Parus

	Parus
	Linnaeus, 1758
	; Przedstawiciel rodzaju – bogatka zwyczajna (P. major)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	sikory
Rodzaj	Parus
	Typ nomenklatoryczny
	Parus major Linnaeus, 1758
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Zasięg występowania

Parus – rodzaj ptaka z rodziny sikor (Paridae).

Występowanie

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce^[3].

Morfologia

Długość ciała 12,5–15 cm; masa ciała 11,9–22,1 g^[3].

Systematyka

Etymologia

Parus: łac. parus „sikora” (por. par, parum „równy, towarzysz”)^[4].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[5]:

Parus monticolus Vigors, 1831 – sikora zielonogrzbieta
Parus major Linnaeus, 1758 – bogatka zwyczajna
Parus cinereus Vieillot, 1818 – bogatka orientalna – gatunek wyodrębniony ostatnio z P. major^[6]^[7]^[8]^[9]^[10]^[11]^[12]^[13]

Przypisy

↑ Parus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 189. (łac.).
↑ ^a ^b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Tits, Chickadees, and Titmice (Paridae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.parida1.01. [dostęp 2020-08-15]. (ang.).
↑ Parus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-15] (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paridae Vigors, 1825 - sikory - Tits, chickadees (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-15].
↑ L. Kvist, J. Martens, H. Higuchi, A.A. Nazarenko, O.P. Valchuk & M. Orell. Evolution and genetic structure of the great tit (Parus major) complex. „Proceedings of the Royal Society B”. 270 (1523), s. 1447–1454, 2003. DOI: 10.1098/rspb.2002.2321. (ang.).
↑ L. Kvist, J. Martens, A.A. Nazarenko & M. Orell. Paternal leakage of mitochondrial DNA in the Great Tit (Parus major). „Molecular Biology and Evolution”. 20 (2), s. 243–247, 2003. DOI: 10.1093/molbev/msg025. (ang.).
↑ M. Päckert, J. Martens, S. Eck, A.A. Nazarenko, O.P. Valchuk, B. Petri & M. Veith. The great tit (Parus major) – a misclassified ring species. „Biological Journal of the Linnean Society”. 86 (2), s. 153–174, 2005. DOI: 10.1111/j.1095-8312.2005.00529.x. (ang.).
↑ L. Kvist, T. Arbabi, M. Päckert, M. Orell & J. Martens. Population differentiation in the marginal populations of the great tit (Paridae: Parus major). „Biological Journal of the Linnean Society”. 90 (2), s. 201–210, 2007. DOI: 10.1111/j.1095-8312.2007.00726.x. (ang.).
↑ S. Eck. The Palaearctic titmouse species (Aves: Paridae: Parus sensu lato) - a current survey. „Zootaxa”. 1325, s. 7–54, 2006. (ang.).
↑ L. Kvist & S. Rytkönen. Characterization of a secondary contact zone of the Great Tit Parus major and the Japanese Tit P. minor (Aves: Passeriformes) in Far Eastern Siberia with DNA markers. „Zootaxa”. 1325, s. 55–73, 2006. DOI: 10.11646/zootaxa.1325.1.5. (ang.).
↑ S. Eck & J. Martens. Systematic notes on Asian birds. 49 A preliminary review of the Aegithalidae, Remizidae and Paridae. „Zoologische Mededelingen Leiden”. 80 (5), s. 1–63, 2006. (ang.).
↑ N. Zhao, C. Dai, W. Wang, R. Zhang, Y. Qu, G. Song, K. Chen, X. Yang, F. Zou & F. Lei. Pleistocene climate changes shaped the divergence and demography of Asian populations of the great tit Parus major: evidence from phylogeographic analysis and ecological niche models. „Journal of Avian Biology”. 43 (4), s. 297–310, 2012. DOI: 10.1111/j.1600-048X.2012.05474.x. (ang.).

[itis-1] Parus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Linnaeus-2] C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 189. (łac.).

[Winkler&inni-3] D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Tits, Chickadees, and Titmice (Paridae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.parida1.01. [dostęp 2020-08-15]. (ang.).

[4] Parus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-15] (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-5] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paridae Vigors, 1825 - sikory - Tits, chickadees (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-15].

[prs270-6] L. Kvist, J. Martens, H. Higuchi, A.A. Nazarenko, O.P. Valchuk & M. Orell. Evolution and genetic structure of the great tit (Parus major) complex. „Proceedings of the Royal Society B”. 270 (1523), s. 1447–1454, 2003. DOI: 10.1098/rspb.2002.2321. (ang.).

[mbe20-7] L. Kvist, J. Martens, A.A. Nazarenko & M. Orell. Paternal leakage of mitochondrial DNA in the Great Tit (Parus major). „Molecular Biology and Evolution”. 20 (2), s. 243–247, 2003. DOI: 10.1093/molbev/msg025. (ang.).

[bjls86-8] M. Päckert, J. Martens, S. Eck, A.A. Nazarenko, O.P. Valchuk, B. Petri & M. Veith. The great tit (Parus major) – a misclassified ring species. „Biological Journal of the Linnean Society”. 86 (2), s. 153–174, 2005. DOI: 10.1111/j.1095-8312.2005.00529.x. (ang.).

[bjls90-9] L. Kvist, T. Arbabi, M. Päckert, M. Orell & J. Martens. Population differentiation in the marginal populations of the great tit (Paridae: Parus major). „Biological Journal of the Linnean Society”. 90 (2), s. 201–210, 2007. DOI: 10.1111/j.1095-8312.2007.00726.x. (ang.).

[zootaxa1325a-10] S. Eck. The Palaearctic titmouse species (Aves: Paridae: Parus sensu lato) - a current survey. „Zootaxa”. 1325, s. 7–54, 2006. (ang.).

[zootaxa1325b-11] L. Kvist & S. Rytkönen. Characterization of a secondary contact zone of the Great Tit Parus major and the Japanese Tit P. minor (Aves: Passeriformes) in Far Eastern Siberia with DNA markers. „Zootaxa”. 1325, s. 55–73, 2006. DOI: 10.11646/zootaxa.1325.1.5. (ang.).

[zml80-12] S. Eck & J. Martens. Systematic notes on Asian birds. 49 A preliminary review of the Aegithalidae, Remizidae and Paridae. „Zoologische Mededelingen Leiden”. 80 (5), s. 1–63, 2006. (ang.).

[jab43-13] N. Zhao, C. Dai, W. Wang, R. Zhang, Y. Qu, G. Song, K. Chen, X. Yang, F. Zou & F. Lei. Pleistocene climate changes shaped the divergence and demography of Asian populations of the great tit Parus major: evidence from phylogeographic analysis and ecological niche models. „Journal of Avian Biology”. 43 (4), s. 297–310, 2012. DOI: 10.1111/j.1600-048X.2012.05474.x. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne