Pas cnoty

XVI-wieczny drzeworyt niemiecki przedstawiający założony na kobietę pas cnoty, jej męża (którego pieniądze bierze) i kochanka (który daje jej klucz). Satyra na to rozwiązanie.

Pas cnoty, opaska syryjska – przyrząd stosowany w Europie między XII a XIX wiekiem w celu powstrzymywania kobiety od cudzołóstwa i masturbacji^[1][2].

Najczęściej wykonywano go z metalu w formie obejmującego kobietę ciasno w talii poziomego drutu lub skórzanego pasa, który zamykano na zatrzask zaopatrzony w zamek z kluczem. Do pasa poziomego montowano pionowy element zasłaniający srom, co uniemożliwiało odbycie stosunku płciowego. Element pionowy zaopatrzony był w małe otwory umożliwiające kobiecie załatwianie naturalnych potrzeb fizjologicznych, a dodatkowe kolce miały zapobiec próbom włożenia przez otwór nawet własnego palca. Pas cnoty był bardzo niewygodny i utrudniał utrzymanie higieny osobistej, co często powodowało bolesne otarcia i związane z tym choroby^[3].

Pas cnoty miał być używany przez wyższe warstwy społeczne, jak np. rycerstwo oraz przez kupców^[4]. Dzięki niemu mężczyzna, zabierając ze sobą klucz do pasa cnoty, mógł wyjechać na długotrwałą wyprawę wojenną bądź w interesach z przekonaniem, że jego żona nie zajdzie wtedy w ciążę i nie urodzi nieślubnego dziecka, np. w wyniku zdrady małżeńskiej lub gwałtu. W rzeczywistości ani pas cnoty ani jego przedstawienia w formie ilustracji nie są znane przed XV wiekiem, a i później służył raczej jako narzędzie związane z zawodową prostytucją. Istnieje też hipoteza, że mógł być narzędziem kary wprowadzonym w wyniku zmian w sądownictwie wraz z nadejściem nowożytności.[^[5][6]] Jego stosowanie w celu kontroli kobiecej seksualności poświadczone jest w XIX w.

Współcześnie istnieją również pasy cnoty dla mężczyzn, które składają się z drucianej klatki lub pojemnika zasłaniającego genitalia.

Przypisy