Partia Demokratyczna (Mongolia)

Partia Demokratyczna
Ilustracja
Państwo Mongolia
LiderDzandaachüügijn Enchbold
Data założenia2000
Członkostwo
międzynarodowe		Międzynarodowa Unia Demokratyczna
BarwyBłękit
Obecni posłowie33 (na 76)
Strona internetowa
Mongolia
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Mongolii
Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna

Wikiprojekt Polityka

Partia Demokratyczna (mong. Ардчилсан Нам) – centro-prawicowa partia polityczna w Mongolii.

Historia

Partia została oficjalnie utworzona 6 grudnia 2000 roku z połączenia następujących partii politycznych: Mongolskiej Narodowej Partii Demokratycznej, Mongolskiej Partii Socjaldemokratycznej, Mongolskiej Partii Demokratycznej, Mongolskiej Partii Odnowy Demokratycznej i Mongolskiej Partii Demokratycznej Wierzących[1]. Szeregi nowej partii zasiliła grupa polityków, którzy odłączyli się od Mongolskiej Partii Zjednoczonego Dziedzictwa[1]. Przewodniczącym został Dambijn Dorligdżaw, którego w 2003 roku zastąpił Mendsajchany Enchsajchan[1].

W 2003 roku przed wyborami do parlamentu partia zawiązała koalicję wyborczą Ojczyzna - Koalicja Demokratyczna razem z Partią Ojczyzny i Partią Obywatelskiej Woli[2]. Komitet uzyskał 474 977 głosów i zdobył 34 mandaty w Wielkim Churale Państwowym[3], co nie dawało jednak większości parlamentarnej[2]. Ojczyzna – Koalicja Demokratyczna stworzyła rząd koalicyjny razem z Mongolską Partią Ludowo-Rewolucyjną a premierem po raz drugi został Cachiagijn Elbegdordż[4]. Rząd Elbegdordża upadł w styczniu 2006 roku, a nowym premierem został Mijeegombyn Enchbold, który powołał Enchsajchana na stanowisko wicepremiera[5]. Sam Enchsajchan został wyrzucony z partii po tym, jak nie udzielił poparcia drugiemu rządowi Elbegdordża[5]. W kwietniu 2006 roku szefem partii został Elbegdordż[4].

W wyborach parlamentarnych w 2008 roku partia zdobyła 26 mandatów (z 76), a Mongolska Partia Ludowo-Rewolucyjna 44[4]. Partia Demokratyczna zakwestionowała wyniki wyborów a Elbegdordż wezwał nowo wybranych członków partii, by nie podejmowali swoich obowiązków parlamentarnych[4]. Instrukcja Elbegdordża została zignorowana a on sam zrezygnował ze stanowisko przewodniczącego partii[4]. Nowym przywódcą partii został Norowyn Altanchujag[4].

Przed wyborami prezydenckimi w 2009 roku, partia zawiązała koalicję opozycyjną z Republikańską Partią Obywatelskiej Woli i Przymierzem Obywatelskim (zielonymi). Kandydatem koalicji na prezydenta został Cachiagijn Elbegdordż[6]. Elbegdordż zdobył 52% głosów, pokonując kandydata Mongolskiej Partii Ludowo-Rewolucyjnej i dotychczasowego prezydenta Nambaryna Enchbajara[6].

W wyborach parlamentarnych w 2012 roku partia zdobyła ponad 35% głosów. Stworzyła rząd koalicyjny z Mongolską Partią Ludowo-Rewolucyjną a Norowyn Altanchujag został premierem.

W wyborach prezydenckich w 2013 roku Elbegdordż zdobył 50,23% głosów, pokonując Badmaanjambuugijna Bat-Erdena z Mongolskiej Partii Ludowej i Udwal Nacag z Mongolskiej Partii Ludowo-Rewolucyjnej[7].

Jesienią 2014, po rezygnacji Norowyna Altanchujaga, który wcześniej został odwołany z urzędu premiera[8], nowym przewodniczącym partii został Dzandaachüügijn Enchbold[9]. Nowym premierem z ramienia Partii Demokratycznej został Czimedijn Sajchanbileg[10][11].

Przewodniczący partii

Poparcie

Poparcie w wyborach do Wielkiego Churału Państwowego:

  • 2004 – 44,74%, 34 mandatów na 76
  • 2008 – 40,43%, 28 mandatów(Red Arrow Down.svg6)
  • 2012 – 35,32%, 34 mandatów(Green Arrow Up Darker.svg6)
  • 2016 – 33,35%, 9 mandatów(Red Arrow Down.svg25)
Wyniki w wyborach prezydenckich
WyboryKandydatGłosowaniePoparcieUwagi
2001
Radnaasümbereliin GonchigdorjI tura37,2%Kandydat przegrał
2005
Mendsaikhany EnkhsaikhanI tura20,20%Kandydat przegrał
2009
Tsakhiagiin ElbegdorjI tura51,21%Prezydent
2013
Tsakhiagiin ElbegdorjI tura50,23%Prezydent

Przypisy

  1. ↑ a b c Alan J. K. Sanders: Historical Dictionary of Mongolia. Scarecrow Press, 2010, s. 209. ISBN 978-0-8108-7452-7. [dostęp 2015-01-02].
  2. ↑ a b Alan J. K. Sanders: Historical Dictionary of Mongolia. Scarecrow Press, 2010, s. 210. ISBN 978-0-8108-7452-7. [dostęp 2015-01-02].
  3. ↑ Mongolia: Election for State Great Hural 2004 (ang.). [dostęp 2015-01-03].
  4. ↑ a b c d e f Alan J. K. Sanders: Historical Dictionary of Mongolia. Scarecrow Press, 2010, s. 211. ISBN 978-0-8108-7452-7. [dostęp 2015-01-02].
  5. ↑ a b Alan J. K. Sanders: Historical Dictionary of Mongolia. Scarecrow Press, 2010, s. 248. ISBN 978-0-8108-7452-7. [dostęp 2015-01-02].
  6. ↑ a b Thomas Schrapel. „Auslandsinformationen”, s. 169-173, 2009. 5-6/2009. Konrad-Adenauer-Stiftung e.V.. ISSN 0177-7521 (ang.). 
  7. ↑ Reuters: Mongolian president wins second term amid focus on mining curbs (ang.). 2013-06-27. [dostęp 2015-01-03].
  8. ↑ infomongolia.com: Parliament of Mongolia resolves to dismiss the prime minister (ang.). [dostęp 2015-01-03].
  9. ↑ infomongolia.com: Speaker of the Parliament of Mongolia, Z. Enkhbold is elected as the Head of Democratic Party (ang.). [dostęp 2015-01-03].
  10. ↑ infomongolia.com: Parliament ratifies nomination for the prime minister of Mongolia as Ch.Saikhanbileg (ang.). [dostęp 2015-01-03].
  11. ↑ infomongolia.com: The newly elected Prime Minister of Mongolia Ch.Saikhanbileg is accredited by the President (ang.). [dostęp 2015-01-03].

Media użyte na tej stronie