Patricio Rubio
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Patricio Rodolfo Rubio Pulgar | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 kwietnia 1989 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie | 10 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Patricio Rodolfo „Pato” Rubio Pulgar (ur. 18 kwietnia 1989 w Santiago) – chilijski piłkarz występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik meksykańskiego Querétaro.
Kariera klubowa
Rubio pochodzi ze stołecznego Santiago de Chile i jest wychowankiem akademii juniorskiej tamtejszego klubu CSD Colo-Colo, do której dołączył w wieku ośmiu lat. Do pierwszej drużyny został włączony jako siedemnastolatek przez argentyńskiego szkoleniowca Claudio Borghiego i w chilijskiej Primera División zadebiutował 22 listopada 2006 w przegranym 1:4 spotkaniu z Cobresalem. Już w swoim premierowym, jesiennym sezonie Clausura 2006 zdobył ze swoim zespołem mistrzostwo Chile, a także dotarł do finału drugich co do ważności rozgrywek południowoamerykańskiego kontynentu – Copa Sudamericana. Wobec olbrzymiej konkurencji w linii ataku (o miejsce w składzie rywalizował z graczami takimi jak Humberto Suazo, Héctor Mancilla czy Alexis Sánchez) pełnił jednak wyłącznie rolę głębokiego rezerwowego i bezpośrednio po tytule udał się na wypożyczenie do niżej notowanej ekipy CD Ñublense z siedzibą w Chillán. Tam przez rok nie wystąpił jednak w żadnym spotkaniu, zaś po powrocie do Colo-Colo wciąż okazjonalnie pojawiał się na boiskach, tym razem będąc alternatywą dla Lucasa Barriosa. W tej roli w sezonie Clausura 2008 wywalczył kolejne mistrzostwo kraju.
Wiosną 2009 Rubio – razem ze swoim kolegą klubowym Nicolásem Millánem – przeniósł się do argentyńskiego trzecioligowca, borykającego się z problemami finansowymi Club Rivadavia z miasta Lincoln, gdzie bez większych sukcesów spędził półtora roku. W późniejszym czasie powrócił do ojczyzny, zostając graczem występującego na trzecim szczeblu rozgrywek klubu Deportes Iberia, skąd po sześciu miesiącach przeszedł do innego trzecioligowca – amatorskiego wówczas AC Barnechea. Tam z miejsca został najważniejszym zawodnikiem drużyny; w sezonie 2011 triumfował z nią w rozgrywkach Tercera División, notując historyczny, pierwszy w dziejach klubu awans na zaplecze najwyższej klasy rozgrywkowej, zaś on sam został uhonorowany nagrodą dla najlepszego amatorskiego piłkarza roku w Chile. W barwach Barnechei spędził jeszcze sześć miesięcy w drugiej lidze, zostając jej królem strzelców w wiosennym sezonie Apertura 2012 z szesnastoma golami na koncie, zaś ogółem występował w tym zespole przez półtora roku i jest uznawany za jednego z najbardziej zasłużonych piłkarzy jego historii.
W lipcu 2012 Rubio podpisał umowę z występującą w najwyższej klasie rozgrywkowej stołeczną drużyną Unión Española, w celu zastąpienia w niej Emanuela Herrery. W jej barwach od razu wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie, szybko zostając jedną z największych gwiazd ligi chilijskiej. Premierowego gola w pierwszej lidze strzelił 7 lipca 2012 w zremisowanej 3:3 konfrontacji z Audax Italiano, natomiast podczas wiosennych rozgrywek Transición 2013 zanotował z ekipą prowadzoną przez José Luisa Sierrę trzecie w swojej karierze mistrzostwo Chile. W tym samym roku wywalczył również z Uniónem krajowy superpuchar – Supercopa de Chile, zaś w sierpniu 2013 za sumę 1,6 miliona dolarów przeszedł do krajowego giganta – stołecznego zespołu Universidad de Chile. W jesiennym sezonie Apertura 2014 zanotował z nim swój czwarty tytuł mistrzowski, zaś łącznie w barwach Universidadu spędził półtora roku jako najskuteczniejszy zawodnik ekipy i czołowy strzelec ligi.
Wiosną 2015 Rubio wyjechał do Meksyku, za sumę pięciu milionów dolarów zostając graczem tamtejszej drużyny Querétaro FC. W Liga MX zadebiutował 16 stycznia 2015 w wygranym 1:0 meczu z Universidadem de Guadalajara, zaś pierwszą bramkę zdobył 13 lutego tego samego roku w przegranym 1:2 pojedynku z Cruz Azul. Już w swoim pierwszym, wiosennym sezonie Clausura 2015 zanotował z Querétaro wicemistrzostwo Meksyku, jednak on sam nie spełnił pokładanych w nim nadziei, nie potrafiąc wywalczyć sobie pewnej pozycji w pierwszej jedenastce. Wobec tego już po upływie pół roku wrócił do ojczyzny, udając się na wypożyczenie do swojego poprzedniego zespołu – Universidadu de Chile. Jeszcze w tym samym roku zdobył z ekipą prowadzoną przez Martína Lasarte zarówno puchar kraju – Copa Chile, jak i superpuchar Chile. Tym razem występował w Universidadzie rok, lecz mimo regularnych występów nie potrafił odzyskać strzeleckiej skuteczności.
Po powrocie do Querétaro, w jesiennym sezonie Apertura 2016, Rubio wywalczył z tą drużyną puchar Meksyku – Copa MX.
Kariera reprezentacyjna
W seniorskiej reprezentacji Chile Rubio zadebiutował za kadencji argentyńskiego selekcjonera Jorge Sampaolego, 19 stycznia 2013 w wygranym 3:0 meczu towarzyskim z Haiti, w którym strzelił również swojego premierowego gola w kadrze narodowej.
Statystyki kariery
Klubowe
| Klub | Sezon | Kraj | Rozgrywki | Liga | Puchar kraju | Międzynarodowe | Ogółem | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Gole | Mecze | Gole | Rozgrywki | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||||||||
| Unión Española (rez.) | 2012 |  | Segunda División | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | |||||||
| Ogółem (rezerwy) | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | ||||||||||
| Colo-Colo | 2006 | | Primera División | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | |||||||
| Ñublense | 2007 | | 0 | 0 | — | — | 0 | 0 | ||||||||
| Colo-Colo | 2008 | | 1 | 0 | — | — | 1 | 0 | ||||||||
| Rivadavia | 2009–2010 |  | Argentino A | 18 | 5 | — | — | 18 | 5 | |||||||
| Deportes Iberia | 2010 | | Segunda División | 21 | 5 | — | — | 21 | 5 | |||||||
| Barnechea | 2011 | | 11 | 7 | — | — | — | 11≤ | 7≤ | |||||||
| 2012 | | Primera B | 19 | 16 | — | — | 19 | 16 | ||||||||
| Unión Española | | Primera División | 23 | 10 | 8 | 2 | — | 31 | 12 | |||||||
| 2013 | | 17 | 8 | 4 | 3 | — | 21 | 11 | ||||||||
| U de Chile | 2013–2014 | | 32 | 17 | — | CS + CL | 9 | 1 | 41 | 18 | ||||||
| 2014–2015 | | 17 | 11 | 2 | 0 | — | 19 | 11 | ||||||||
| Querétaro |  | Liga MX | 13 | 1 | 7 | 2 | — | 20 | 3 | |||||||
| U de Chile | 2015–2016 | | Primera División | 26 | 5 | 11 | 2 | CL | 2 | 0 | 39 | 7 | ||||
| Querétaro | 2016–2017 | | Liga MX | 0 | 0 | — | — | 0 | 0 | |||||||
| Ogółem | ||||||||||||||||
| Chile | 169 | 79 | 25≤ | 7≤ | CS + CL | 11 | 1 | 205≤ | 87≤ | |||||||
| Argentyna | 18 | 5 | — | — | 18 | 5 | ||||||||||
| Meksyk | 13 | 1 | 7 | 2 | — | 20 | 3 | |||||||||
| Ogółem | 200 | 85 | 32≤ | 9≤ | CS + CL | 11 | 1 | 243≤ | 95≤ | |||||||
- CS – Copa Sudamericana
- CL – Copa Libertadores
Reprezentacyjne
| Reprezentacja | Kraj | Rok | Towarzysko | Eliminacje | Turnieje | Ogółem | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Gole | Mecze | Gole | Rozgrywki | Mecze | Gole | Mecze | Gole | |||||||
| Chile | | 2013 | 3 | 1 | — | — | 3 | 1 | |||||||
| Ogółem | 3 | 1 | — | — | 3 | 1 | |||||||||
Bibliografia
- Patricio Rubio w bazie National Football Teams (ang.)
- Patricio Rubio, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-24].
- P. Rubio, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-02].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Carlos Figueroa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Everton v Unión Española, Estadio Sausalito, Viña del Mar, Chile.