Park Narodowy Manú

Ten artykuł od 2016-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Park Narodowy Manú^[a]

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Państwo	Peru
Typ	przyrodniczy
Spełniane kryterium	IX, X
Numer ref.	402
Region[b]	Ameryka Łacińska i Karaiby
Historia wpisania na listę
Położenie na mapie Peru Park Narodowy Manú
12°02′30″S 71°43′42″W/-12,041667 -71,728333
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Park Narodowy Manu – znajduje się w Peru w Kordylierze Wschodniej na pograniczu Andów Północnych i Amazonii, chroni krajobraz górskiego lasu mglistego i lasu równikowego. Powierzchnia parku wynosi 17 162,95 km²^[1].

Jeden z najbogatszych pod względem przyrodniczym rejonów Nowego Świata. Rezerwat biosfery pod ochroną UNESCO, od 1987 wchodzący w skład listy światowego dziedzictwa.

Flora

Znajduje się tu ponad 20 000 gatunków. 40% parku stanowią amazońskie tropikalne lasy deszczowe w tym lasy podmokłe, starorzecza, bagna palmowe i lasy typu górskiego.

Na 1 ha przypada około 200 różnych gatunków drzew.

Fauna

• Ssaki: 159 gatunków
  • Nietoperze 100 gatunków
• Gady: 99 gatunków
• Płazy: 140 gatunków
• Ptaki: 1000 gatunków (około 1/10 światowej awifauny)
• Ryby: 210 gatunków
• Owady (nie uwzględniono licznych nieopisanych gatunków)
  • Motyle: 1307 gatunków
  • Mrówki: 300 gatunków
  • Ważki różnoskrzydłe: 136 gatunków
  • Chrząszcze: 650 gatunków

Ocenia się, że w parku znajduje się około 500 000 gatunków stawonogów (owady, skorupiaki, wije).

Awifauna

Od roku 2008 park narodowy jest całkowicie włączony w obszar Important Bird Area o nazwie Manu. O nadaniu statusu zadecydowała obecność takich gatunków jak kusacz ciemnogłowy (Nothocercus nigrocapillus), kusacz czarny (Tinamus osgoodi), kusacz kapturowy (Crypturellus atrocapillus), kusacz Taczanowskiego (Nothoprocta taczanowskii), gęsiówka grzywiasta (Neochen jubata), białostrząb białobrewy (Leucopternis kuhli), harpia gujańska (Morphnus guianensis), ara niebieskogłowa (Primolius couloni), złotopiórka (Leptosittaca branickii), stokóweczka szmaragdowa (Nannopsittaca dachilleae), srokaczek płowy (Phlogophilus harterti), oliwiaczek czerwonodzioby (Zimmerius cinereicapilla), mrówkowiec złotorzytny (Terenura sharpei) i kacyk żółtorzytny (Cacicus koepckeae)^[2].

Zobacz też

• Parki narodowe w Ameryce Południowej

Przypisy