Pasmo Pewelskie

Fragment Pasma Pewelskiego
Widok na Pasmo Pewelskie z Kalikowego Gronia
Wajdów Groń i Małysiaków Groń

Pasmo Pewelskie – pasmo szczytów górskich i wzgórz, będące najbardziej na zachód wysuniętą częścią Beskidu Makowskiego[1]. W niektórych przewodnikach i na niektórych mapach nazywane jest czasami Pasmem Pewelsko-Ślemieńskim lub Czeretnikami i zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego[2].

Pasmo Pewelskie ma długość około 15 km. Biegnie od doliny Koszarawy w Pewli Małej w północno-wschodnim kierunku do doliny Kocońki. Południowo-wschodnie zbocza pasma opadają do doliny Pewlicy (wschodniej) i Lachówki, północno-zachodnie do Kotliny Żywieckiej i doliny Łękawki. Doliny tych rzek i potoków całkowicie oddzielają Pasmo Pewelskie od sąsiednich pasm górskich, jedynie przez Przełęcz Hucisko łączy się ono z Pasmem Laskowskim[2].

Lasy w stosunkowo niskim i mającym dość łagodnie nachylone stoki Paśmie Pewelskiem zostały w wyniku wielowiekowej działalności ludzkiej w większości wycięte i zamienione na pola uprawne[1]. Zabudowania gospodarstw dochodzą aż na sam grzbiet pasma. Dzięki temu, że na grzbiecie są pola uprawne, ze szlaku turystycznego wiodącego tym grzbietem rozciągają się szerokie widoki. Obecnie wiele dawnych pól ornych zamienionych zostało na łąki i pastwiska, części z nich już w ogóle nie uprawia się i stopniowo zarastają one lasem.[3].

Szczyty

W głównym grzbiecie Pasma Pewelskiego znajdują się następujące szczyty (w kolejności od zachodu na wschód)[2]:

  • Janikowa Grapa (737 m),
  • Madejów Groń (703 m),
  • Garlejów Groń (730 m)
  • Zwaliska (757 m),
  • Bigoska (742 m),
  • Baków (Czeretnik) (766 m),
  • Gachowizna (758 m),
  • Kocońka (701 m),
  • Małysiaków Groń (680 m),
  • Groń (687 m),
  • Wajdów Groń (677 m),
  • Palenica (624 m).

Po północno-zachodniej stronie tego ciągu głównych wzniesień Pasma Pewelskiego znajduje się drugi, niższy ciąg wzniesień z wzgórzami: Łyska (640 m), Barutka (614 m), Ostry Groń (643 m) i Jasna Górka (502 m). Swoimi północno-zachodnimi stokami opada on do Kotliny Żywieckiej, zaś od głównego ciągu wzniesień Pasma Pewelskiego oddzielony jest doliną potoku Pewlica (zachodnia)[2].

Szlaki turystyczne

szlak turystyczny żółty żółty: Jeleśnia (Mutne) – Janikowa GrapaGarlejów GrońZwaliskaBakówUbocz – Gachowizna. Czas przejścia: 2.30 h, ↓ 2.10 h[2]
szlak turystyczny niebieski niebieski: Ślemień – Gachowizna – Przełęcz Hucisko. Czas przejścia: 1.20 h, ↓ 1. 20 h

Przypisy

  1. a b Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  2. a b c d e Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
  3. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2012-01-10].

Linki zewnętrzne

Strona internetowa i przewodnik po Paśmie Pewelskim

Media użyte na tej stronie

POL Szlak żółty.svg
Żółty szlak turystyczny.
POL Szlak niebieski.svg
Niebieski szlak turystyczny.
Pasmo Pewelskie BŻ2.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok na PaSmo Laskowskie i Pasmo Pewelskie z Kalikowego Gronia
Kocoń BMa2.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Miejscowość Kocoń i widok na Matysiaków Groń (z niebieskiego szlaku w Beskid Mały)
Pasmo Pewelsko-Ślemieńskie - Baków i Gachowizna.jpg
Autor: Samsong, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pasmo Pewelsko-Ślemieńskie widok z południa na (od lewej): Baków (Czeretnik) (766 m n.p.m.) i Gachowizna (758 m n.p.m.). W dolinie wieś Hucisko.