Pasmo Babiogórskie

Pasmo Babiogórskie

Pasmo Babiogórskie widziane z północy.
Megaregion	Region karpacki
Prowincja	Karpaty Zachodnie
Podprowincja	Zewnętrzne Karpaty Zachodnie
Makroregion	Beskidy Zachodnie
Mezoregion	Beskid Żywiecki
Mikroregion(y)	Pasmo Babiogórskie
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska: – woj. śląskie – woj. małopolskie

Pasmo Babiogórskie (513.512) – pasmo górskie w Beskidach Zachodnich, część Beskidu Żywieckiego. Sąsiaduje z Beskidem Makowskim, Kotliną Rabczańską, Beskidem Orawsko-Podhalańskim, Działami Orawskimi, Beskidem Orawsko-Podhalańskim, Beskidem Orawsko-Żywieckim i Beskidami Orawskimi na Słowacji^[1]. Najwyższym szczytem jest Diablak (1725 m).

Topografia

Pasmo Babiogórskie (oraz grupa Pilska) widoczne z Leskowca

Pasmo Babiogórskie, widok spod Magurki

Pasmo Babiogórskie, widok z Ćwilina

Masyw Babiej Góry

Granice

Według naukowo opracowanej przez Jerzego Kondrackiego regionalizacji Polski granice Pasma Babiogórskiego są następujące: od Przełęczy Jałowieckiej Północnej na granicy polsko-słowackiej potokiem Jaworzynka i Czatożanka, oraz rzeką Skawicą do jej ujścia do Skawy. Skawą w górę do ujścia Bystrzanki i dalej w górę Bystrzanką, Ciśniawą oraz południowo-wschodnimi i południowymi podnóżami Babiej Góry^[1].

Przebieg pasma

Od Jałowieckiej Przełęczy grzbiet Pasma Babiogórskiego wznosi się na Małą Babią Górę (1517 m), następnie biegnie na przełęcz Bronę (1408 m) i najwyższy w całych Beskidach Zachodnich Diablak (1725 m). Granica państwa skręca na szczycie na południe, na Orawę, a grzbiet Babiej opada ku wschodowi, przez Gówniak (1617 m), Kępę (1521 m) i Sokolicę (1367 m), na przełęcz Lipnicką (1012 m). Dalej przechodzi w Pasmo Policy. Przebiega przez Syhlec (1143 m), Kiczorkę (1298 m) i osiąga Policę (1369 m), z której na południe odbiega grzbiet Czernica (Czyrńca, 1318 m), przechodzący następnie w Pasmo Orawsko-Podhalańskie. Główny grzbiet opada na Jasną Grapę (1242 m) i Kucałową Przełęcz (1170 m), kulminuje w Okrąglicy (1239 m), a następnie, poprzez Urwanicę (1106 m), Naroże (938 m), a także Cupel (885 m), obniża się do doliny Skawy^[2].

Podział

• Masyw Babiej Góry,
• Pasmo Policy.

Pasmo Jałowieckie (Przedbabiogórskie), często w przewodnikach i mapach zaliczane do Beskidu Żywieckiego, według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego należy do Beskidu Makowskiego^[1].

Opis pasma

Pasmo Babiogórskie ma długość około 23 km i szerokość około 8 km. ¾ jego powierzchni znajduje się na terenie Polski, ¼ na Słowacji. Zbudowane jest z masywnych piaskowców płaszczowiny magurskiej, których grubość warstw sięga kilkuset metrów. W stromych stokach północnych występują osuwiska, a w niektórych niszach osuwiskowych w plejstocenie istniały pola firnowe.

W całym paśmie zidentyfikowano 91 jaskiń o łącznej długości 1174,2 m. Najwięcej z nich znajduje się w Paśmie Polic. Najdłuższą z jaskiń jest Jaskinia Oblica o długości 436 m i 21,1 m deniwelacji, usytuowana u północnych podnóży Pasma Polic, na zachodnim stoku Śmietarniaka^[3].

Przyroda ożywiona jest dobrze zachowana i niewiele tylko przekształcona w wyniku działalności człowieka. Pod względem atrakcyjności Pasmo Babiogórskie porównywać można z Tatrami i Sudetami. Po stronie polskiej utworzono Babiogórski Park Narodowy. Występuje charakterystyczny piętrowy układ roślinności. Występują 4 piętra; od regla dolnego, przez regiel górny i piętro kosodrzewiny po piętro alpejskie (na Diablaku)^[1].

Najwyższe szczyty

• Babia Góra: Diablak (1725 m ), Gówniak (1617 m), Kępa (1521 m), Mała Babia Góra (1517 m), Sokolica (1367 m)
• Polica (1369 m)
• Czernic (1317 m)^[2].

Infrastruktura turystyczna

Baza noclegowa

• Schronisko PTTK na Markowych Szczawinach
• Schronisko na Babiej Górze – obecnie nie istnieje
• schronisko PTTK na Hali Krupowej
• schronisko prywatne „Viktoria K.”

Przypisy