Park zdrojowy

Park Zdrojowy w Polanicy-Zdroju

Park zdrojowy – przestrzeń publiczna w miejscowościach uzdrowiskowych; podstawowy element kompozycji centrum uzdrowisk.

Obszary zielone – parki, skwery itp. najczęściej otaczają elementy infrastruktury uzdrowisk: pijalnie, promenady itp. i są podstawowym elementem centrum uzdrowiska. Są często połączone z fontannami, stawami, które pełnią funkcje dekoracyjne. Uzdrowisko jest najczęściej w centrum terenów zielonych, i to niezależnie od okresu, kiedy powstawała infrastruktura uzdrowiskowa^[1].

Funkcja

Tereny zielone, w tym parki zdrojowe w miejscowościach uzdrowiskowych pełnią istotną rolę w kształtowaniu funkcji uzdrowiskowych, przede wszystkim ze względu na mikroklimat, który wytwarzają. Ponadto pełnią wyjątkowo istotną w takim miejscu funkcję rekreacyjną: zapewniają relaks, są miejscem spacerów i wycieczek, co jest najczęściej bardzo ważnym elementem leczenia uzdrowiskowego^[1].

Przypisy

Parki zdrojowe w polskich uzdrowiskach Karpackie Goczałkowice-Zdrój Horyniec-Zdrój Iwonicz-Zdrój Jastrzębie-Zdrój Krynica-Zdrój Muszyna Piwniczna-Zdrój Polańczyk Rabka-Zdrój Rymanów-Zdrój Szczawnica (c) MARELBU, CC BY 3.0 Sudeckie Cieplice Śląskie-Zdrój Długopole-Zdrój Duszniki-Zdrój Głuchołazy Kudowa-Zdrój Lądek-Zdrój Polanica-Zdrój Szczawno-Zdrój Świeradów-Zdrój Nizinne Busko-Zdrój Ciechocinek Inowrocław Kołobrzeg Konstancin-Jeziorna Międzyzdroje Nałęczów Połczyn-Zdrój Swoszowice Świnoujście Ustka Wieniec-Zdrój