Patty Pravo

Patty Pravo
Ilustracja
Pravo podczas występu w 2013 roku
Imię i nazwiskoNicoletta Strambelli
Data i miejsce urodzenia9 kwietnia 1948[1]
Wenecja, Włochy
Gatunkipop, pop-rock, chanson
Zawódpiosenkarka
Aktywnośćod 1966
WydawnictwoRCA Italiana, Philips, Sony Music, Warner Music Group
Strona internetowa

Patty Pravo (właśc. Nicoletta Strambelli) – włoska piosenkarka pop, urodzona w Wenecji w 1948 roku. Czas największej popularności wokalistki przypada na drugą połowę lat 60. i lata 70. XX wieku. Do jej największych przebojów zalicza się utwory "La bambola" (1968), "Pazza idea" (1973), "Pensiero stupendo" (1978) oraz "...E dimmi che non vuoi morire" (1997). Uczestniczyła w konkursie Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo 10 razy, zdobywając na nim do tej pory 3 nagrody krytyków. Pravo jest w czołówce włoskich artystów, którzy sprzedali najwięcej płyt - łączną sprzedaż jej nagrań szacuje się na 110 milionów egzemplarzy[2].

Życiorys

Uczęszczała do szkoły muzycznej im. Benedetto Marcellego w Wenecji[3]. Mając 15 lat opuściła rodzinny dom i wyjechała na krótko do Londynu, a następnie przeprowadziła się do Rzymu. Tam zaczęła pracować jako piosenkarka w klubie nocnym o nazwie Piper Club. W 1966 roku nagrała pierwszy utwór, włoski cover "But You're Mine" z repertuaru Sonny & Cher o tytule "Ragazzo triste" ("Smutny chłopak"), który spotkał się z popularnością. W 1968 nagrała jeden ze swoich największych przebojów, "La bambola" ("Lalka"), który utrzymywał się na miejscu 1. we Włoszech przez 6 tygodni[4] i trafił na zestawienia w kilku innych europejskich krajach[5]. Debiutancka płyta Patty ukazała się w tym samym roku i także odniosła duży sukces, docierając do 1. miejsca na liście sprzedaży we Włoszech[6]. Ten sam rok przyniósł kolejne przebojowe single, m.in. "Gli occhi dell'amore" ("Oczy miłości") oraz "Tripoli 1969", a w kolejnych latach wylansowała "Il paradiso" ("Raj", 1969) i "La spada nel cuore" ("Miecz w sercu", 1970). Z tą ostatnią piosenką wystąpiła na Festiwalu w San Remo w duecie z Little Tonym, zajmując 5. miejsce[7]. Nagrała kolejne albumy, w tym Concerto per Patty (1969), Patty Pravo (1970), Di vero in fondo (1971), które uplasowały się w top 10 we Włoszech[8][9][10]. Jej płyta Bravo Pravo zawierała następny duży przebój "Tutt'al più".

Pravo podczas występu w 1969 roku

W roku 1973 wydała jeden ze swoich największych przebojów, "Pazza idea" ("Szalony pomysł"), który był numerem 1 we Włoszech przez 9 tygodni i wszedł na listy także w Belgii i Holandii[11]. Kolejne albumy, Pazza idea (1973) i Mai una signora (1974) także dotarły do miejsca 1.[12][13] Współpracowała z greckim muzykiem Vangelisem nad swoją płytą Tanto (1976)[14], a następnie wylansowała kolejny duży hit "Tutto il mondo è casa mia" ("Cały świat to mój dom"). W 1978 roku wystąpiła w kontrowersyjnym włoskim programie Stryx u boku Amandy Lear i Grace Jones. Wykonywała tam piosenki z albumu Miss Italia, który zawierał jeden z jej największych przebojów, "Pensiero stupendo" ("Wspaniała myśl", #2 we Włoszech[15]).

Na początku lat 80. Pravo wyjechała do USA, a w 1982 roku wyszła za mąż[16]. W roku 1984 występowała we włoskim programie rozrywkowym, Premiatissima, i zdobyła swoją pierwszą nagrodę krytyków na Festiwalu w San Remo za utwór "Per una bambola" ("Dla lalki")[7]. Kolejna próba udziału w tym festiwalu, w 1987 roku, jednak zakończyła się dla niej skandalem, kiedy to utwór "Pigramente signora" ("Leniwa pani") został uznany za plagiat[17]. W latach 80. nastąpił spadek zainteresowania artystką[18] i żaden z wydanych przez nią wówczas albumów nie podbił list przebojów, choć płyta Oltre l'Eden... (Więcej niż Eden...) z 1989 roku spotkała się z pozytywnymi opiniami krytyków[19].

W 1992 roku została aresztowana za posiadanie haszyszu[20]. Dwa lata później wyjechała do Chin, gdzie nagrała swój kolejny album Ideogrammi (1994), inspirowany chińską muzyką i kulturą. W 1995 roku ponownie wystąpiła na festiwalu w San Remo, jednak proponowana przez nią piosenka "I giorni dell'armonia" ("Dni harmonii") nie spotkała się z sukcesem[7]. Już 2 lata później powróciła do San Remo z utworem "...E dimmi che non vuoi morire" ("...I powiedz mi, że nie chcesz umierać"), który zajął 8. miejsce w konkursie i zdobył nagrodę krytyków[7]. Piosenka okazała się też sukcesem komercyjnym i jednym z największych hitów w karierze, docierając do 2. miejsca listy przebojów we Włoszech[21], a koncertowy album Bye Bye Patty z 1997 roku był jej pierwszym od niemal dwudziestu lat, który trafił do pierwszej dziesiątki włoskiej listy sprzedaży[22]. Następna płyta studyjna Notti, guai e libertà (Noce, kłopoty i wolność) z 1998 roku również dotarła do top 10 listy sprzedaży we Włoszech i uznawana jest za jedną z najlepszych w dorobku Patty.

W roku 2000 artystka wydała album Una donna da sognare (Kobieta marzeń), który dotarł do miejsca 6. we Włoszech[23] i zawierał hit o tym samym tytule. Płyta Radio Station (2002) również cieszyła się sukcesem komercyjnym i zawierała utwór "L'immenso" zgłoszony na San Remo. W 2004 roku Pravo wydała awangardowy w brzmieniu album Nic-Unic, z przebojem "Che uomo sei" ("Jaki z ciebie człowiek"), a w 2007 roku ukazała się płyta Spero che ti piaccia... Pour toi (Mam nadzieję, że ci się podoba... Dla ciebie), będąca hołdem dla Dalidy. Następnie opublikowała swoją pierwszą biografię o tytule Bla, bla, bla... i nagrała nową wersję piosenki "La bambola" z okazji jej 40-lecia.

W 2009 i 2011 roku znów brała udział w festiwalu w San Remo, z piosenkami "E io verrò un giorno là" ("Będę tam pewnego dnia") oraz "Il vento e le rose" ("Wiatr i róże"), jednak bez powodzenia[7][24]. W 2012 roku nagrała piosenkę "Com'è bello far l'amore" ("Jak pięknie jest się kochać") do filmu pod tym samym tytułem, która zdobyła włoskiego Złotego Globa (Globo d'oro)[25]. W 2016 roku wystąpiła na festiwalu w San Remo z utworem "Cieli immensi" ("Ogromne nieba"), który okazał się jednym z jej największych triumfów na festiwalu, plasując się na 6. miejscu i wygrywając nagrodę krytyków[26]. Piosenka okazała się także hitem na listach przebojów, a nowy album Eccomi (Oto ja) zadebiutował w pierwszej dziesiątce listy sprzedaży[27].

W 2019 roku Pravo po raz 10. wzięła udział w konkursie na San Remo, z utworem "Un po' come la vita" ("Trochę tak jak życie"), w którym towarzyszył jej piosenkarz Briga. Para zajęła jednak zaledwie 21. miejsce[28]. Piosenka promowała nowy album Patty, zatytułowany Red.

Dyskografia

Albumy

Single

Występy na festiwalu w San Remo

  • 1970: "La spada nel cuore" (oraz Little Tony) – 5. miejsce
  • 1984: "Per una bambola" – 10. miejsce i nagroda krytyków
  • 1987: "Pigramente signora" – 20. miejsce
  • 1995: "I giorni dell'armonia" – 20. miejsce
  • 1997: "...E dimmi che non vuoi morire" – 8. miejsce i nagroda krytyków
  • 2002: "L'immenso" – 16. miejsce
  • 2009: "E io verrò un giorno là"
  • 2011: "Il vento e le rose"
  • 2016: "Cieli immensi" – 6. miejsce i nagroda krytyków
  • 2019: "Un po' come la vita" (oraz Briga) – 21. miejsce

Autobiografie

  • 2007: Bla, bla, bla...
  • 2017: La cambio io la vita che...

Przypisy

  1. ↑ Patty Pravo - IMDb (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2011-02-06].
  2. ↑ Paolo Ferrari: Pensiero stupendo, Patty Pravo in concerto in un club (wł.). W: La Stampa [on-line]. www.lastampa.it, 2014-02-25. [dostęp 2016-03-01].
  3. ↑ Patty Pravo (ang.). www.europopmusic.eu. [dostęp 2009-10-14].
  4. ↑ Dario Salvatori: Storia dell'Hit Parade. Gramese, 1989. ISBN 88-7605-439-1.
  5. ↑ Patty Pravo - La bambola (ang.). italiancharts.com. [dostęp 2019-02-20].
  6. ↑ Hit Parade Italia - ALBUM 1968 (wł.). www.hitparadeitalia.it. [dostęp 2009-10-13].
  7. ↑ a b c d e Patty Pravo Festival di Sanremo 2006 - Festivaldisanremo.com - Il sito Indipendente sul Festival di Sanremo (wł.). www.festivaldisanremo.com. [dostęp 2016-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)].
  8. ↑ Hit Parade Italia - ALBUM 1969 (wł.). www.hitparadeitalia.it. [dostęp 2009-10-13].
  9. ↑ Hit Parade Italia - ALBUM 1970 (wł.). www.hitparadeitalia.it. [dostęp 2009-10-13].
  10. ↑ Hit Parade Italia - ALBUM 1971 (wł.). www.hitparadeitalia.it. [dostęp 2009-10-13].
  11. ↑ Patty Pravo - Pazza idea (ang.). italiancharts.com. [dostęp 2019-02-20].
  12. ↑ Hit Parade Italia - ALBUM 1973 (wł.). www.hitparadeitalia.it. [dostęp 2009-10-13].
  13. ↑ Hit Parade Italia - ALBUM 1974 (wł.). www.hitparadeitalia.it. [dostęp 2009-10-13].
  14. ↑ Patty Pravo - Tanto (ang.). www.vangelismovements.com. [dostęp 2016-02-27].
  15. ↑ PENSIERO STUPENDO (wł.). www.hitparadeitalia.it. [dostęp 2009-10-13].
  16. ↑ Patty Pravo: dopo i fischi italiani un marito americano (wł.). W: La Domenica del Corriere [on-line]. www.pattypravo.net, 1982-09-18. [dostęp 2016-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-22)].
  17. ↑ Festival di Sanremo - L'Anno 1987 (wł.). www.festival.vivasanremo.com. [dostęp 2016-02-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)].
  18. ↑ Aurelio Pasini: Patty Pravo | Biography & History | AllMusic (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2016-03-01].
  19. ↑ Patty Pravo, Massimo Cotto: Bla, bla, bla.... Mediolan, Włochy: Mondadori, 2007, s. 125. ISBN 978-88-04-57015-8.
  20. ↑ Raffaela Carretta, Giulia Cerasoli: Due milioni di italiani fumano hashish. Finiranno... tutti in carcere? (wł.). W: Epoca [on-line]. www.pattypravo.net, 1992-06-10. [dostęp 2016-02-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-22)].
  21. ↑ E DIMMI CHE NON VUOI MORIRE (wł.). www.hitparadeitalia.it. [dostęp 2009-10-13].
  22. ↑ Hit Parade Italia - ALBUM 1997 (wł.). www.hitparadeitalia.it. [dostęp 2009-10-13].
  23. ↑ Patty Pravo – Una donna da sognare (ang.). italiancharts.com. [dostęp 2011-02-06].
  24. ↑ Giorgia Iovane: Sanremo 2011, Al Bano e Patty Pravo eliminati alla seconda serata (wł.). www.televisionando.it, 2011-02-17. [dostęp 2016-02-29].
  25. ↑ Giancarlo Passarella: Mistero stupendo, nasce un poco strisciando: ma c'era Patty Pravo a ritirare il suo Globo d'Oro? (wł.). www.musicalnews.com, 2012-07-05. [dostęp 2016-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-08)].
  26. ↑ Sanremo 2016, la classifica completa e gli altri premi (wł.). www.ilmattino.it, 2016-02-14. [dostęp 2019-02-21].
  27. ↑ Classifica settimanale WK 7 (dal 12.02.2016 al 18.02.2016) (wł.). www.fimi.it. [dostęp 2016-03-01].
  28. ↑ Alessandro Alicandri: Sanremo 2019: cantanti, canzoni e vincitore del 69o festival della canzone italiana (wł.). www.sorrisi.com, 2019-02-10. [dostęp 2019-02-20].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Patty Pravo 2013 retuschiert.jpg
Autor: DanielBianchi4, derivative work Lämpel, Licencja: CC BY-SA 3.0
Patty Pravo durante la manifestazione Le strade di San Nicola al teatro Petruzzelli di Bari
Patty Pravo at the Piper Club in Rome, 1969.jpg
Italian singer Patty Pravo in concert at the Piper Club in Rome, Italy, January 4, 1969.