Pasmo Błękitne
Pasmo Błękitne, Góry Błękitne[1] (ang. Blue Ridge Mountains) – zewnętrzne, wschodnie i najwyższe pasmo górskie w łańcuchu Appalachów, w USA. Jego długość wynosi około 1000[2] km, szerokość 8–105 km[3]. Najwyższy szczyt Pasma Błękitnego to Mount Mitchell (2037[2][3] m n.p.m.).
Pasmo Błękitne to góry zbudowane głównie z prekambryjskich i paleozoicznych skał metamorficznych. Stanowią one dział wodny między dorzeczem Missisipi a Oceanem Atlantyckim. Pokryte lasami (w wyższych partiach bory sosnowe i jodłowe). Występują złoża węgla kamiennego, rudy manganu i litu, miki[2].
Przypisy
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. s. 599. [dostęp 2022-08-06].
- ↑ a b c Encyklopedia Powszechna PWN. T. 1. A-F. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 298.
- ↑ a b Blue Ridge, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2015-03-09] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Jan van der Crabben (Photographer), Licencja: CC BY-SA 2.0
Shining Rock Wilderness Area, Blue Ridge Mountains, North Carolina.