Patrick Rafter

Patrick Rafter
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

28 grudnia 1972
Mount Isa

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1991

Zakończenie kariery

2001

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

11

Najwyżej w rankingu

1 (26 lipca 1999)

Australian Open

SF (2001)

Roland Garros

SF (1997)

Wimbledon

F (2000, 2001)

US Open

W (1997, 1998)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

10

Najwyżej w rankingu

6 (1 lutego 1999)

Australian Open

W (1999)

Roland Garros

SF (1998)

Wimbledon

SF (1996, 1998)

US Open

SF (1996)

Patrick Michael Rafter (ur. 28 grudnia 1972 w Mount Isa) – australijski tenisista, lider rankingu ATP, zwycięzca wielkoszlemowych US Open w latach 1997 i 1998 w grze pojedynczej i Australian Open w 1999 roku w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa z 1999 roku, olimpijczyk z Sydney (2000).

Kariera tenisowa

Gra Raftera opierała się na dobrym serwisie i jednym z najlepszych wolejów w historii[1]. Styl gry Australijczyka był bardzo widowiskowy.

Jako zawodowy tenisista występował w latach 1991–2001, chociaż decyzję o oficjalnym zakończeniu kariery ogłosił w styczniu 2003[2].

Rafter wszedł do światowej czołówki w 1997 roku gdy doszedł do finału US Open, i wygrał go w czterech setach z Gregiem Rusedskim. Osiągnięcie to powtórzył rok później, kiedy to w finale pokonał Marka Philippoussisa.

Dnia 26 lipca 1999 roku awansował na pierwsze miejsce rankingu ATP. Utrzymał się na nim jednak przez tydzień. Wcześniej tego roku wygrał deblowe Australian Open w parze z Jonasem Björkmanem. Po tym sukcesie awansował dnia 1 lutego 1999 roku na najwyższą pozycję w klasyfikacji deblowej – nr 6.

W dwóch kolejnych sezonach docierał do finału Wimbledonu, ulegając jednak tym razem Pete'owi Samprasowi i Goranowi Ivaniševiciowi.

Łącznie w swojej karierze wygrał w grze pojedynczej 11 turniejów rangi ATP World Tour oraz awansował do 14 finałów. W grze podwójnej triumfował w 10 imprezach ATP World Tour oraz uczestniczył w 8 finałach.

W 1999 roku Australia zdobyła Puchar Davisa, po pokonaniu w finale Francji. Rafter nie uczestniczył z powodu kontuzji w tej rundzie, podobnie jak i w półfinale, jednak zagrał w meczach 1 rundy przeciwko Zimbabwe i rundzie ćwierćfinałowej przeciwko Stanom Zjednoczonym. W 2000 roku Australijczycy przegrali finał z Hiszpanią i w 2001 z Francją.

W latach 1999 i 2001 wygrał też z drużyną Australii Drużynowy Puchar Świata.

W 2000 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Sydney, odpadając z turnieju singlowego w 2 rundzie, po porażce z Danielem Nestorem[3].

W 2002 roku został laureatem nagrody Australijczyk Roku, a w 2006 został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[4].

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (11–14)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Finalista1.17 kwietnia 1994HongkongTwardaStany Zjednoczone Michael Chang1:6, 3:6
Zwycięzca1.19 czerwca 1994ManchesterTrawiastaPołudniowa Afryka Wayne Ferreira7:6(5), 7:6(4)
Finalista2.2 marca 1997FiladelfiaTwarda (hala)Stany Zjednoczone Pete Sampras7:5, 6:7(4), 3:6
Finalista3.13 kwietnia 1997HongkongTwardaStany Zjednoczone Michael Chang3:6, 3:6
Finalista4.25 maja 1997Sankt PöltenCeglanaUrugwaj Marcelo Filippini6:7(2), 2:6
Finalista5.17 sierpnia 1997New HavenTwardaRosja Jewgienij Kafielnikow6:7(4), 4:6
Finalista6.24 sierpnia 1997Long IslandTwardaHiszpania Carlos Moyá4:6, 6:7(1)
Zwycięzca2.7 września 1997US Open, Nowy JorkTwardaWielka Brytania Greg Rusedski6:3, 6:2, 4:6, 7:5
Finalista7.29 września 1997Puchar Wielkiego SzlemaDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Pete Sampras2:6, 4:6, 5:7
Zwycięzca3.12 kwietnia 1998ĆennajTwardaSzwecja Mikael Tillström6:3, 6:4
Zwycięzca4.21 czerwca 1998’s-HertogenboschTrawiastaCzechy Martin Damm7:6(2), 6:2
Zwycięzca5.9 sierpnia 1998TorontoTwardaHolandia Richard Krajicek7:6(3), 6:4
Zwycięzca6.16 sierpnia 1998CincinnatiTwardaStany Zjednoczone Pete Sampras1:6, 7:6(2), 6:4
Zwycięzca7.30 sierpnia 1998Long IslandTwardaHiszpania Félix Mantilla7:6(3), 6:2
Zwycięzca8.13 września 1998US Open, Nowy JorkTwardaAustralia Mark Philippoussis6:3, 3:6, 6:2, 6:0
Finalista8.16 maja 1999RzymCeglanaBrazylia Gustavo Kuerten4:6, 5:7, 6:7(6)
Zwycięzca9.20 czerwca 1999’s-HertogenboschTrawiastaRumunia Andrei Pavel3:6, 7:6(7), 6:4
Finalista9.15 sierpnia 1999CincinnatiTwardaStany Zjednoczone Pete Sampras6:7(7), 3:6
Zwycięzca10.25 czerwca 2000’s-HertogenboschTrawiastaFrancja Nicolas Escudé6:1, 6:3
Finalista10.9 lipca 2000Wimbledon, LondynTrawiastaStany Zjednoczone Pete Sampras7:6(10), 6:7(5), 4:6, 2:6
Finalista11.12 listopada 2000LyonDywanowa (hala)Francja Arnaud Clément6:7(2), 6:7(5)
Finalista12.8 lipca 2001Wimbledon, LondynTrawiastaChorwacja Goran Ivanišević3:6, 6:3, 3:6, 6:2, 7:9
Finalista13.5 sierpnia 2001MontrealTwardaRumunia Andrei Pavel6:7(3), 6:2, 3:6
Finalista14.12 sierpnia 2001CincinnatiTwardaBrazylia Gustavo Kuerten1:6, 3:6
Zwycięzca11.19 sierpnia 2001IndianapolisTwardaBrazylia Gustavo Kuerten4:2 krecz

Gra podwójna (10–8)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Finalista1.17 kwietnia 1994HongkongTwardaSzwecja Jonas BjörkmanStany Zjednoczone Jim Grabb
Nowa Zelandia Brett Steven
walkower
Zwycięzca1.22 maja 1994BoloniaCeglanaAustralia John FitzgeraldCzechy Vojtěch Flégl
Australia Andrew Florent
6:3, 6:3
Finalista2.23 października 1994LyonDywanowa (hala)Czechy Martin DammSzwajcaria Jakob Hlasek
Rosja Jewgienij Kafielnikow
7:6, 6:7, 6:7
Zwycięzca2.8 stycznia 1995AdelaideTwardaStany Zjednoczone Jim CourierZimbabwe Byron Black
Kanada Grant Connell
7:6, 6:4
Finalista3.15 października 1995OstrawaDywanowa (hala)Francja Guy ForgetSzwecja Jonas Björkman
Argentyna Javier Frana
7:6, 4:6, 6:7
Finalista4.21 kwietnia 1996BermudyCeglanaAustralia Pat CashSzwecja Jan Apell
Południowa Afryka Brent Haygarth
6:3, 1:6, 3:6
Zwycięzca3.12 maja 1996PinehurstCeglanaAustralia Pat CashStany Zjednoczone Ken Flach
Stany Zjednoczone David Wheaton
6:2, 6:3
Zwycięzca4.5 stycznia 1997AdelaideTwardaStany Zjednoczone Bryan SheltonAustralia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:4, 1:6, 6:3
Finalista5.16 marca 1997Indian WellsTwardaAustralia Mark PhilippoussisBahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
6:7, 6:4, 5:7
Finalista6.20 kwietnia 1997TokioTwardaStany Zjednoczone Justin GimelstobCzechy Martin Damm
Czechy Daniel Vacek
6:2, 2:6, 6:7
Zwycięzca5.15 czerwca 1997LondynTrawiastaAustralia Mark PhilippoussisAustralia Sandon Stolle
Czechy Cyril Suk
6:2, 4:6, 7:5
Finalista7.10 sierpnia 1997CincinnatiTwardaAustralia Mark PhilippoussisAustralia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:7, 6:4, 4:6
Zwycięzca6.15 marca 1998Indian WellsTwardaSzwecja Jonas BjörkmanStany Zjednoczone Todd Martin
Stany Zjednoczone Richey Reneberg
6:4, 7:6
Zwycięzca7.2 sierpnia 1998Los AngelesTwardaAustralia Sandon StolleCzechy Jeff Tarango
Czechy Daniel Vacek
6:4, 6:4
Zwycięzca8.31 stycznia 1999Australian Open, MelbourneTwardaSzwecja Jonas BjörkmanIndie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
6:3, 4:6, 6:4, 6:7(10), 6:4
Zwycięzca9.13 czerwca 1999HalleTrawiastaSzwecja Jonas BjörkmanHolandia Paul Haarhuis
Stany Zjednoczone Jared Palmer
6:3, 7:5
Zwycięzca10.8 sierpnia 1999MontrealTwardaSzwecja Jonas BjörkmanZimbabwe Byron Black
Południowa Afryka Wayne Ferreira
7:6(5), 6:4
Finalista8.17 czerwca 2001HalleTrawiastaBiałoruś Maks MirnyKanada Daniel Nestor
Australia Sandon Stolle
4:6, 7:6(5), 1:6

Osiągnięcia w turniejach Wielkiego Szlema i ATP World Tour Masters 1000 (gra pojedyncza)

Turniej19911992199319941995199619971998199920002001Wygrane turniejeBilans w turnieju
Wielki Szlem
Australian Open1R1R3R4R2R1R3R3RSF0 / 915–9
French Open4R1R1RSF2R3R2R1R0 / 812–8
Wimbledon3R2R1R4R4R4RSFFF0 / 929–9
US Open1R3R2R1RWW1R1R4R2 / 920–7
Bilans spotkań0–00–12–38–44–44–415–313–39–47–314–4N/A76–33
ATP World Tour Finals
ATP World Tour FinalsRRRR0 / 22–4
ATP World Tour Masters 1000
Indian Wells1R3R3R1R3R2R2RQF0 / 89–8
MiamiSF3R1R2R3R4RSF0 / 713–7
Monte Carlo1R0 / 10–1
Rzym1R1R2R1RF1R0 / 66–6
Hamburg2R1R0 / 21–2
Montreal/Toronto1R2RQF2RWQFQFF1 / 820–7
Cincinnati1R1R3R2R3RWFF1 / 819–7
Sztokholm/Stuttgart2RSF3R2R0 / 44–4
Paryż1R3R3R3R0 / 43–4
Ranking na koniec sezonu
293243662066622416157N/A

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

     RR, odpadł w fazie grupowej

     –, nie startował w turnieju głównym

Przypisy

  1. Patrick Rafter - Tennis (ang.). sahof.org.au. [dostęp 2017-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 stycznia 2017)].
  2. Rafter announces retirement (ang.). bbc.co.uk, 10 stycznia 2003. [dostęp 2017-01-03].
  3. Pat Rafter Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-04] (ang.).
  4. Rafter inducted into Hall of Fame (ang.). abc.net.au, 16 lipca 2006. [dostęp 2017-01-03].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Patrick Rafter 2015.jpg
Autor: Tourism Victoria from Australia, Licencja: CC BY 2.0
Pat Rafter at the IMG@23 Players' Party at Crown