Patrick Rafter

Patrick Rafter
Państwo	Australia
Data i miejsce urodzenia	28 grudnia 1972 ; Mount Isa
Wzrost	185 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1991
Zakończenie kariery	2001
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	11
Najwyżej w rankingu	1 (26 lipca 1999)
Australian Open	SF (2001)
Roland Garros	SF (1997)
Wimbledon	F (2000, 2001)
US Open	W (1997, 1998)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	10
Najwyżej w rankingu	6 (1 lutego 1999)
Australian Open	W (1999)
Roland Garros	SF (1998)
Wimbledon	SF (1996, 1998)
US Open	SF (1996)

Patrick Michael Rafter (ur. 28 grudnia 1972 w Mount Isa) – australijski tenisista, lider rankingu ATP, zwycięzca wielkoszlemowych US Open w latach 1997 i 1998 w grze pojedynczej i Australian Open w 1999 roku w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa z 1999 roku, olimpijczyk z Sydney (2000).

Kariera tenisowa

Gra Raftera opierała się na dobrym serwisie i jednym z najlepszych wolejów w historii^[1]. Styl gry Australijczyka był bardzo widowiskowy.

Jako zawodowy tenisista występował w latach 1991–2001, chociaż decyzję o oficjalnym zakończeniu kariery ogłosił w styczniu 2003^[2].

Rafter wszedł do światowej czołówki w 1997 roku gdy doszedł do finału US Open, i wygrał go w czterech setach z Gregiem Rusedskim. Osiągnięcie to powtórzył rok później, kiedy to w finale pokonał Marka Philippoussisa.

Dnia 26 lipca 1999 roku awansował na pierwsze miejsce rankingu ATP. Utrzymał się na nim jednak przez tydzień. Wcześniej tego roku wygrał deblowe Australian Open w parze z Jonasem Björkmanem. Po tym sukcesie awansował dnia 1 lutego 1999 roku na najwyższą pozycję w klasyfikacji deblowej – nr 6.

W dwóch kolejnych sezonach docierał do finału Wimbledonu, ulegając jednak tym razem Pete'owi Samprasowi i Goranowi Ivaniševiciowi.

Łącznie w swojej karierze wygrał w grze pojedynczej 11 turniejów rangi ATP World Tour oraz awansował do 14 finałów. W grze podwójnej triumfował w 10 imprezach ATP World Tour oraz uczestniczył w 8 finałach.

W 1999 roku Australia zdobyła Puchar Davisa, po pokonaniu w finale Francji. Rafter nie uczestniczył z powodu kontuzji w tej rundzie, podobnie jak i w półfinale, jednak zagrał w meczach 1 rundy przeciwko Zimbabwe i rundzie ćwierćfinałowej przeciwko Stanom Zjednoczonym. W 2000 roku Australijczycy przegrali finał z Hiszpanią i w 2001 z Francją.

W latach 1999 i 2001 wygrał też z drużyną Australii Drużynowy Puchar Świata.

W 2000 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Sydney, odpadając z turnieju singlowego w 2 rundzie, po porażce z Danielem Nestorem^[3].

W 2002 roku został laureatem nagrody Australijczyk Roku, a w 2006 został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy^[4].

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (11–14)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	17 kwietnia 1994	Hongkong	Twarda	Michael Chang	1:6, 3:6
Zwycięzca	1.	19 czerwca 1994	Manchester	Trawiasta	Wayne Ferreira	7:6(5), 7:6(4)
Finalista	2.	2 marca 1997	Filadelfia	Twarda (hala)	Pete Sampras	7:5, 6:7(4), 3:6
Finalista	3.	13 kwietnia 1997	Hongkong	Twarda	Michael Chang	3:6, 3:6
Finalista	4.	25 maja 1997	Sankt Pölten	Ceglana	Marcelo Filippini	6:7(2), 2:6
Finalista	5.	17 sierpnia 1997	New Haven	Twarda	Jewgienij Kafielnikow	6:7(4), 4:6
Finalista	6.	24 sierpnia 1997	Long Island	Twarda	Carlos Moyá	4:6, 6:7(1)
Zwycięzca	2.	7 września 1997	US Open, Nowy Jork	Twarda	Greg Rusedski	6:3, 6:2, 4:6, 7:5
Finalista	7.	29 września 1997	Puchar Wielkiego Szlema	Dywanowa (hala)	Pete Sampras	2:6, 4:6, 5:7
Zwycięzca	3.	12 kwietnia 1998	Ćennaj	Twarda	Mikael Tillström	6:3, 6:4
Zwycięzca	4.	21 czerwca 1998	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Martin Damm	7:6(2), 6:2
Zwycięzca	5.	9 sierpnia 1998	Toronto	Twarda	Richard Krajicek	7:6(3), 6:4
Zwycięzca	6.	16 sierpnia 1998	Cincinnati	Twarda	Pete Sampras	1:6, 7:6(2), 6:4
Zwycięzca	7.	30 sierpnia 1998	Long Island	Twarda	Félix Mantilla	7:6(3), 6:2
Zwycięzca	8.	13 września 1998	US Open, Nowy Jork	Twarda	Mark Philippoussis	6:3, 3:6, 6:2, 6:0
Finalista	8.	16 maja 1999	Rzym	Ceglana	Gustavo Kuerten	4:6, 5:7, 6:7(6)
Zwycięzca	9.	20 czerwca 1999	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Andrei Pavel	3:6, 7:6(7), 6:4
Finalista	9.	15 sierpnia 1999	Cincinnati	Twarda	Pete Sampras	6:7(7), 3:6
Zwycięzca	10.	25 czerwca 2000	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Nicolas Escudé	6:1, 6:3
Finalista	10.	9 lipca 2000	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Pete Sampras	7:6(10), 6:7(5), 4:6, 2:6
Finalista	11.	12 listopada 2000	Lyon	Dywanowa (hala)	Arnaud Clément	6:7(2), 6:7(5)
Finalista	12.	8 lipca 2001	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Goran Ivanišević	3:6, 6:3, 3:6, 6:2, 7:9
Finalista	13.	5 sierpnia 2001	Montreal	Twarda	Andrei Pavel	6:7(3), 6:2, 3:6
Finalista	14.	12 sierpnia 2001	Cincinnati	Twarda	Gustavo Kuerten	1:6, 3:6
Zwycięzca	11.	19 sierpnia 2001	Indianapolis	Twarda	Gustavo Kuerten	4:2 krecz

Gra podwójna (10–8)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	17 kwietnia 1994	Hongkong	Twarda	Jonas Björkman	Jim Grabb Brett Steven	walkower
Zwycięzca	1.	22 maja 1994	Bolonia	Ceglana	John Fitzgerald	Vojtěch Flégl Andrew Florent	6:3, 6:3
Finalista	2.	23 października 1994	Lyon	Dywanowa (hala)	Martin Damm	Jakob Hlasek Jewgienij Kafielnikow	7:6, 6:7, 6:7
Zwycięzca	2.	8 stycznia 1995	Adelaide	Twarda	Jim Courier	Byron Black Grant Connell	7:6, 6:4
Finalista	3.	15 października 1995	Ostrawa	Dywanowa (hala)	Guy Forget	Jonas Björkman Javier Frana	7:6, 4:6, 6:7
Finalista	4.	21 kwietnia 1996	Bermudy	Ceglana	Pat Cash	Jan Apell Brent Haygarth	6:3, 1:6, 3:6
Zwycięzca	3.	12 maja 1996	Pinehurst	Ceglana	Pat Cash	Ken Flach David Wheaton	6:2, 6:3
Zwycięzca	4.	5 stycznia 1997	Adelaide	Twarda	Bryan Shelton	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:4, 1:6, 6:3
Finalista	5.	16 marca 1997	Indian Wells	Twarda	Mark Philippoussis	Mark Knowles Daniel Nestor	6:7, 6:4, 5:7
Finalista	6.	20 kwietnia 1997	Tokio	Twarda	Justin Gimelstob	Martin Damm Daniel Vacek	6:2, 2:6, 6:7
Zwycięzca	5.	15 czerwca 1997	Londyn	Trawiasta	Mark Philippoussis	Sandon Stolle Cyril Suk	6:2, 4:6, 7:5
Finalista	7.	10 sierpnia 1997	Cincinnati	Twarda	Mark Philippoussis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:7, 6:4, 4:6
Zwycięzca	6.	15 marca 1998	Indian Wells	Twarda	Jonas Björkman	Todd Martin Richey Reneberg	6:4, 7:6
Zwycięzca	7.	2 sierpnia 1998	Los Angeles	Twarda	Sandon Stolle	Jeff Tarango Daniel Vacek	6:4, 6:4
Zwycięzca	8.	31 stycznia 1999	Australian Open, Melbourne	Twarda	Jonas Björkman	Mahesh Bhupathi Leander Paes	6:3, 4:6, 6:4, 6:7(10), 6:4
Zwycięzca	9.	13 czerwca 1999	Halle	Trawiasta	Jonas Björkman	Paul Haarhuis Jared Palmer	6:3, 7:5
Zwycięzca	10.	8 sierpnia 1999	Montreal	Twarda	Jonas Björkman	Byron Black Wayne Ferreira	7:6(5), 6:4
Finalista	8.	17 czerwca 2001	Halle	Trawiasta	Maks Mirny	Daniel Nestor Sandon Stolle	4:6, 7:6(5), 1:6

Osiągnięcia w turniejach Wielkiego Szlema i ATP World Tour Masters 1000 (gra pojedyncza)

Turniej	1991	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	Wygrane turnieje	Bilans w turnieju
Wielki Szlem
Australian Open	–	1R	1R	3R	4R	2R	1R	3R	3R	–	SF	0 / 9	15–9
French Open	–	–	–	4R	1R	1R	SF	2R	3R	2R	1R	0 / 8	12–8
Wimbledon	–	–	3R	2R	1R	4R	4R	4R	SF	F	F	0 / 9	29–9
US Open	–	–	1R	3R	2R	1R	W	W	1R	1R	4R	2 / 9	20–7
Bilans spotkań	0–0	0–1	2–3	8–4	4–4	4–4	15–3	13–3	9–4	7–3	14–4	N/A	76–33
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals	–	–	–	–	–	–	RR	–	–	–	RR	0 / 2	2–4
ATP World Tour Masters 1000
Indian Wells	–	–	1R	3R	3R	–	1R	3R	2R	2R	QF	0 / 8	9–8
Miami	–	–	–	SF	3R	–	1R	2R	3R	4R	SF	0 / 7	13–7
Monte Carlo	–	–	–	–	1R	–	–	–	–	–	–	0 / 1	0–1
Rzym	–	–	–	1R	1R	–	2R	1R	F	1R	–	0 / 6	6–6
Hamburg	–	–	–	–	2R	–	–	–	–	1R	–	0 / 2	1–2
Montreal/Toronto	–	–	–	1R	2R	QF	2R	W	QF	QF	F	1 / 8	20–7
Cincinnati	–	–	1R	1R	3R	2R	3R	W	F	–	F	1 / 8	19–7
Sztokholm/Stuttgart	–	–	–	2R	–	–	SF	3R	–	2R	–	0 / 4	4–4
Paryż	–	–	–	1R	–	–	3R	3R	–	3R	–	0 / 4	3–4
Ranking na koniec sezonu
	293	243	66	20	66	62	2	4	16	15	7	N/A

Legenda

W, wygrał turniej

F, przegrał w finale

SF, przegrał w półfinale

QF, przegrał w ćwierćfinale

4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

RR, odpadł w fazie grupowej

–, nie startował w turnieju głównym

Przypisy

↑ Patrick Rafter - Tennis (ang.). sahof.org.au. [dostęp 2017-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 stycznia 2017)].
↑ Rafter announces retirement (ang.). bbc.co.uk, 10 stycznia 2003. [dostęp 2017-01-03].
↑ Pat Rafter Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-04] (ang.).
↑ Rafter inducted into Hall of Fame (ang.). abc.net.au, 16 lipca 2006. [dostęp 2017-01-03].

Bibliografia

Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).

[1] Patrick Rafter - Tennis (ang.). sahof.org.au. [dostęp 2017-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 stycznia 2017)].

[2] Rafter announces retirement (ang.). bbc.co.uk, 10 stycznia 2003. [dostęp 2017-01-03].

[3] Pat Rafter Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-04] (ang.).

[4] Rafter inducted into Hall of Fame (ang.). abc.net.au, 16 lipca 2006. [dostęp 2017-01-03].

[1]

[2]

[3]

[4]

1960–1969	1960: Frank Macfarlane Burnet 1961: Joan Sutherland 1962: Jock Sturrock 1963: John Carew Eccles 1964: Dawn Fraser 1965: Robert Helpmann 1966: Jack Brabham 1967: The Seekers 1968: Lionel Rose 1969: Richard Casey
1970–1979	1970: Norman Thomas Gilroy 1971: Evonne Goolagong 1972: Shane Gould 1973: Patrick White 1974: Bernard Heinze 1975: John Cornforth Alan Stretton 1976: Edward Dunlop 1977: Raigh Roe Murray Tyrrell 1978: Galarrwuy Yunupingu Alan Bond 1979: Harry Butler Neville Bonner
1980–1989	1980: Manning Clark 1981: John Crawford 1982: Edward Williams 1983: Robert de Castella 1984: Lowitja O’Donoghue 1985: Paul Hogan 1986: Dick Smith 1987: John Farnham 1988: Kay Cottee 1989: Allan Border
1990–1999	1990: Fred Hollows 1991: Peter Hollingworth 1992: Mandawuy Yunupingu 1994: Ian Kiernan 1995: Arthur Boyd 1996: John Yu 1997: Peter Doherty 1998: Cathy Freeman 1999: Mark Taylor
2000–2009	2000: Gustav Nossal 2001: Peter Cosgrove 2002: Patrick Rafter 2003: Fiona Stanley 2004: Steve Waugh 2005:Fiona Wood 2006: Ian Frazer 2007: Tim Flannery 2008: Lee Kernaghan 2009: Michael Dodson
2010-2016	2010: Patrick McGorry 2011: Simon McKeon 2012: Geoffrey Rush 2013: Ita Buttrose 2014: Adam Goodes 2015: Rosie Batty 2016: David Morrison

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne