Parlamentariusz

Parlamentariusze niemieccy (z przepaskami na oczach) w towarzystwie żołnierzy radzieckich przed kapitulacją Festung Breslau 6 maja 1945
Amerykański parlamentariusz z zawiązanymi oczami prowadzony przez dwóch niemieckich żołnierzy (listopad 1944)

Parlamentariusz (fr. parlementaire od parler, pol. mówić)[1] – w czasie wojny posłaniec kierowany do dowództwa wojsk przeciwnika w celu omówienia możliwości zawieszenia broni lub kapitulacji jednej ze stron. Delegacja taka wyposażona jest zazwyczaj w białą flagę[2], co zgodnie z konwencjami wojennymi sygnalizuje żołnierzom przeciwnika, że niosący ją żołnierze nie podejmują działań bojowych. W związku z tym prawnie zabronione jest atakowanie ich[3]. Po przekroczeniu linii frontu często nakazuje się założyć na oczy opaskę, uniemożliwiającą zapamiętanie topografii i rozmieszczenia wojsk przeciwnika. Zgodnie z konwencjami międzynarodowymi, po wykonaniu zadania (na przykład po przekazaniu propozycji kapitulacji) delegacja parlamentariuszy odsyłana jest z powrotem w kierunku własnych linii.

Prawnie zakazane jest udawanie zamiaru prowadzenia rokowań pod osłoną białej flagi lub udawanie poddania się[4].

Przypisy

  1. Parlamentariusz (pol.). Wielki słownik języka polskiego. [dostęp 2021-03-22].
  2. Znak białej flagi zdefiniowano w artykule 32 aneksu do konwencji haskich z 29 lipca 1899 i 18 października 1907 o zasadach prowadzenia wojny lądowej.
  3. Parlamentariusz traci przywilej nietykalności, jeżeli dowiedziono w sposób konkretny i niezbity, że skorzystał ze swego położenia uprzywilejowanego, aby spowodować lub popełnić czyn zdradziecki. Tamże, artykuł 34.
  4. Pierwszy Protokół Dodatkowy (1977) artykuł 37.

Media użyte na tej stronie

Amerykański parlamentariusz prowadzony przez dwóch niemieckich żołnierzy (2-409).jpg
Amerykański parlamentariusz z zawiązanymi oczami prowadzony przez dwóch niemieckich żołnierzy.
FestungBreslau6V1945.jpg
Delegation of German officers walking for negotiations before capitulation of Festung Breslau