Partia Demokratyczna (Japonia)

Partia Demokratyczna

民主党
Minshu-tō

(c) っ, CC-BY-SA-3.0
Państwo	Japonia
Lider	Yoshihiko Noda
Data założenia	1998
Data rozwiązania	7 maja 2018
Ideologia polityczna	centryzm
Poglądy gospodarcze	trzecia droga
Strona internetowa

Japonia Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Japonii Ustrój polityczny Ustrój polityczny Japonii Konstytucja Konstytucja Japonii Władza ustawodawcza Zgromadzenie Narodowe Izba Reprezentantów Tadamori Ōshima Izba Radców Chūichi Date Monarcha Cesarz Naruhito Porządek sukcesji Władza wykonawcza Premier Fumio Kishida Rząd Rząd Fumia Kishidy Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Najwyższy Prokurator generalny Kontrola państwowa Kontrola państwowa Komisja Audytu Japonii Finanse Bank Japonii Samorząd terytorialny Podział administracyjny Japonii Samorząd terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Partia Liberalno-Demokratyczna Partia Demokratyczna Komeito Japońska Partia Komunistyczna Wybory Wybory parlamentarne: 2017 Wybory do Izby Radców: 2016 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Japonii minister: Tarō Kōno

Portal Japonia

Partia Demokratyczna (jap. 民主党 Minshu-tō) – japońska partia polityczna określana jako centrowa^[1]. Powstała jako mała partia i przekształciła się w wielką siłę polityczną. W latach 2009-2012 partia rządząca w Japonii.

W jej skład wchodzi kilka osób o niejapońskim pochodzeniu m.in. Marutei Tsurunen (radca o fińskim pochodzeniu) i Ren Hō (radczyni, jej ojciec pochodzi z Tajwanu).

Od czasu powstania do 2009 Partia Demokratyczna pozostawała w opozycji. W wyborach parlamentarnych w sierpniu 2009 odniosła zdecydowane zwycięstwo i przejęła władzę od rządzącej przez kilkadziesiąt lat Partii Liberalno-Demokratycznej, a jej lider Yukio Hatoyama objął stanowisko premiera^[2][3]. 4 czerwca 2010 na stanowisku lidera partii i szefa rządu (funkcję premiera objął 4 dni później) zastąpił go Naoto Kan^[4]. 29 sierpnia 2011 nowym przewodniczącym w drugiej turze głosowania pokonując Banriego Kaiedę został wybrany Yoshihiko Noda^[5]. 7 maja 2018 roku połączyła się z Partią Nadziei tworząc Ludową Partię Demokratyczną Jej logo to dwa czerwone koła zachodzące na siebie (dolne jakby bardzo lekko ścięte w dolnej lewej części). Części nachodzące na siebie są białe.

Liderzy Partii Demokratycznej

Ta sekcja od 2015-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

• Naoto Kan (1998–1999)
• Yukio Hatoyama (1999–2002)
• Naoto Kan (2002–2004)
• Katsuya Okada (2004–2005)
• Seiji Maehara (2005–2006)
• Ichirō Ozawa (2006–2009)
• Yukio Hatoyama (2009–2010)
• Naoto Kan (2010–2011)
• Yoshihiko Noda (2011-2012)
• Banri Kaieda (2012-2014)
• Katsuya Okada (od 2014)

Poparcie

Izba Reprezentantów

• 2000 - 127 mandatów na 480
• 2003 - 177 mandatów(50)
• 2005 - 113 mandatów(64)
• 2009 - 308 mandatów(195)
• 2012 - 57 mandatów(251)
• 2014 - 73 mandaty(16)

Izba Radców

• 1998 - 47 mandatów na 252
• 2001 - 59 mandatów na 247
• 2004 - 82 mandaty na 242
• 2007 - 109 mandatów(27)
• 2010 - 106 mandatów(3)
• 2013 - 59 mandatów (47)

Zobacz też

• Partia Liberalno-Demokratyczna
• system dwupartyjny
• liberalizm
• centrum

Przypisy

Bibliografia

• EthanE. Scheiner EthanE., Democracy Without Competition in Japan: Opposition Failure in a One-Party Dominant State, Cambridge: Cambridge University Press, 2006, s. 43, ISBN 978-0-521-84692-9, OCLC 57406081 .
• David T Johnson; Franklin E Zimring. The Next Frontier: National Development, Political Change, and the Death Penalty in Asia. Oxford University Press. s. 93. ISBN 978-0-19-988756-9.
• Lucien Ellington (2009). Japan. ABC-CLIO. s. 90
• Kabashima, I. & Steel, G. (2010). Changing Politics in Japan. Cornell University Press, s. 138–9. ISBN 978-1-59884-162-6.
• Alisa Gaunder Routledge Handbook of Japanese Politics. Taylor & Francis. p. 28. ISBN 978-1-136-81838-7.
• Mark Kesselman; Joel Krieger; William Joseph. Introduction to Comparative Politics. Cengage Learning. s. 221. ISBN 1-111-83182-3.
• JeffJ. Kingston JeffJ., Contemporary Japan: History, Politics, and Social Change since the 1980s, wyd. 2nd ed, Chichester, West Sussex: John Wiley & Sons, 2013, s. 132, ISBN 978-1-118-31506-4, OCLC 780415808 .
• Christopher W. Hughes. Japan's Economic Power and Security: Japan and North Korea. Routledge. p. 16. ISBN 978-1-134-63431-6.

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna po japońsku i angielsku