Pasternak (roślina)
| ||
Morfologia (pasternak zwyczajny) | ||
Systematyka[1][2] | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | rośliny | |
Podkrólestwo | rośliny zielone | |
Nadgromada | rośliny telomowe | |
Gromada | rośliny naczyniowe | |
Podgromada | rośliny nasienne | |
Nadklasa | okrytonasienne | |
Klasa | Magnoliopsida | |
Nadrząd | astropodobne | |
Rząd | selerowce | |
Rodzina | selerowate | |
Rodzaj | pasternak | |
Nazwa systematyczna | ||
Pastinaca L. Sp. Pl. 262. 1753 | ||
Typ nomenklatoryczny | ||
Pasternak (Pastinaca L.) – rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych (Apiaceae Lindl.). Obejmuje 14 gatunków[4][5] (w ujęciu wyodrębniającym 10 gatunków w rodzaj Malabaila)[6]. Występują one w strefie klimatu umiarkowanego w Europie (4 gatunki) i w Azji[5][6]. W Polsce rośnie pasternak zwyczajny P. sativa L. s.str. i podawany jest w randze gatunku pasternak ćmy P. opaca Bernh.[7] (takson nie ujmowany w bazach taksonomicznych)[4][8]. Rośliny z tego rodzaju rosną zawleczone także na obu kontynentach amerykańskich, w Australii i Nowej Zelandii[5].
Rośliną użytkową i uprawianą jako warzywo jest pasternak zwyczajny P. sativa w podgatunku subsp. sativus. Roślina ta jest podobna do typu dzikiego, ale rozwija spichrzowy korzeń pod koniec pierwszego roku życia[5]. Korzeń jest wartościowym źródłem witaminy C i E, a najlepszy smak ma mieć po upieczeniu[6]. Przypisywane są mu także właściwości zdrowotne w przypadku artretyzmu[6].
Morfologia
- Pokrój
- Rośliny zielne (dwuletnie i byliny) osiągające do 2 m wysokości[5].
- Liście
- Zwykle pojedynczo pierzasto podzielone[9], czasem niepodzielone[5]. Często owłosione[5].
- Kwiaty
- Zebrane w baldachy złożone. Pokryw i pokrywek zwykle brak[5][9]. Kielich ze słabo widocznymi ząbkami działek[9] lub brak ich zupełnie[5]. Płatki korony w liczbie 5, żółtawe lub pomarańczowe, jajowato zaokrąglone, o zagiętych końcach[9]. Pręciki w liczbie 5. Zalążnia dolna, dwukomorowa, w każdej z komór z pojedynczym zalążkiem. Słupki dwa[5] .
- Owoce
- Rozłupnia rozpadająca się na dwie rozłupki, eliptyczne, spłaszczone soczewkowato, z oskrzydlonymi żebrami[5][9].
Systematyka
Elaphoboscum Ruprecht[3], Dumaniana Yild. & B. Selvi, Leiotulus Ehrenb.[4]
- Pozycja systematyczna
W obrębie rodziny selerowatych (baldaszkowatych) Apiaceae rodzaj klasyfikowany jest do podrodziny Apioideae, plemienia Tordylieae i podplemienia Tordyliinae[4].
- Wykaz gatunków[4]
- Pastinaca argyrophylla Delip.
- Pastinaca armena Fisch. & C. A. Mey.
- Pastinaca erzincanensis Menemen & Kandemir
- Pastinaca fleischmannii Hladnik ex W. D. J. Koch
- Pastinaca gelendostensis (Yild. & B. Selvi) Hand
- Pastinaca glandulosa Boiss. & Hausskn.
- Pastinaca hirsuta Pančić
- Pastinaca kochii Duby
- Pastinaca latifolia (Duby) DC.
- Pastinaca lucida L.
- Pastinaca pimpinellifolia M. Bieb.
- Pastinaca sativa L. – pasternak zwyczajny
- Pastinaca yildizii Dirmenci
- Pastinaca zozimoides Fenzl
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).
- ↑ a b Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-02-20].
- ↑ a b c d e Genus: Pastinaca L.. W: Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2019-05-21].
- ↑ a b c d e f g h i j k Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 309. ISBN 0-333-74890-5.
- ↑ a b c d David J. Mabberley: Mabberley's Plant-Book. Cambridge University Press, 2017, s. 686. ISBN 978-1-107-11502-6.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ Pastinaca. W: The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-05-21].
- ↑ a b c d e Władysław Szafer, Bogumił Pawłowski (red.): Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. T. IX. Kraków: PAN, PWN, 1960, s. 118.
Media użyte na tej stronie
(c) Skogkatten z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 4.0
Flowering parsnip june 2016 southern Sweden.