie
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich”
Ziemia53°33′N 19°57′E/53,550000 19,950000
Strona internetowa

Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskichpark krajobrazowy o powierzchni 71,7 km² leżący w województwie warmińsko-mazurskim, na terenie trzech gmin powiatów ostródzkiego (Dąbrówno, Ostróda) oraz iławskiego (Lubawa)[2]. Wokół Parku utworzono otulinę o powierzchni 146,6 km² – poza wymienionymi gminami leży ona także na terenie gminy Grunwald[2].

Park powstał w 1994 roku w celu ochrony bardzo urozmaiconej rzeźby, unikatowych walorów krajobrazowo-widokowych, bogatej ilościowo i zróżnicowanej gatunkowo flory i fauny i dużych wartości historyczno-kulturowych terenu. Obejmuje swymi granicami najwyższą część Garbu Lubawskiego, zwaną Wzgórzami Dylewskimi[3]. Należą one do najbardziej urozmaiconych morfologicznie obszarów Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego i najwyższych wzniesień polskich pojezierzy (najwyższe wzniesienie Dylewska Góra 312 m n.p.m.).

Obszar Parku usytuowany jest powyżej rzędnej 165 m n.p.m. Najniższe miejsca położone są w dolinach cieków wodnych, np. w dorzeczy Poburzanki. Charakterystyczną cechą ukształtowania terenu jest wyjątkowo silna dynamika rzeźby terenu, wyrażająca się wielkością lokalnych deniwelacji i intensywnością występowania form morfologicznych. Deniwelacje 40-60 m są powszechne, a nierzadko osiągają 80 m. Spadki na zboczach często przekraczają 25%.

Wody powierzchniowe odpływają promieniście w różnych kierunkach. Rzeki i strumienie biorą tu swój początek, a ich źródła zlokalizowane są głównie na obrzeżach Parku i w otulinie: rz. Dylewka, rz. Poburzanka, rz. Gizela, rz. Sandela, rz. Świniarc, rz. Struga, rz. Mała Wkra, rz. Wel.

Obszar Wzgórz Dylewskich jest jedynym na Warmii i Mazurach stanowiskiem występowania bodziszka żałobnego, fiołka trwałego i ułudki leśnej[4].

Rezerwaty przyrody

W obrębie parku krajobrazowego i jego otuliny utworzono następujące rezerwaty przyrody:

Planowane rezerwaty przyrody:

  • Uroczysko Dylewo
  • Uroczysko Klonowo[5].

Przypisy

  1. a b c Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich. W: Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-02-08].
  2. a b c d Uchwała Nr XXXIX/838/18 Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie Parku Krajobrazowego Wzgórz Dylewskich. W: Dz. Urz. Województwa Warmińsko-Mazurskiego poz. 4158 [on-line]. 2018-10-03. [dostęp 2019-02-08].
  3. Położenie Parku. W: Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich [on-line]. [dostęp 2018-09-28].
  4. Piotr Skurzyński Warmia, Mazury, Suwalszczyzna Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 217
  5. Rezerwaty przyrody. W: Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich [on-line]. Parki Krajobrazowe Województwa Warmińsko-Mazurskiego. [dostęp 2018-09-28].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie