Park Narodowy Huascarán

Ten artykuł od 2016-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Park Narodowy Huascarán[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Puya raimondii
Państwo	Peru
Typ	przyrodniczy
Spełniane kryterium	VII, VIII
Numer ref.	333
Region[b]	Ameryka Łacińska i Karaiby
Historia wpisania na listę
Położenie na mapie Peru Park Narodowy Huascarán
9°19′59″S 77°24′00″W/-9,333056 -77,400000
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

(c) User:Flothias, CC BY 2.5

Góra Tawllirahu

Park Narodowy Huascarán – park narodowy w środkowej części Peru, w andyjskim paśmie górskim Cordillera Blanca. Powierzchnia parku wynosi 3400 km²^[1], obejmuje on obszary położone na wysokości od 2000 do ponad 6000 m n.p.m. (27 szczytów powyżej 6000 m), w tym ponad 30 lodowców i 120 wysokogórskich jezior. Najwyższym szczytem na terenie parku jest Huascarán o wysokości 6768 m n.p.m. W roku 1985 został wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Flora i fauna

Park stanowi habitat chronionych roślin (np. występuje tu największa na świecie bromelia – Puya raimondii) oraz zwierząt – puma, jaguar, wigoń, guanaco, tapir, taruka, myszołów andyjski, kondor wielki oraz kilka gatunków kolibrów, w tym największy na świecie – gigancik andyjski.

Zobacz też

• Parki narodowe w Ameryce Południowej

Przypisy

Bibliografia

• Praca zbiorowa: Skarby świata : 890 pomników kultury i przyrody z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN SA, 2010, s. 453. ISBN 978-83-01-16333-4.