Partia Prohibicji
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Lider | m.in. John St. John, Clinton Fisk, John Bidwell, Silas Swallow, Eugene Chafin, Frank Hanly |
Data założenia | 1869 |
Ideologia polityczna |
Partia Prohibicji[1] (ang. Prohibition Party) – istniejąca[2] partia polityczna w Stanach Zjednoczonych, działająca od początku lat 70. XIX wieku.
Historia
Ruch trzeźwości w Stanach Zjednoczonych pojawił się w latach 20. XIX wieku[3]. W kolejnej dekadzie miało miejsce odrodzenie religijne, zgodne z duchem kalwinizmu, co sprzyjało abstynencji[3]. Jednakże masowy napływ imigrantów z Irlandii i Prus spowodował, że ruch ten znacznie przybrał i w połowie XIX wieku zawierał sojusze z partiami politycznymi, takimi jak: Partia Wigów, Partia Wolności, Partia Wolnej Ziemi i Partia Nic Niewiedzących[3]. Do 1855 roku 13 stanów wprowadziło prawo prohibicyjne[3]. Mimo tego w czasie wojny secesyjnej i po jej zakończeniu powstawało coraz więcej barów i zajazdów, w których sprzedawano alkohol[3]. Z tego powodu, 27 maja 1869 roku, 500 delegatów różnych Kościołów protestanckich i członków Independance Order of Good Temperance zebrało się w Oswego i postanowiło o założeniu partii politycznej[1].
Działalność
Od samego początku działacze Partii Prohibicji chcieli zawrzeć sojusz z republikanami, jednak tamci, obawiając się utraty poparcia elektoratu imigrantów, odmówili[1]. Głównym punktem programu prohibicjonistów było wprowadzenie zakazu produkcji i sprzedaży napojów alkoholowych[2]. Dodatkowo, chcieli likwidacji głosowania poprzez bary (ang. saloon vote)[1]. Pierwsza krajowa konwencja partii odbyła się w 1872 roku, która nominowała Jamesa Blacka kandydatem w wyborach prezydenckich[1]. Większość poparcia dla tego ugrupowania pochodziła z małych miejscowości i członków protestanckich Kościołów ewangelikalnych[2]. W latach 80. na Środkowym Zachodzie obsadzili swoimi zwolennikami stanowiska w legislaturach stanowych, łącznie w 18 stanach[1].
W 1881 roku powstała Home Protective Party, która postulowała zapisanie zakazu sprzedaży alkoholu w Konstytucji[4]. Rok później połączyła się z Partią Prohibicji[4]. Hasła o powrocie do wzorców zasad życia pierwszych kolonistów zapewniły im głosy konserwatystów na wsiach[4]. W 1884 roku do programu prohibicjonistów dodano wprowadzenie prawa wyborczego dla kobiet, reformę administracyjną i społeczną, zmniejszenie taryf kolejowych oraz prowadzenie polityki antymonopolowej[4]. Działacze chcieli także zawrzeć porozumienie z Partią Populistyczną[4]. Skok poparcia nastąpił w latach 1888 i 1892, kiedy to kandydaci na prezydenta przekroczyli próg 2% poparcia[2]. Cztery lata później ich poparcie zmalało, dzięki przytłaczającym sympatiom prorepublikańskim, jednakże już w 1895 nastąpiło odrodzenie ruchu abstynenckiego, dzięki działalności Anti-Saloon League[4].
Na początku XX wieku w Dakocie Północnej, Kansas i Maine wprowadzono prawo prohibicyjne[5]. Do 1914 roku obowiązywało ono w 11 stanach, co skłoniło działaczy do walki o wprowadzenie poprawki do Konstytucji[5]. XVIII poprawka zaczęła obowiązywać, gdy w 1917 roku przyjęła ją Nebraska, jako 36. stan[5]. Spowodowało to liczne protesty i regularne walki służb mundurowych z przemytnikami, a także upowszechniło korupcję[5]. W 1933 roku XVIII poprawka została anulowana, co walnie przyczyniło się do spadku poparcia i znaczenia Partii Prohibicji[5]. W latach 40. jej działacze sprzeciwiali się przystąpieniu USA do ONZ, domagali się redukcji wydatków publicznych i bronili praw stanowych[5]. W kolejnej dekadzie sprzyjali propagandzie antykomunistycznej i antyateistycznej, jednocześnie konsekwentnie żądając przywrócenia XVIII poprawki[6]. W latach 60. działalność ugrupowania niemalże zanikła[6].
Wybory prezydenckie | Kandydat | Głosy powszechne | Głosy elektorskie |
---|---|---|---|
1872 | James Black | 3 371[7] | 0 |
1876 | Green Clay Smith | 6 743[8] | 0 |
1880 | Neal Dow | 10 305[9] | 0 |
1884 | John St. John | 147 482[10] | 0 |
1888 | Clinton Fisk | 249 819[11] | 0 |
1892 | John Bidwell | 270 770[12] | 0 |
1896 | Joshua Levering | 125 072[13] | 0 |
1900 | John Woolley | 209 004[14] | 0 |
1904 | Silas Swallow | 258 596[15] | 0 |
1908 | Eugene Chafin | 252 821[16] | 0 |
1912 | Eugene Chafin | 207 972[17] | 0 |
1916 | Frank Hanly | 221 038[18] | 0 |
1920 | Aaron Watkins | 189 339[19] | 0 |
1924 | Herman P. Faris | 54 833[20] | 0 |
1928 | William F. Varney | 34 489[21] | 0 |
1932 | William David Upshaw | 81 916[22] | 0 |
1936 | David Leigh Colvin | 37 668[23] | 0 |
1940 | Roger Babson | 58 685[24] | 0 |
1944 | Claude A. Watson | 74 733[25] | 0 |
1948 | Claude A. Watson | 103 489[26] | 0 |
1952 | Stuart Hamblen | 189 339[27] | 0 |
1956 | Enoch A. Holtwick | 41 937[28] | 0 |
1960 | Rutherford Decker | 46 203[29] | 0 |
1964 | Earle Harold Munn | 23 266[30] | 0 |
1968 | Earle Harold Munn | 15 123[31] | 0 |
1972 | Earle Harold Munn | 13 505[32] | 0 |
1976 | Ben Bubar | 15 934[33] | 0 |
1980 | Ben Bubar | 7 212[34] | 0 |
1984 | Earl Dodge | 4 242[35] | 0 |
1988 | Earl Dodge | 8 002[36] | 0 |
Wybory do Izby Reprezentantów | Liczba mandatów[37] |
---|---|
1914 | 1 |
1916 | 1 |
1918 | 1 |
Przypisy
- ↑ a b c d e f I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 132.
- ↑ a b c d Prohibition Party, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2018-03-11] (ang.).
- ↑ a b c d e I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 131.
- ↑ a b c d e f I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 133.
- ↑ a b c d e f I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 134.
- ↑ a b I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 135.
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ Party Divisions of the House of Representatives. United States House of Representatives. [dostęp 2018-02-27]. (ang.).
Bibliografia
- Izabella Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. Warszawa: Egross, 1994. ISBN 83-85253-52-1. (pol.).
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Clinton Bowen Fisk
Autor: Di (they-them), Licencja: CC BY-SA 4.0
Camel logo of the Prohibition Party, a US political party
John Bidwell
Photograph of Silas C Swallow (1839-1930), Methodist preacher and prohibitionist politician
Eugene W. Chafin, Prohibition Party Presidential candidate and U.S. Senate nominee.