Patrick Chan
 Chan na podium mistrzostw Kanady (2017) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 171 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konkurencja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Ravi Walia, Oleg Epstein, Marina Zujewa, Johnny Johns, Kathy Johnson, Christy Krall, Eddie Shipstad, Don Laws, Ellen Burka, Shin Amano, Osborne Colson, Mei Yang | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | The Granite Club | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery | 16 kwietnia 2018 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Rekordy życiowe ISU | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Patrick Lewis Wai-Kuan Chan (ur. 31 grudnia 1990 w Ottawie) – kanadyjski łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Mistrz olimpijski z Pjongczangu (2018, drużynowo), dwukrotny wicemistrz olimpijski z Soczi (2014, indywidualnie i drużynowo), trzykrotny mistrz świata (2011–2013), trzykrotny mistrz czterech kontynentów (2009, 2012, 2016), dwukrotny zwycięzca finału Grand Prix (2011, 2012) oraz dziesięciokrotny mistrz Kanady. Zakończył karierę amatorską 16 kwietnia 2018 r.
Życie prywatne
Patrick Chan jest jedynym dzieckiem Lewisa i Karen Chan, imigrantów z Hongkongu[1]. Jego ojciec był prawnikiem oraz uprawiał tenis stołowy, golf i podnoszenie ciężarów, zaś do Kanady przeniósł się z rodziną w dzieciństwie. Matka Patricka była zawodową tenisistką stołową i osiągała sukcesy w swojej ojczyźnie, a do Kanady przyjechała będąc młodą dziewczyną[2]. Patrick wychował się w Montrealu do piątego roku życia, a następnie przeprowadził się z rodziną do Toronto. Oprócz łyżwiarstwa figurowego uprawiał różne sporty m.in. taekwondo, tenisa, golfa, wspinaczkę górską. Chan mówi biegle po angielsku, francusku i kantońsku.
Kariera
Patrick Chan rozpoczął swoją dominację w zawodach krajowych w drugim sezonie swojej seniorskiej kariery. W sezonie 2007/08 rozpoczął swoją serię dziesięciu tytułów mistrza Kanady, z przerwą w sezonie 2014/15, gdy miał rok przerwy po igrzyskach olimpijskich. Jednocześnie w 2007 r. wszedł do czołówki światowych solistów, gdyż zaczął zajmować miejsca na podium zawodów z cyklu Grand Prix. Jego pierwsze złoto na zawodach z tego cyklu zdobył podczas Trophée Eric Bompard. W sezonie 2008/09 został mistrzem czterech kontynentów i wicemistrzem świata ustępując jedynie Amerykanowi Evanowi Lysacekowi. W kolejnym sezonie wywalczył drugi tytuł wicemistrza świata za Japończykiem Daisuke Takahashi. W latach 2010–2012 zdobył dwa tytuły mistrza świata i dwukrotnie zwyciężył w finale Grand Prix. Trzeci tytuł mistrza świata zdobył w 2013 r. w kanadyjskim London[3].
W 2014 r. po raz drugi wziął udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Soczi. W zawodach drużynowych był ważną postacią reprezentacji Kanady w zdobyciu przez nich srebrnego medalu[4]. Zajął trzecie miejsce w programie krótkim ustępując w klasyfikacji Yuzuru Hanyū i Jewgienijowi Pluszczenko. Indywidualnie w kategorii solistów zdobył swój drugi srebrny medal olimpijski tracąc 4.47 pkt do Japończyka Hanyū[5].
Po igrzyskach w Soczi, Chan zdecydował się opuścić sezon 2014/15.[6] Wrócił do rywalizacji w sezonie 2015/16 w dobrym stylu, zdobywając ósmy tytuł mistrza Kanady i trzeci tytuł mistrza czterech kontynentów. W cyklu Grand Prix zwyciężył w Skate Canada, a w finale zajął czwarte miejsce. W sezonie 2016/17 zwyciężył w dwóch zawodach GP – Skate Canada i Cup of China, w finale był piąty.
W 2018 r. wziął udział w swoich trzecich Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Pjongczangu[7]. W kategorii solistów był dopiero dziewiąty, lecz osiągnął swój największy sukces w karierze wspólnie z reprezentacją Kanady[8]. Podczas zawodów drużynowych przedstawił zarówno program krótki, gdzie był trzeci, jak i program dowolny, który wygrał. Tytułem mistrza olimpijskiego wraz z drużyną w składzie: Radford, Duhamel, Osmond, Daleman, Virtue i Moir zakończył swoją karierę[9]. Oficjalnie ogłosił to 16 kwietnia 2018 r. pozostając jednym z najbardziej utytułowanych kanadyjskich łyżwiarzy figurowych[10].
Osiągnięcia
| Zawody | 03–04 | 04–05 | 05–06 | 06–07 | 07–08 | 08–09 | 09–10 | 10–11 | 11–12 | 12–13 | 13–14 | 14–15 | 15–16 | 16–17 | 17–18 | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe[11] | ||||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 5 | 2 | 9 | |||||||||||||||
| Mistrzostwa świata | 5 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | 5 | 5 | WD | |||||||||
| Mistrzostwa czterech kontynentów | 1 | 1 | 1 | 4 | ||||||||||||||
| GP Finał Grand Prix | 5 | 5 | 1 | 1 | 3 | 2 | 4 | 5 | ||||||||||
| GP Cup of China | 1 | |||||||||||||||||
| GP NHK Trophy | 7 | WD | ||||||||||||||||
| GP Rostelecom Cup | WD | 2 | 1 | |||||||||||||||
| GP Skate America | 3 | |||||||||||||||||
| GP Skate Canada International | 1 | 6 | 1 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 4 | |||||||||
| GP Trophée Eric Bompard | 5 | 1 | 1 | 1 | 1 | 5 | ||||||||||||
| CS Finlandia Trophy | 2 | |||||||||||||||||
| Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[11] | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa świata juniorów | 7 | 6 | 2 | |||||||||||||||
| JGP Finał | 5 | |||||||||||||||||
| JGP w Kanadzie | 1 | |||||||||||||||||
| JGP na Słowacji | 4 | |||||||||||||||||
| NACS Waterloo | 5J | |||||||||||||||||
| NACS Thornhill | 3N | |||||||||||||||||
| Krajowe[11] | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa Kanady | 1N | 1J | 7 | 5 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||
| Eastern Challenge | 2N | 4J | ||||||||||||||||
| Zawody drużynowe[11] | ||||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 2T | 1T | ||||||||||||||||
| World Team Trophy | 2T 4P | 3T 2P | 2T 2P | 4T 5P | ||||||||||||||
| Japan Open | 1T 1P | 2T 6P | 2T 1P | 2T 3P | ||||||||||||||
Przypisy
- ↑ Mike Radoslav: Breakfast with the Chans (ang.). Petro Canada, 2010-02-25. [dostęp 2018-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-16)].
- ↑ Nick Zaccardi: Patrick Chan’s mom ‘coping with the separation’ from figure skating champion (ang.). NBC Sports, 2013-10-28. [dostęp 2018-04-20].
- ↑ Kerry Gillespie: World figure skating championships: Canada’s Patrick Chan wins third straight title (ang.). The Star, 2013-03-15. [dostęp 2018-04-20].
- ↑ Asif Hossain: Canada skates to silver in first Olympic team figure skating event (ang.). olympic.ca, 2014-02-09. [dostęp 2018-04-20].
- ↑ Rosie Dimanno: Patrick Chan wins silver at Sochi Olympics in men’s figure skating (ang.). The Star, 2014-02-14. [dostęp 2018-04-20].
- ↑ Patrick Chan to skip figure skating season (ang.). CBC Sports, 2014-09-30. [dostęp 2018-04-20].
- ↑ Nick Zaccardi: Patrick Chan prioritizes Olympic team event in last shot at gold (ang.). NBC Sports, 2018-02-11. [dostęp 2018-04-20].
- ↑ Grant Robertson: Chan finally finds Olympic gold as Canada’s figure skating team reaches top of podium (ang.). The Globe And Mail, 2018-02-12. [dostęp 2018-04-20].
- ↑ Winter Olympics: Canada win gold in figure skating team event in Pyeongchang (ang.). 2018-02-12. [dostęp 2018-04-20].
- ↑ Lori Ewing: Patrick Chan moving on from figure skating ‘with a huge smile’ (ang.). The Star, 2018-04-16. [dostęp 2018-04-20].
- ↑ a b c d Competition Results – Patrick CHAN (ang.). ISU, 2018-06-25. [dostęp 2018-08-20].
Bibliografia
- International Skating Union Biography – Patrick Chan (ang.). ISU. [dostęp 2018-04-20].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona internetowa Patricka Chana. patrickchan.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-21)].
- 1908:
Ulrich Salchow - 1920: Gillis Grafström
- 1924: Gillis Grafström
- 1928: Gillis Grafström
- 1932:
Karl Schäfer - 1936: Karl Schäfer
- 1948:
Dick Button - 1952: Dick Button
- 1956: Hayes Alan Jenkins
- 1960: David Jenkins
- 1964:
Manfred Schnelldorfer - 1968: Wolfgang Schwarz
- 1972:
Ondrej Nepela - 1976:
John Curry - 1980: Robin Cousins
- 1984: Scott Hamilton
- 1988: Brian Boitano
- 1992:
Wiktor Petrenko - 1994:
Aleksiej Urmanow - 1998: Ilja Kulik
- 2002: Aleksiej Jagudin
- 2006: Jewgienij Pluszczenko
- 2010: Evan Lysacek
- 2014:
Yuzuru Hanyū - 2018: Yuzuru Hanyū
- 2022: Nathan Chen
- 1908: Madge Syers
- 1920: Magda Julin
- 1924: Herma Plank-Szabó
- 1928:
Sonja Henie - 1932: Sonja Henie
- 1936: Sonja Henie
- 1948:
Barbara Ann Scott - 1952: Jeanette Altwegg
- 1956: Tenley Albright
- 1960: Carol Heiss
- 1964:
Sjoukje Dijkstra - 1968: Peggy Fleming
- 1972: Beatrix Schuba
- 1976: Dorothy Hamill
- 1980:
Anett Pötzsch - 1984: Katarina Witt
- 1988: Katarina Witt
- 1992: Kristi Yamaguchi
- 1994:
Oksana Bajuł - 1998: Tara Lipinski
- 2002: Sarah Hughes
- 2006: Shizuka Arakawa
- 2010:
Kim Yu-na - 2014: Adelina Sotnikowa
- 2018: Alina Zagitowa
- 2022: Anna Szczerbakowa
- 1908:
Anna Hübler / Heinrich Burger - 1920:
Ludowika Jakobsson / Walter Jakobsson - 1924: Helene Engelmann / Alfred Berger
- 1928:
Andrée Joly / Pierre Brunet - 1932: Andrée Brunet / Pierre Brunet
- 1936:
Maxi Herber / Ernst Baier - 1948:
Micheline Lannoy / Pierre Baugniet - 1952: Ria Falk / Paul Falk
- 1956: Sissy Schwarz / Kurt Oppelt
- 1960:
Barbara Wagner / Robert Paul - 1964:
Ludmiła Biełousowa / Oleg Protopopow - 1968: Ludmiła Biełousowa / Oleg Protopopow
- 1972: Irina Rodnina / Aleksiej Ułanow
- 1976: Irina Rodnina / Aleksandr Zajcew
- 1980: Irina Rodnina / Aleksandr Zajcew
- 1984: Jelena Wałowa / Oleg Wasiljew
- 1988: Jekatierina Gordiejewa / Siergiej Grińkow
- 1992: Natalja Miszkutionok / Artur Dmitrijew
- 1994: Jekatierina Gordiejewa / Siergiej Grińkow
- 1998: Oksana Kazakowa / Artur Dmitrijew
- 2002: Jelena Bierieżna / Anton Sicharulidze i
Jamie Salé i David Pelletier - 2006: Tatjana Tot´mianina / Maksim Marinin
- 2010:
Shen Xue / Zhao Hongbo - 2014: Tetiana Wołosożar / Maksim Trańkow
- 2018: Alona Sawczenko / Bruno Massot
- 2022: Sui Wenjing / Han Cong
- 1976: Ludmiła Pachomowa / Aleksandr Gorszkow
- 1980: Natalja Liniczuk / Giennadij Karponosow
- 1984: Jayne Torvill / Christopher Dean
- 1988: Natalja Biestiemjanowa / Andriej Bukin
- 1992: Marina Klimowa / Siergiej Ponomarienko
- 1994: Pasza Griszczuk / Jewgienij Płatow
- 1998: Pasza Griszczuk / Jewgienij Płatow
- 2002: Marina Anisina / Gwendal Peizerat
- 2006: Tatjana Nawka / Roman Kostomarow
- 2010: Tessa Virtue / Scott Moir
- 2014: Meryl Davis / Charlie White
- 2018: Tessa Virtue / Scott Moir
- 2022: Gabriella Papadakis / Guillaume Cizeron
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Figure skating
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
.svg)
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.
This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW
.svg)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Flaga Finlandii
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
The Canadian Red Ensign, the national flag of Canada from 1957 to 1965. (see: the Canadian Red Ensign on the Register of Arms, Flags and Badges)
↑ Civil flag or Landesfarben of the Habsburg monarchy (1700-1806)
↑ Merchant ensign of the Habsburg monarchy (from 1730 to 1750)
↑ Flag of the Austrian Empire (1804-1867)↑ Civil flag used in Cisleithania part of Austria-Hungary
(1867-1918)House colours of the House of Habsburg
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: David W. Carmichael, Licencja: CC BY-SA 3.0
Подиум чемпионата мира по фигурному катанию 2012 в мужском одиночном катании. Дайсукэ Такахаси (2-е место), Патрик Чан (1-е место), Юдзуру Ханю (3-е место)
.jpg)
Autor: David W. Carmichael, Licencja: CC BY-SA 3.0
2014 Winter Olympic - Figure skating Men podium - Yuzuru Hanyu(1st), Patrick Chan (2nd), Denis Ten (3rd).
.svg)
Flaga z emblematem ISU dla sportowców ekipy Wspólnoty Niepodległych Państw w 1992.
.svg)
Swedish merchant flag 1844-1905
Autor: David W. Carmichael, Licencja: CC BY 3.0
Patrick Chan during the 2017 Skate Canada International
Autor: David W. Carmichael, Licencja: CC BY 3.0
Patrick Chan during the 2017 Canadian Championships