Park Narodowy Los Alerces
(c) littletroll, CC BY-SA 3.0 | |
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | prowincja Chubut |
Data utworzenia | 1945 |
Akt prawny | Dekret Nr 9504 z 1945 roku |
Powierzchnia | 2595,7 km² |
Ochrona | kategoria IUCN – II (park narodowy) |
42°48′27″S 71°53′56″W/-42,807500 -71,898889 |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
(c) littletroll, CC BY-SA 3.0 | |
Państwo | |
---|---|
Typ | przyrodniczy |
Spełniane kryterium | VII X |
Numer ref. | |
Region[b] | Ameryka Łacińska i Karaiby |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | 2017 |
Park Narodowy Los Alerces (hiszp. Parque nacional Los Alerces) – park narodowy w Argentynie, założony w 1945 roku i w 2017 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Od 2007 roku wraz z Parkiem Narodowym Lanín, Parkiem Narodowym Lago Puelo, Parkiem Narodowym Los Arrayanes, Parkiem Narodowym Nahuel Huapi i rezerwatami przyrody w tej części Patagonii tworzy rezerwat biosfery UNESCO o nazwie „Andino Norpatagonica”[1].
Historia
Park Narodowy Los Alerces został efektywnie utworzony w 1945 roku na mocy dekretu Nr 9504[2][3], w którym ogłoszono istniejące na tym terenie od 1937 roku rezerwaty przyrody parkami narodowymi[2][4][a].
Obejmuje ochroną obszar o powierzchni 259 570 hektarów (2595,7 km²) w Andach w prowincji Chubut przy granicy z Chile[2][3]. Celem parku jest ochrona krajobrazu polodowcowego i lasów waldiwijskich typu alerce, zdominowanych przez ficroję cyprysowatą[6].
W 2017 roku Park Narodowy Los Alerces wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[6].
Geografia
Klimat
Park leży w strefie klimatu umiarkowanego zimnego[2]. Latem średnia temperatura na obszarach niżej położonych wynosi 14°C, a zimą 2°C[2], w wyższych partiach gór średnia temperatura roczna to ok. -3°C[2]. Średnie opady roczne wynoszą 800 mm na wschodzie i 3000 mm na zachodzie[2] – zimą opady śniegu[2].
Flora i Fauna
Wyższe partie porastają dobrze zachowane lasy alerce zdominowane przez ficroję cyprysowatą[2] – zagrożony gatunek z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae), charakteryzujący się długowiecznością (ich wiek może przekraczać 3600 lat)[6]. Najstarszy znany okaz ficroi na terenie parku ma 60 m wysokości i 2,20 m w obwodzie, a jego wiek szacowany jest na 2600 lat[6][2].
W południowej części występują m.in. bambusy Chusquea culeou, bukany Nothofagus dombeyi i modrzewie[2].
Na terenie parku żyją m.in. pudu, ocelot chilijski, huemal chilijski, gołąbczak chilijski i zbrojówka[2].
Uwagi
Przypisy
- ↑ Quiénes Somos | Reserva de biósfera andino norpatagónica Argentina, web.archive.org, 15 stycznia 2011 [dostęp 2022-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-15] .
- ↑ a b c d e f g h i j k l Administración de Parques Nacionales: Parque Nacional Los Alerces (hiszp.). parquesnacionales.gob.ar. [dostęp 2019-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-12)].
- ↑ a b Administración de Parques Nacionales: Parque Nacional Talampaya (hiszp.). W: Sistema de Información de Biodiversidad (SIB) [on-line]. [dostęp 2019-01-05].
- ↑ Ministerio de Obras Públicas. Decreto Nº 9.504/1945 Disponiendo que Parques Nacionales funcionará como Administración General de Parques Nacionales y Turismo, con carácter autárquico (hiszp.). W: InfoLEG [on-line]. [dostęp 2019-01-07].
- ↑ Decreto 105.433/37 (hiszp.). W: sib.gob.ar [on-line]. [dostęp 2019-01-08].
- ↑ a b c d UNESCO: Los Alerces National Park (ang.). [dostęp 2019-01-04].
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Argentina_location_map.svg: NordNordWest
- derivative work: Виктор В (talk)
Location map of Argentina
Shiny green button/marker widget.
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
(c) littletroll, CC BY-SA 3.0
Cerro y glaciar Torrecillas - Lago Menéndez - Parque Nacional Los Alerces - Chubut - Argentina