Park technologiczny
Park technologiczny (także park naukowo-technologiczny, technopark) – zespół wyodrębnionych nieruchomości wraz z infrastrukturą techniczną, utworzony w celu dokonywania przepływu wiedzy i technologii pomiędzy jednostkami naukowymi a przedsiębiorcami[1]. Na ich terenie znajdują się zazwyczaj inkubatory technologiczne.
Charakterystyka
W polskim ustawodawstwie pojęcie parku technologicznego zostało zdefiniowane w 2002 r. w ustawie o finansowym wspieraniu inwestycji[2].
Nazwa park technologiczny jest tożsama z innymi nazwami stosowanymi wymiennie na całym świecie. Inne, spotykane w literaturze, to między innymi: park naukowy, park naukowo-technologiczny, park badawczy czy technopol. Międzynarodowe Stowarzyszenie Parków Naukowych (IASP) przygotowało następującą definicję: instytucja zarządzana przez specjalistów, których głównym celem jest promowanie kultury innowacyjnej oraz konkurencyjności instytutów naukowo-badawczych i firm zrzeszonych w parku. Park zarządza procesem przepływu wiedzy i technologii między uczelniami, instytucjami naukowo-badawczymi i przedsiębiorstwami. Sprzyja również powstawaniu i rozwojowi firm innowacyjnych, oferując możliwość inkubacji i wsparcie procesów tworzenia firm typu spin-off. Park naukowy pełni funkcje zbliżone do parku technologicznego, jednak produkcja w nim prowadzona ogranicza się do produkcji prototypowej.
Obok instytucji parku technologicznego funkcjonują także: park przemysłowy i park przemysłowo-technologiczny. Pojęcia te stosuje się w zależności od przyjętego profilu działalności lub specjalizacji.
- Park przemysłowy – zespół wyodrębnionych nieruchomości wraz z infrastrukturą techniczną, umożliwiający prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach
- Park przemysłowo-technologiczny – jest instytucją pośrednią pomiędzy parkiem przemysłowym a technologicznym. Jako organizacja może on przybrać formę kompleksu budynków łączącego zarówno funkcję infrastrukturalną dla przedsiębiorstw, jak i prowadzić działalność umożliwiającą przepływ informacji naukowych pomiędzy jednostkami naukowymi a przedsiębiorcami. Tego rodzaju parki funkcjonujące w Polsce oferują powierzchnię komercyjną na swoim terenie, przy jednoczesnym wydzieleniu procentowego obszaru tylko pod funkcje odpowiadające PT. Wśród przykładowych PP-T można wymienić: Płocki Park Przemysłowo-Technologiczny SA, Kwidzyński Park Przemysłowo-Technologiczny oraz Częstochowski Park Przemysłowo-Technologiczny.
Istnieją także połączenia funkcyjne i biznesowe pomiędzy parkami naukowymi i technologicznymi. Przykładem takiego rozwiązania mogą być: Pomorski Park Naukowo-Technologiczny, Technopark Gliwice, Wrocławski Park Technologiczny czy chociażby najstarszy polski park – Poznański Park Naukowo-Technologiczny.
Parki tworzone przy udziale władz samorządowych w celu zapewnienia preferencyjnych warunków prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności dla sektora małych i średnich przedsiębiorstw.
Zarówno parki technologiczne, jak i przemysłowo-technologiczne są często mylone z parkami przemysłowymi.
Parki w Polsce
W 2010 r. istniały w Polsce łącznie 24 parki technologiczne i 21 inicjatyw parkowych[3].
Działające
- Poznański Park Naukowo-Technologiczny (1995)
- Krakowski Park Technologiczny (1998)
- Wrocławski Park Technologiczny (1998)
- Park Naukowo-Technologiczny Politechniki Koszalińskiej (1998)
- Szczeciński Park Naukowo-Technologiczny (2000)
- Pomorski Park Naukowo-Technologiczny w Gdyni (2001)
- Opolski Park Naukowo-Technologiczny (2001)
- Bełchatowsko-Kleszczowski Park Przemysłowo-Technologiczny (2003)
- Bydgoski Park Przemysłowo-Technologiczny (2003)
- Technopark Gliwice (2004)
- Płocki Park Przemysłowo-Technologiczny (2004)
- Bionanopark (2004)
- Goleniowski Park Przemysłowy (2005)
- Toruński Park Technologiczny (2005)
- Park Przemysłowy i Usługowy w Bielsku-Białej (2005)
- Nickel Technology Park Poznań (YouNick) (2006)
- Gdański Park Naukowo-Technologiczny (2006)
- Park Technologiczny 3.0 MMC Brainville[4] (2006)
- Legnicki Park Technologiczny (2007)
- Euro-Centrum Park Naukowo-Technologiczny w Katowicach (2008)
- Jagielloński Park i Inkubator Life Science – Park LifeScience (2008)
- Dolnośląski Park Innowacji i Nauki (2008)
- Park Technologiczny w Koszalinie (2009)[5]
- Park Naukowo-Technologiczny Polska-Wschód w Suwałkach (2009)[6]
- Dolnośląski Park Technologiczny „T-Park” (2009)
- Invest Park Hajduki (2010)
- Lubuski Park Przemysłowo-Technologiczny (2010)
- Sosnowiecki Park Naukowo-Technologiczny (2012)
- Eureka Technology Park w Dąbrowie k. Poznania (styczeń 2012)
- Olsztyński Park Naukowo-Technologiczny (2013)
- Lubelski Park Naukowo-Technologiczny
- Lubuski Park Przemysłowo-Technologiczny
- Park Naukowo-Technologiczny Polska-Wschód w Suwałkach
- Regionalny Stargardzki Park Wysokich Technologii
- Podkarpacki Park Naukowo-Technologiczny w Rzeszowie
- Elbląski Park Technologiczny[7]
- ChemiPark Technologiczny w Brzegu Dolnym
- Kielecki Park Technologiczny[8][9]
- Białostocki Park Naukowo-Technologiczny (marzec 2012)
- Park Naukowo-Technologiczny Silesia w Katowicach[10]
- Park Przemysłowy Lubaczów
Zobacz też
- Specjalna strefa ekonomiczna
- Technopolis
Przypisy
- ↑ Ustawa z dnia 20 marca 2002 r. o finansowym wspieraniu inwestycji (Dz.U. z 2002 r. nr 41, poz. 363).
- ↑ Definicja z Ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o finansowym wspieraniu inwestycji (Dz.U. z 2002 r. nr 41, poz. 363, Dz.U. z 2002 r. nr 141, poz. 1177) (art. 2 ust. 15) oraz Dz.U. z 2003 r. nr 159, poz. 1537: zespół wyodrębnionych nieruchomości wraz z infrastrukturą techniczną, utworzony w celu dokonywania przepływu wiedzy i technologii pomiędzy jednostkami naukowymi w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2004 r. nr 238, poz. 2390 i Dz.U. z 2004 r. nr 273, poz. 2703 oraz Dz.U. z 2005 r. nr 85, poz. 727) a przedsiębiorcami, na którym oferowane są przedsiębiorcom, wykorzystującym nowoczesne technologie, usługi w zakresie doradztwa w tworzeniu i rozwoju przedsiębiorstw, transferu technologii oraz przekształcania wyników badań naukowych i prac rozwojowych w innowacje technologiczne, a także stwarzający tym przedsiębiorcom możliwość prowadzenia działalności gospodarczej przez korzystanie z nieruchomości i infrastruktury technicznej na zasadach umownych.
- ↑ PARK TECHNOLOGICZNY [Technology Park]. W: Krzysztof B. Matusiak: Innowacje i transfer technologii. Słownik pojęć. Warszawa: Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, 2011, s. 186–190. ISBN 978-83-7633-164-5. (pol.).
- ↑ MMC Brainville: Oficjalna strona Park Technologiczny 3.0 MMC Brainville. MMC Brainville. [dostęp 2014-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-09)]. (pol.).
- ↑ Park Technologiczny w Koszalinie.
- ↑ Park Naukowo-Technologiczny Polska-Wschód w Suwałkach
- ↑ Home – Elbląski Park Technologiczny.
- ↑ Kielecki Inkubator Technologiczny - Regionalna Strategia Innowacji, instytucje otoczenia biznesu, inkubacja firm. inkubator.kielce.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-08)]..
- ↑ KPT.
- ↑ Park Naukowo-Technologiczny Silesia, Park Naukowo-Technologiczny Silesia [dostęp 2018-03-07] (pol.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Politykstargard, Licencja: CC BY-SA 3.0
Lokalizacja parków przemysłowych i technologicznych w Polsce, na podstawie: http://www.paiz.gov.pl/strefa_inwestora/parki_przemyslowe_i_technologiczne
Granice projektowanego Elbląskiego Parku Technologicznego
Beskidzki Inkubator Technologiczny - Park Przemysłowy w Bielsku-Białej
Autor: Mateuszgdynia, Licencja: CC BY-SA 4.0
Toruński Park Technologiczny44