Park Zdrojowy w Busku-Zdroju

Park Zdrojowy w Busku-Zdroju

Łazienki (Sanatorium Marconi)
Państwo	Polska
Miejscowość	Busko-Zdrój
Powierzchnia	16 ha
Data założenia	1836
Projektant	Ignacy Hanusz
Położenie na mapie Buska-Zdroju Park Zdrojowy w Busku-Zdroju
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Park Zdrojowy w Busku-Zdroju
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Park Zdrojowy w Busku-Zdroju
Położenie na mapie powiatu buskiego Park Zdrojowy w Busku-Zdroju
Położenie na mapie gminy Busko-Zdrój Park Zdrojowy w Busku-Zdroju
50°27′30″N 20°43′14″E/50,458333 20,720556

Park Zdrojowy w Busku-Zdroju – park zdrojowy o powierzchni 16 ha w Busku-Zdroju, znajdujący się w południowej części miasta. Właścicielem parku jest urząd miasta Busko-Zdrój^[1]. Obecnie park przechodzi modernizację^[2]

Historia

Pierwszy zakład przyrodoleczniczy w Busku stworzył dzierżawca miasta generał Feliks Rzewuski, projektowanie Łazienek zlecił włoskiemu architektowi Henrykowi Marconiemu^[3], założenie parku ogrodnikowi Ignacemu Hanuszowi. Przez park mieli przechodzić powstańcy, podczas wycofywania się po bitwie pod Grochowiskami. Park był również miejscem tajnych konspiratorów w r. 1905 oraz POW. W r. 1952 zlikwidowano bilety do parku. Ponadto rozszerzono park o sąsiadujące tereny leśne i nadano im nazwę "Park 1 Maja". Dwa lata później dyrektor uzdrowiska przekazał park 1 Maja sanatorium wojskowemu. Do końca lat 70. w parku znajdowały się oranżerie i dom ogrodnika, zwany "Imosówką" (architekt Henryk Marconi) od nazwiska ostatniego ogrodnika zdrojowego Tadeusza Imosy. Dom odbudowano w r. 1982^[1].

W ostatnim okresie Park Zdrojowy’ powiększono. W zachodniej części Parku Zdrojowego powstała, druga co do wielkości w Polsce, Tężnia Solankowa wraz z Domem Zdrój owym i pijalnią wód. Obok obiektu zlokalizowana jest całoroczna mini tężnia. Stara część Parku Zdrojowego przeszła rekultywację. Zostały odtworzone pierwotne założenia architektoniczno-krajobrazowe z lat 60 XX wieku. W latach 2014–2020 projekt był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego^[4].

• 

  Dom Zdrojowy

• 

  Aleja parkowa

• 

  Szpital Uzdrowiskowy Krystyna

Park

Składa się z trzech części:

• ogrodu łazienkowego o powierzchnio 16 ha, ogrodzonego.
• promenady łączącej ogród z centrum miasta, o długości 859 m (Aleja Mickiewicza)
• skweru na pl. Zwycięstwa, pow. 0,7 ha^[1]

Obiekty na terenie parku

• "Łazienki" - najstarsze sanatorium w Busku-Zdroju
• restauracja
• muszla koncertowa
• Aleja Gwiazd związanych z polską muzyką klasyczną^[3]
• kaplica św. Anny, po rekonstrukcji^[3]
• korty tenisowe
• plac zabaw dla dzieci

• 

  Tężnia

• 

  Jadwiga Andegaweńska

• 

  Fontanna multimedialna

Flora i fauna

W ogrodzie rośnie 4500 drzew. Najliczniej występują klon zwyczajny, jesion, klon jawor, grab pospolity, robinia akacjowa. lipa drobnolistna, kasztanowiec zwyczajny, wiąz szypułkowy. Są również i gatunki rzadkie, m.in. klęk kanadyjski, wierzba biała, kasztanowiec czerwony, jabłoń purpurowa, oliwnik wąskolistny. Najwięcej drzew jest w wieku 80-110 lat (27%) i 50-80 lat (26%). Drzewa starsze niż 110 lat stanowią 12% drzewostanu parku^[1].

Faunę parku stanowią m.in. wiewiórki pospolite, dzięcioły, sikory bogatki, wróble domowe, jaskółki dymówki

Parki zdrojowe w polskich uzdrowiskach

Karpackie	Goczałkowice-Zdrój Horyniec-Zdrój Iwonicz-Zdrój Jastrzębie-Zdrój Krynica-Zdrój Muszyna Piwniczna-Zdrój Polańczyk Rabka-Zdrój Rymanów-Zdrój Szczawnica
Sudeckie	Cieplice Śląskie-Zdrój Długopole-Zdrój Duszniki-Zdrój Głuchołazy Kudowa-Zdrój Lądek-Zdrój Polanica-Zdrój Szczawno-Zdrój Świeradów-Zdrój
Nizinne	Busko-Zdrój Ciechocinek Inowrocław Kołobrzeg Konstancin-Jeziorna Międzyzdroje Nałęczów Połczyn-Zdrój Swoszowice Świnoujście Ustka Wieniec-Zdrój

(c) MARELBU, CC BY 3.0

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Archiwalne widoki parku w bibliotece Polona