Park Narodowy Timanfaya

Park Narodowy Timanfaya

(c) I, Montek, CC-BY-SA-3.0
Panorama z punktu widokowego
park narodowy
Państwo	Hiszpania
Wspólnota autonomiczna	Wyspy Kanaryjskie
Położenie	Lanzarote
Data utworzenia	1974
Położenie na mapie Wysp Kanaryjskich Park Narodowy Timanfaya
Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego Park Narodowy Timanfaya
29°00′N 13°44′W/29,000000 -13,733333

Park Narodowy Timanfaya (hiszp. Parque Nacional de Timanfaya) – hiszpański park narodowy, znajdujący się na wyspie Lanzarote, w archipelagu Wysp Kanaryjskich, powstały na terenach wulkanicznych, który swój obecny wygląd zawdzięcza potężnej erupcji w latach 1730 do 1736. W tym okresie codziennie przez 6 lat z około 300 kraterów znajdujących się na tym obszarze, wypływało około 48 mln³ lawy. Do kolejnej erupcji doszło jeszcze w 1824. W sumie park narodowy zajmuje 51,07 km^2[1]. Alternatywna nazwa parku to Góry Ognia (Montañas del Fuego).

Do chwili obecnej w Timanfaya można poczuć wulkaniczny charakter wyspy – kamienie znajdujące się kilka centymetrów pod ziemią mają do 100 °C, a na głębokości 10 metrów temperatura dochodzi do 600 °C. Personel parku udowadnia prawdziwość powyższych pomiarów, organizując pokazy polegające na wrzucaniu do dołów w ziemi suchych gałęzi, które natychmiast się zapalają, czy wlewając wodę do szczelin w ziemi, które natychmiast zagotowana wybucha na kształt gejzera.

• 

  Wybuch "gejzera"

• 

  Lawa wulkaniczna

• 

  Wąska droga otoczona zastygłą lawą

Na jednym z wulkanicznych stożków znajduje się punkt widokowy, który został zaprojektowany przez Césara Manrique oraz restauracja El Diablo, która serwuje dania z grilla ogrzewanego przez ciepło wulkaniczne^[2]. Po terenie parku organizowane są objazdowe autokarowe wycieczki tzw. Ruta de los Volcanes.

W 1993 UNESCO uznało teren parku za rezerwat biosfery^[3].

Park Narodowy Timanfaya

Przypisy

Linki zewnętrzne

• A. Werelich, Degustacja wina na Marsie?, 1 grudnia 2014 (winnice w regionie La Geria - Park Timanfaya)