Pastoforia

Pastoforia w cerkwi w Uluczu (mały budynek odchodzący od prezbiterium.)

Pastoforia – w kościołach wczesnochrześcijańskich dwa małe pomieszczenia w prezbiterium przylegające symetrycznie do boków apsydy. Były dwudzielną zakrystią rozmieszczoną po obu stronach ołtarza[1]. Po prawej, południowej stronie ołtarza, znajdował się diakonikon (gr. διακονικόν), przeznaczony na przechowywanie naczyń, ksiąg i szat liturgicznych, oraz początkowo przestrzeń dla diakonów usługujących przy mszy; po lewej, północnej stronie ołtarza, znajdowała się prothesis (gr. πρόθεσις) – miejsce przeznaczone do przygotowania mszy. Oddzielnie, każde z dwóch pomieszczeń nazywane było pastoforium[2].


Przypisy

  1. pastoforia, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-04-25].
  2. Stefan Kozakiewicz (red.), Słownik Terminologiczny Sztuk Pięknych, 1969.

Media użyte na tej stronie