Parzeńsko

Parzeńsko

wieś
Parzeńsko
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	myśliborski
Gmina	Nowogródek Pomorski
Liczba ludności (2002)	43
Strefa numeracyjna	95
Kod pocztowy	74-305[1]
Tablice rejestracyjne	ZMY
SIMC	0185146
Położenie na mapie gminy Nowogródek Pomorski Parzeńsko
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Parzeńsko
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Parzeńsko
Położenie na mapie powiatu myśliborskiego Parzeńsko
52°52′29″N 15°07′18″E/52,874722 15,121667

Parzeńsko – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Nowogródek Pomorski.

W 2002 r. wieś miała 43 mieszkańców^[2].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Obecnie jest to wieś sołecka przy wschodnim brzegu leśnego jeziora. Przy wjeździe do wsi, na miejscu niemieckiego obelisku, stoi figura Matki Boskiej i kamień poświęcony papieżowi Janowi Pawłowi II.

Do niedawna wieś była "wsią umierającą", dopiero turystyka i masowy wykup działek pod domki letniskowe spowodowały jej ponowny rozwój. Walory środowiska, a głównie czystość wód jeziora i położenie wśród kompleksów leśnych Puszczy Barlineckiej (Parzeńsko położone jest w otulinie Barlinecko – Gorzowskiego Parku Krajobrazowego) spowodowały rozwój turystyczno – rekreacyjny, który stał się głównym atutem wsi. Dziś Parzeńsko to osiedle domków letniskowych. Wieś posiada pole biwakowe i plażę.

Historia

Wieś(niemiecka nazwa Wollhaus) w roku 1300 została nadana klasztorowi cystersów w Mironicach. W XIII i XIV w. nad jeziorem tym leżała zaginiona wieś Brunneke, późniejszy folwark Głownia.

Leśniczówka Friedrichsfelde

Pamiątkowy kamień na miejscu dawnej leśniczówki

Na terenie wsi znajdowała się zniszczona po II wojnie światowej przez wojska sowieckie Leśniczówka Friedrichsfelde. Należała ona razem z innymi Rahmhütte, Kerngrund, Osterburg i Kienitz do okręgu leśniczego Karzig. Leśniczy rewiru Stenger przejął Friedrichsfelde w październiku 1928 roku po śmierci von Hegemeistre Steffen – grób znajduje się na cmentarzu w Parzeńsku. Do leśniczówki należał mały ogródek warzywny i sad, który graniczył bezpośrednio z jeziorem Parzeńskim. Obok leśniczówki stał dom dla robotników dla czterech rodzin. Do tego należała jeszcze duża obora (dla 4 rodzin) i stodoła. Dzieci chodziły do oddalonej o 4 km szkoły w Karsku. Źródłem dochodu i wyżywienia była praca na polu i w ogrodzie. Leśniczy miał prawo odstrzelić 1 sarnę, 1 dzika. Inne odstrzelone zwierzęta przekazywano rolnikowi Bauer, który miał umowę handlową. Pensja leśniczego była skromna. Według dokumentów, po 25 latach pracy dostawał rocznie 5 tys. Reichsmark (RM). Kiedy na początku lutego 1945 r. wkroczyła armia radziecka leśniczówka i dom dla robotników zostały spalone.

Poewangelicki cmentarz

Cmentarz

(podlega ochronie konserwatorskiej)

Na północnej granicy wsi Parzeńsko znajduje się, udostępniony do zwiedzania, cmentarz poewangelicki z XIX wieku. Jest to ponad 100 nagrobków z piaskowca i granitu oraz malutkie lapidarium otoczone żywopłotem. Nagrobki mają bardzo ciekawe napisy, na przykład znaleziono taką inskrypcję: „Tu leży młody nauczyciel, który popełnił samobójstwo”. Nekropolię odrestaurowano za prywatne pieniądze. Jerzy Zygmunt jest dzierżawcą cmentarza i jego opiekunem.

(Na podstawie opracowań Piotra Wojciechowskiego)

Przypisy