Parkur

Parkur w Akwizgranie (2004)

Przykładowy schemat parkuru

Jeźdzcy oglądają parkur przed konkursem w Hamburgu (2010)

Parkur – ogrodzony plac na świeżym powietrzu lub w hali, na którym ustawia się kilka lub kilkanaście przeszkód, które koń i jeździec muszą pokonać w określonej kolejności i czasie, z jak najmniejszą liczbą zrzutek i przypadków nieposłuszeństwa konia. Rozróżnia się parkur ćwiczebny i konkursowy.

Parkur ćwiczebny

Parkur ćwiczebny może być ustawiony na zwyczajnym placu ujeżdżalni, a dostosowuje się go do potrzeb szkolonych jeźdźców czy koni^[1].

Parkur konkursowy

Parkur konkursowy powinien odpowiadać przepisom związków jeździeckich (w Polsce jest to Polski Związek Jeździecki). Ustawia się go na placu obramowanym szrankami lub w dużej hali; w bliskim sąsiedztwie powinna znajdować się rozprężalnia – plac do rozprężenia koni (czyli rozgrzewki). Na parkurze konkursowym jeździec i koń oddają od 8 do 13 skoków na przeszkodach pojedynczych i wieloczłonowych. Na parkurze może pojawić się również rów z wodą. Ilość, wysokość, szerokość oraz rozmieszczenie przeszkód, wpływające na poziom trudności parkuru, zależą od klasy konkursu. Długość trasy przebiegu liczy się od wskaźnika startu do wskaźnika końcowego (celownika)^[1][2].

Przed rozpoczęciem konkursu skoków, jeźdźcy wchodzą na parkur i oglądają go „z ziemi”, aby zapoznać się z przebiegiem trasy oraz ewentualnymi trudnościami^[2].

Rodzaje przeszkód na parkurze

Na parkurze pojawiają się różne przeszkody o wielu budowach oraz kolorach, najczęściej spotykamy: koperta (często nazywana krzyżakiem) doublebarre, mur, okser, piramida, rów z wodą, stacjonata i triplebarre.

Zobacz też

• czworobok

Przypisy