Partia Demokratyczno-Liberalna

Partidul Democrat-Liberal
Państwo Rumunia
SkrótPDL
LiderVasile Blaga
Data założenia1993/2007
Data rozwiązania2014
Adres siedzibyBukareszt
Ideologia politycznakonserwatywny liberalizm, chrześcijańska demokracja
Poglądy gospodarczewolny rynek
Członkostwo
międzynarodowe		Europejska Partia Ludowa
Grupa w Parlamencie
Europejskim		Europejska Partia Ludowa (Chrześcijańscy Demokraci)
Barwypomarańczowa, niebieska

Partia Demokratyczno-Liberalna (rum. Partidul Democrat-Liberal, PDL) – rumuńska centroprawicowa partia polityczna, istniejąca w latach 1993–2014, do 2007 działająca pod nazwą Partia Demokratyczna (rum. Partidul Democrat, PD). PDL uzyskała członkostwo w Europejskiej Partii Ludowej[1].

Historia

Partia Demokratyczna

Powstanie PD wiązało się z przekształceniami na rumuńskiej scenie politycznej w pierwszej połowie lat 90. Po rozłamach w ramach Frontu Ocalenia Narodowego i porażce wyborczej w 1992 ugrupowanie to na kongresie z 28 i 29 maja 1993 przekształciło się w Partię Demokratyczną-FSN, przyjmując wkrótce skróconą nazwę. Przewodniczącym stronnictwa został były premier i lider frontu Petre Roman. Do 1997 do PD dołączyło kilka niewielkich formacji, tj. Tradycyjna Partia Socjaldemokratyczna, Demokratyczna Partia Pracy, Rumuński Front Demokratyczny i Socjaldemokratyczna Partia Jedności[2].

W 1996 Partia Demokratyczna wystartowała w sojuszu wyborczym z Rumuńską Partią Socjaldemokratyczną jako Unia Socjaldemokratyczna[3], dołączając następnie do koalicji rządzącej. Po kolejnych wyborach w 2000 partia znalazła się w opozycji. Kandydujący z jej ramienia na prezydenta Petre Roman zajął dopiero 6. miejsce[4], a po kilku latach odszedł ze swojego ugrupowania.

Przed kampanią wyborczą w 2004 demokraci zawiązali koalicję z Partią Narodowo-Liberalną pod nazwą Sojusz Prawdy i Sprawiedliwości. Ich lider, Traian Băsescu, wygrał wybory prezydenckie (reelekcję uzyskał również w 2008)[2], a PD współtworzyła koalicyjny rząd, na czele którego stanął przewodniczący PNL Călin Popescu-Tăriceanu. Spór między premierem i prezydentem doprowadził do rozpadu sojuszu i wyjścia Partii Demokratycznej z rządu.

Partia Demokratyczno-Liberalna

W grudniu 2007 PD przyjęła nową nazwę – Partia Demokratyczno-Liberalna[5]. Wiązało się to z planami akcesu do tego ugrupowania ze strony Partia Liberalno-Demokratyczna[6], skupiającej rozłamowców z PNL pod przywództwem Theodora Stolojana, do którego doszło formalnie w styczniu 2008[2].

Od 2008 do 2012 PDL ponownie była ugrupowaniem rządzącym, współtworząc gabinety Emila Boca[2]. W 2012 po przegranych wyborach lokalnych przewodniczącym demokratów został Vasile Blaga[7]. Partia w ramach centroprawicowej koalicji uzyskała niskie wyniki wyborcze w tym samym roku do Izby Deputowanych i Senatu. Zerwała później współpracę z prezydentem, który zainicjował powstanie konkurencyjnej Partii Ruchu Ludowego[8].

Po wyborach europejskich w 2014 do PDL dołączyła Siła Obywatelska, którą kierował Mihai Răzvan Ungureanu[9]. W tym samym czasie ponownie nawiązała ścisłą współpracę polityczną z Partią Narodowo-Liberalną, wspólny kandydat tych formacji, Klaus Iohannis, wygrał wybory prezydenckie. 17 listopada 2014 PDL podjęła formalną decyzję o zjednoczeniu się ze swoim koalicjantem pod szyldem PNL[10].

Przewodniczący

Wyniki wyborów

Wybory parlamentarne
  • 1996[3]
    • Izba Deputowanych: 12,9% głosów i 53 mandaty dla koalicji USD (43 dla PD)
    • Senat: 13,2% głosów i 23 mandaty dla koalicji USD (22 dla PD)
  • 2000[3]
    • Izba Deputowanych: 7,0% głosów i 31 mandatów
    • Senat: 7,6% głosów i 13 mandatów
  • 2004[11][12]
    • Izba Deputowanych: 31,5% głosów i 112 mandatów dla koalicji AD (48 dla PD)
    • Senat: 31,8% głosów i 49 mandatów dla koalicji AD
  • 2008[13]
    • Izba Deputowanych: 32,4% głosów i 115 mandatów
    • Senat: 33,6% głosów i 51 mandatów
  • 2012[14]
    • Izba Deputowanych: 16,7% głosów i 24 mandaty dla koalicji ARD (22 dla PDL)
    • Senat: 16,5% głosów i 56 mandaty dla koalicji ARD (52 dla PDL)
Wybory do Parlamentu Europejskiego
  • 2007: 28,8% głosów i 13 mandatów
  • 2009: 29,7% głosów i 10 mandatów[15]
  • 2014: 12,2% głosów i 5 mandatów[16]

Przypisy

  1. ↑ Member Parties (ang.). epp.eu. [dostęp 2015-01-05].
  2. ↑ a b c d e Leaders of Romania (ang.). zarate.eu. [dostęp 2015-01-05].
  3. ↑ a b c Romania (ang.). essex.ac.uk. [dostęp 2015-01-05].
  4. ↑ Statistica electorală (rum.). insse.ro. [dostęp 2015-01-05].
  5. ↑ Emil Boc (rum.). ubbcluj.ro. [dostęp 2015-01-11].
  6. ↑ Romania's Liberal Democrats Vote Merger With Democrats (ang.). mediafax.ro, 15 grudnia 2007. [dostęp 2015-01-05].
  7. ↑ New leader elected for Romania's main opposition (ang.). xinhuanet.com, 30 czerwca 2012. [dostęp 2015-01-05].
  8. ↑ People's Movement Party aims re-launching (ang.). nineoclock.ro, 29 stycznia 2014. [dostęp 2015-01-05].
  9. ↑ Fuziunea prin absorbție cu Forța Civică, aprobată de Colegiul Director al PDL (rum.). b1.ro, 21 lipca 2014. [dostęp 2015-01-05].
  10. ↑ Alianţa Creştin-Liberală desființată oficial. PDL-iștii sunt de astăzi PNL-iști! (rum.). ziarulunirea.ro, 17 listopada 2014. [dostęp 2015-01-05].
  11. ↑ Rezultate (rum.). bec2004.ro. [dostęp 2015-01-05].
  12. ↑ Parties and Elections in Europe: Romania (ang.). parties-and-elections.eu. [dostęp 2015-01-05].
  13. ↑ Rezultate Finale (rum.). becparlamentare2008.ro. [dostęp 2015-01-05].
  14. ↑ Rezultate (rum.). becparlamentare2012.ro. [dostęp 2015-01-05].
  15. ↑ Rezultate finale (rum.). bec2009pe.ro. [dostęp 2015-01-05].
  16. ↑ Situația voturilor valabil exprimate (rum.). bec2014.ro. [dostęp 2015-01-05].
Partie polityczne Rumunii

Flaga Rumunii

Media użyte na tej stronie