Patty Schnyder

Patty Schnyder
Ilustracja
Państwo Szwajcaria
Data i miejsce urodzenia14 grudnia 1978
Bazylea
Wzrost168 cm
Masa ciała57 kg
Graleworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalnysierpień 1994
Zakończenie kariery28 maja 2011
wznowienie: 2015
zakończenie: listopad 2018
TrenerRainer Hofmann
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje11 WTA, 7 ITF
Najwyżej w rankingu7 (14 listopada 2005)
Australian OpenSF (2004)
Roland GarrosQF (1998, 2008)
Wimbledon4R (2007)
US OpenQF (1998, 2008)
Gra podwójna
Wygrane turnieje5 WTA, 0 ITF
Najwyżej w rankingu15 (6 czerwca 2005)
Australian Open3R (1999, 2000, 2007)
Roland GarrosSF (2005)
Wimbledon3R (2004)
US OpenSF (2004)
Strona internetowa

Patty Schnyder (ur. 14 grudnia 1978 w Bazylei) – szwajcarska tenisistka, półfinalistka wielkoszlemowego Australian Open 2004 w grze pojedynczej, półfinalistka dwóch turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, reprezentantka Szwajcarii w Pucharze Federacji i na letnich igrzyskach olimpijskich. Tenisistka leworęczna z oburęcznym backhandem.

Kariera tenisowa

Występy juniorskie

Patty Schnyder jako nastolatka występowała w juniorskich rozgrywkach Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Pierwszy ważniejszy sukces odniosła w 1994 roku, wygrywając Międzynarodowej Mistrzostwa Szwajcarii po finale z Carą Black. W 1996 była w ćwierćfinale juniorskiego French Open, gdzie przegrała z Amélie Mauresmo.

1994-1997

W sierpniu 1994 roku otrzymała status profesjonalnej tenisistki. Jeszcze w tym samym roku próbowała swoich sił w eliminacjach turniejów WTA w Lucernie i Zurychu. W 1995 roku, po serii znakomitych występów w turniejach ITF (trzy zwycięstwa i jedna porażka w finale), w październiku otrzymała dziką kartę turnieju w Zurychu, był to pierwszy występ Schnyder w głównej drabince turnieju rangi WTA. W swoim pierwszym meczu pokonała Irinę Spîrleę 2:6, 6:3, 6:4, by w drugiej rundzie nie sprostać rozstawionej z numerem drugim Mary Pierce 1:6, 3:6. W kwietniu 1996 roku po raz pierwszy zakwalifikowała się do turnieju WTA (Hamburg) dzięki rankingowi, nie musząc grać w eliminacjach. W pierwszym meczu pokonała Sandrę Cacic 6:7(4), 6:4, 6:2, a w drugiej rundzie uległa trzeciej rakiecie świata Arantxy Sánchez Vicario 2:6, 0:6. Miesiąc później po raz pierwszy wystąpiła w turnieju wielkoszlemowym – przegrała w pierwszej rundzie French Open 1997 z Henriettą Nagyovą 6:2, 4:6, 4:6. We wrześniu doszła do swojego pierwszego finału imprezy WTA, w Karlovych Varach, w drugiej rundzie eliminując najwyżej rozstawioną Barbarę Paulus 3:6, 7:6(6), 6:4, a w meczu mistrzowskim ulegając Ruxandrze Dragomir 2:6, 6:3, 4:6. W styczniu 1997 osiągnęła czwartą rundę Australian Open, ogrywając w meczu otwarcia Ivę Majoli (8 WTA), a w trzeciej rundzie Magdalenę Grzybowską. Awansowała do półfinału w Rzymie, w którym uległa Conchicie Martínez 2:6, 2:6. Wcześniej pokonała wysoko notowane Yayuk Basuki 6:0, 6:1, Sandrine Testud 7:6(4), 6:0, Amandę Coetzer 7:6(3), 7:5 oraz Arantxę Sánchez Vicario 6:1, 6:1. Pod koniec roku doszła, przez eliminacje, do półfinału turnieju we Filderstadt, pokonując po drodze Helenę Sukovą 7:6(11), 6:2 i Ivę Majoli 6:2, 6:2, ulegając w meczu o awansu do finału Amandzie Coetzer 2:6, 5:7.

1998-2001

W styczniu 1998 wygrała swój pierwszy turniej WTA w Hobarcie, pokonując w finale Dominique Monami. Była wówczas tenisistką z trzeciej dziesiątki światowego rankingu. Kolejny sukces odniosła w lutym w Hanowerze, gdzie w meczu o tytuł ograła trzecią rakietę świata, Janę Novotną. W maju zdobyła trzecie mistrzostwo, tym razem w Madrycie, a wkrótce zameldowała się w ćwierćfinale French Open (pierwszy wielkoszlemowy ćwierćfinał). Jako najwyżej rozstawiona i dwunasta zawodniczka globu triumfowała przed własną publicznością w Maria Lankowitz, a tydzień później także w Palermo. Osiągnęła ćwierćfinał US Open, wygrywając w czwartej rundzie ze Steffi Graf. Zakwalifikowała się do Mistrzostw WTA, odpadła na samym początku po porażce z Martiną Hingis. Awansowała do czołowej dziesiątki rankingu światowego.

Sezon 1999 otworzyła zdobyciem mistrzostwa w Gold Coast po finale z najwyżej rozstawioną Pierce; w marcu doszła do półfinału w Hilton Head, ulegając Annie Kurnikowej; do końca roku grywała najwyżej w ćwierćfinałach i wypadła do trzeciej dziesiątki notowań. Jej najlepszy wynik w 2000 roku to finał z Klagenfurtu. Passę słabych występów przerwała wicemistrzostwem z Wiednia, wywalczonym w lipcu 2001; przegrała z Irodą Tulyaganovą, a po drodze wyeliminowała Anke Huber. W listopadzie triumfowała w swoim siódmym zawodowym turnieju w Pattayi. Spadła do piątej dziesiątki światowego rankingu.

2002-2004

W kwietniu 2002 zagrała w finale w Charleston po wiktoriach nad samymi utytułowanymi koleżankami: Virginią Ruano Pascual, Amélie Mauresmo, Mary Pierce, Sereną Williams i Jennifer Capriati (1 WTA), w finale pokonana przez Ivę Majoli. Awansowała na 17. miejsce w klasyfikacji WTA. W październiku triumfowała w Zurychu po dramatycznym finale z Lindsay Davenport (wynik 6:7(5), 7:6(8), 6:3; obrona piłki meczowej w tie-breaku drugiego seta). zakwalifikowała się do Mistrzostw WTA po raz drugi w karierze, ale odpadła w pierwszej rundzie. W 2003 wystąpiła w półfinałach w Gold Coast, Sopocie i Linzu.

W styczniu 2004 osiągnęła swój jedyny w karierze półfinał turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej. W Melbourne była rozstawiona z numerem 22, odprawiła Paolę Suárez, Nathalie Dechy, Lisę Raymond, zatrzymując się na późniejszej wicemistrzyni, Kim Clijsters. W Charleston również awansowała do półfinału, eliminując po drodze Jelenę Diemientjewą i Lindsay Davenport. W Birmingham przepadła w konfrontacji z Mariją Szarapową, która niespełna miesiąc później wygrała Wimbledon. Na koniec sezonu przed własną publicznością w Zurychu również walczyła o wejście do finału, ale uległa Alicii Molik. Wcześniej jednak pokonała Magdalenę Maleewą, Fabiolę Zuluagę i Paolę Suárez.

2005-2008

W 2005 roku Schnyder ponownie zaczęła być bardzo znaczącą postacią w kobiecym tenisie. W pierwszym turniejowym starcie w sezonie odniosła zwycięstwo, pokonując w finale w Gold Coast faworytkę publiczności, Samanthę Stosur. Wkrótce awansowała do ćwierćfinału Australian Open. W Charleston i Berlinie zagrała w półfinałach; w tym drugim występie eliminując Kim Clijsters i Swietłanę Kuzniecową. Została wicemistrzynią w zawodach pierwszej kategorii w Rzymie, pokonała tam Mariję Szarapową. W lipcu dodała do swojej kolekcji dziewiąty profesjonalny tytuł, wygrywając w Cincinnati. Jesienią wystąpiła w finałach w Zurychu i Linzu; ponownie zakwalifikowała się do Mistrzostw WTA, ale nie przeszła fazy grupowej.

W 2006 była wicemistrzynią w Charleston (przegrała z Nadią Pietrową) i Stanford (uległa Kim Clijsters); sześciokrotnie grała w półfinałach. Cały sezon spędziła w czołowej dziesiątce rankingu WTA. W 2007 zakończyła na finałach rywalizację w San Diego i Linzu; w Dosze bliska była pokonania Justine Henin; przegrała 6:3, 4:6, 5:7, prowadziła 5:3 w trzecim secie i miała piłkę meczową. Po raz pierwszy w karierze doszła do czwartej rundy Wimbledonu. W 2008 na Bali wygrała swój ostatni profesjonalny turniej w grze pojedynczej, w finale ogrywając Tamirę Paszek. W tym samym roku była finalistką w Bangalore.

2009-2011

Do 2011 roku awansowała jeszcze do trzech finałów: w 2009 i 2010 w Budapeszcie i w 2010 w Linzu. Odnotowała kilka cennych zwycięstw: w 2009 roku w Rzymie nad Sereną Williams (2 WTA), w Madrycie nad Nadią Pietrową (10 WTA) i Jeleną Janković (4 WTA), w Luksemburgu nad Kim Clijsters (18 WTA), oraz w 2010 roku w Madrycie nad Agnieszką Radwańską (9 WTA),.

Ostatni zawodowy występ Szwajcarki miał miejsce podczas wielkoszlemowego French Open 2011. Przegrała mecz pierwszej rundy gry pojedynczej z Soraną Cîrsteą 1:6, 3:6; w deblu wystąpiła w parze z Anną Leną Grönefeld i odpadły w drugiej rundzie.

Szwajcarka ogłosiła zakończenie tenisowej kariery dnia 28 maja 2011 w Paryżu, w czasie trwania wielkoszlemowego Roland Garros.

2015-2016

W lipcu 2015 roku Szwajcarka wznowiła tenisową karierę[1]. W dwóch pierwszych startach przegrała mecze otwarcia, ale w turnieju w Oldenzaal udanie przeszła przez eliminacje i została powstrzymana dopiero w ćwierćfinale. Na przełomie sierpnia i września nastąpił przełom, gdyż wygrała zawody w Pradze (ITF z pulą nagród 10.000 dolarów) – był to czwarty triumf Schnyder na tym poziomie rozgrywek. Wówczas powróciła do rankingu WTA Tour[2]. Do końca sezonu zaliczyła jeszcze jeden finał turnieju ITF – w połowie grudnia w meczu mistrzowskim w Bankoku uległa Kai Kanepi 3:6, 3:6[3]. Rok zakończyła na 740. miejscu w rankingu WTA Tour.

W styczniu 2016 roku wystąpiła w dwóch turniejach ITF, w obu przegrywając w drugim meczu. Miesiąc później przeszła przez eliminacje we włoskim Beinasco, a w głównym turnieju odpadła w drugiej rundzie. W kwietniu wróciła na korty WTA i przystąpiła do kwalifikacji do turnieju rangi WTA Premier w Charleston[4]. Mimo porażki w pierwszej rundzie z Samanthą Crawford 2:6, 6:1, 2:6 osiągnęła najwyższą pozycję po powrocie do tenisa – w notowaniu z 11 kwietnia 2016 roku została sklasyfikowana na 450 miejscu.

Gra podwójna

Patty Schnyder odnosiła sukcesy również w grze podwójnej. W 1998 wygrała zawody WTA w Hamburgu, partnerując Barbarze Schett. Z Austriaczką triumfowała również dwukrotnie w turnieju halowym w Paryżu (2003, 2004). W lutym 2002 zwyciężyła w Antwerpii w parze z Magdaleną Maleewą; ostatni tytuł odnotowała w 2008 w Stuttgarcie (z Grönefeld). Jedenaście razy kończyła turnieje deblowe w roli wicemistrzyni; między innymi w 1999 w Hilton Head (pierwsza kategoria) i w 2009 w Charleston (ranga Premier). Regularnie brała udział w imprezach wielkoszlemowych w tej konkurencji. W US Open 2004 awansowała do półfinału (z Schett, przegrały z Kuzniecową i Lichowcewą), a potem wyrównała ten wynik we French Open 2005 w duecie z Coriną Morariu. 6 czerwca 2005 zajmowała piętnaste miejsce w rankingu deblistek WTA.

Okazyjnie próbowała swoich sił w wielkoszlemowych turniejach gry mieszanej. Cztery razy odpadła w pierwszej rundzie, raz w drugiej, a podczas Australian Open 2009 uzyskała najlepszy rezultat, jakim jest ćwierćfinał. Jej partnerem był wówczas Wesley Moodie, a pogromcami szwajcarsko-południowoafrykańskiego duetu okazali się Anabel Medina Garrigues i Tommy Robredo.

Występy reprezentacyjne

W latach 1996–2011 reprezentowała Szwajcarię w rozgrywkach o Puchar Federacji. W 1998 jej drużyna została finalistą tego turnieju; Schnyder przegrała wtedy trzy spotkania z hiszpańskimi rywalkami. Jej partnerką w ekipie była Martina Hingis (składy były dwuosobowe). W kolejnych edycjach Szwajcarki nie zdołały przebić się do Grupy Światowej, a Patty po raz ostatni wystąpiła w barwach swojego kraju w kwietniu 2011 w konfrontacji ze Szwedkami w Lugano, gdzie zdobyła dwa punkty w grze pojedynczej. Ustanowiła wówczas nietypowy rekord – została najstarszą reprezentantką Helwecji w Pucharze Federacji, mając 32 lata i 123 dni.

Jej przygoda z letnimi igrzyskami olimpijskimi rozpoczęła się w 1996 roku w Atlancie, ale trafiła od razu na Conchitę Martínez i zdołała uskładać tylko trzy gemy. Po ośmiu latach przerwy w Atenach doszła do trzeciej rundy, a w Pekinie w 2008 do drugiej. W grze podwójnej osiągnęła ćwierćfinał z Martiną Hingis w 1996, potem nie przeszła już nigdy drugiej rundy.

Podsumowanie kariery

Schnyder otrzymała od WTA nagrodę na Debiut Roku 1998.

Przez kilkanaście lat rywalizacji zgromadziła jedenaście singlowych i pięć deblowych tytułów turniejowych WTA. Doszła przynajmniej do ćwierćfinałów w trzech z czterech imprez Wielkiego Szlema (oprócz Wimbledonu, tam najdalej była w czwartej rundzie); była półfinalistką US Open w grze podwójnej i ćwierćfinalistką Australian Open w grze mieszanej; notowana w czołowej dziesiątce indywidualnego rankingu WTA; wraz z drużyną Szwajcarii wystąpiła w Pucharze Federacji, przez wiele lat była najlepszą tenisistką swojego kraju.

Życie prywatne

Ma dwa koty, Mistera i Gizmo oraz australijskiego psa Tuckera. W wolnych chwilach czyta i ogląda filmy. Interesuje się wieloma sportami, w tym golfem, piłką nożną i bilardem. Jej ulubioną książką jest biografia Nelsona Mandeli. Podziwia pracę Jeana Zieglera (szwajcarski obrońca praw człowieka) i Michaela Moore’a.

5 grudnia 2003 w niemieckim Baden-Baden poślubiła Rainera Hofmanna (pochodzącego z Frankfurtu), który został jej trenerem. Małżeństwu z Hofmannem przeciwni byli rodzice Schnyder, a tenisistka zerwała z nimi kontakt.

Schnyder razem z mężem pisali książkę The White Mile, która miała zostać wydana jesienią 2011, jednak nie doszło do jej opublikowania.

26 kwietnia 2012 zostały sprzedane w aukcji meble Schnyder i jej męża, a także rakiety i piłki tenisowe należące do zawodniczki. Hofmannowie oddali je do przechowalni wiosną 2011, kiedy wyprowadzali się ze swojego domu w Bach w kantonie Schwyz. Nie uiścili jednak opłat za ich przetrzymywanie, które wzrosły do wysokości 380 tysięcy franków szwajcarskich. We wrześniu 2013 para ogłosiła separację[5][6]. Małżeństwo zakończyło się rozwodem[7], jak podały media – z powodu niewierności Hofmanna.

W czerwcu 2014 roku ogłosiła, że spodziewa się narodzin pierwszego dziecka[8][9]. 25 listopada urodziła córkę, której nadane zostały imiona Kim Ayla[10][11]. Ojcem dziewczynki jest partner tenisistki, Niemiec Jan Heino[12]. Para spotyka się od 2011 roku i mieszkają razem w pobliżu Hanoweru.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Turniej1994199519961997199819992000200120022003200420052006200720082009201020112012 – 20142015201620172018TytułyZ–P
Australian OpenAAA4R4R2R4R1R1R4RSFQFQF4R2R2RA1Rkoniec karieryAAQ10 / 1431 – 14
French OpenAA1R3RQF3R1R2R4R4R2R4R4R4RQF1R1R1Rkoniec karieryAAA0 / 1629 – 16
WimbledonAA1R1R2R1R2R3R2R1R2R1R2R4R2R2R2Rkoniec karieryAAAQ10 / 1510 – 15
US OpenAAA3RQF3R2R2R3R2R4R4R4R3RQF2R3Rkoniec karieryAAQ21R0 / 1532 – 15
Ranking na koniec roku78615264261121253715231479161443447403041442860 / 60101 – 60

Występy w grze podwójnej

Turniej1994199519961997199819992000200120022003200420052006200720082009201020112012 – 20142015201620172018TytułyZ–P
Australian OpenAAA1R2R3R3R1R1R1R2R1RA3R2RQFA3Rkoniec karieryAAA0 / 1314 – 13
French OpenAAA3RQF3RA2RQF3R3RSF2R1R1RQF1R2Rkoniec karieryAAA0 / 1424 – 14
WimbledonAAA2R1R1R1R2R2R1R3RAA1RAA1Rkoniec karieryAAAA0 / 105 – 10
US OpenAAA1RQF1R2R1R2R2RSFQFA2R3R3R1Rkoniec karieryAAAA0 / 1318 – 13
Ranking na koniec roku4411045929414777564018328752311100 / 5061 – 50

Występy w grze mieszanej

Turniej1994199519961997199819992000200120022003200420052006200720082009201020112012 – 20142015201620172018TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAAAAAAAAAAQFAAkoniec karieryAAA0 / 13 – 1
French OpenAAAAAAAAAAAAAAAA1RAkoniec karieryAAA0 / 10 – 1
WimbledonAAAA2RAAAAA1RAAAAAAkoniec karieryAAAA0 / 21 – 2
US OpenAAAAAAAAAA1RAAAA2RAkoniec karieryAAAA0 / 20 – 2
0 / 64 – 6

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
Puchar Wielkiego Szlema
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 27 (11–16)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka1.15 września 1996Karlowe WaryCeglanaRumunia Ruxandra Dragomir2:6, 6:3, 4:6
Zwyciężczyni1.18 stycznia 1998HobartTwardaBelgia Dominique Monami6:3, 6:2
Zwyciężczyni2.22 lutego 1998HanowerDywanowa (hala)Czechy Jana Novotná6:0, 2:6, 7:5
Zwyciężczyni3.24 maja 1998MadrytCeglanaBelgia Dominique Monami3:6, 6:4, 6:0
Zwyciężczyni4.12 lipca 1998Maria LankowitzCeglanaHiszpania Gala León García6:2, 4:6, 6:3
Zwyciężczyni5.19 lipca 1998PalermoCeglanaAustria Barbara Schett6:1, 5:7, 6:2
Finalistka2.4 października 1998MonachiumTwarda (hala)Stany Zjednoczone Venus Williams2:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni6.10 stycznia 1999Gold CoastTwardaFrancja Mary Pierce4:6, 7:6(5), 6:2
Finalistka3.16 lipca 2000KlagenfurtCeglanaAustria Barbara Schett7:5, 4:6, 4:6
Finalistka4.15 lipca 2001WiedeńCeglanaUzbekistan Iroda Tulyaganova3:6, 2:6
Zwyciężczyni7.5 listopada 2001PattayaTwardaSłowacja Henrieta Nagyová6:0, 6:4
Finalistka5.21 kwietnia 2002CharlestonCeglanaChorwacja Iva Majoli6:7(5), 4:6
Zwyciężczyni8.14 października 2002ZurychTwardaStany Zjednoczone Lindsay Davenport6:7(5), 7:6(8), 6:3
Zwyciężczyni9.8 stycznia 2005Gold CoastTwardaAustralia Samantha Stosur1:6, 6:3, 7:5
Finalistka6.15 maja 2005RzymCeglanaFrancja Amélie Mauresmo6:2, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni10.18 lipca 2005CincinnatiTwardaJaponia Akiko Morigami6:4, 6:0
Finalistka7.23 października 2005ZurychTwarda (hala)Stany Zjednoczone Lindsay Davenport6:7(5), 3:6
Finalistka8.29 października 2005LinzTwarda (hala)Rosja Nadieżda Pietrowa6:4, 3:6, 1:6
Finalistka9.16 kwietnia 2006CharlestonCeglanaRosja Nadieżda Pietrowa3:6, 6:4, 1:6
Finalistka10.30 lipca 2006StanfordTwardaBelgia Kim Clijsters4:6, 2:6
Finalistka11.5 sierpnia 2007San DiegoTwardaRosja Marija Szarapowa2:6, 6:3, 0:6
Finalistka12.28 października 2007LinzTwarda (hala)Słowacja Daniela Hantuchová4:6, 2:6
Finalistka13.9 marca 2008BangaloreTwardaStany Zjednoczone Serena Williams5:7, 3:6
Zwyciężczyni11.14 września 2008BaliTwardaAustria Tamira Paszek6:3, 6:0
Finalistka14.12 lipca 2009BudapesztCeglanaWęgry Ágnes Szávay6:2, 4:6, 2:6
Finalistka15.11 lipca 2010BudapesztCeglanaWęgry Ágnes Szávay2:6, 4:6
Finalistka16.17 października 2010LinzTwarda (hala)Serbia Ana Ivanović1:6, 2:6

Gra podwójna 16 (5–11)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.12 kwietnia 1998Amelia IslandCeglanaAustria Barbara SchettStany Zjednoczone Sandra Cacic
Francja Mary Pierce
6:7(5), 6:4, 6:7(5)
Zwyciężczyni1.3 maja 1998HamburgCeglanaAustria Barbara SchettSzwajcaria Martina Hingis
Czechy Jana Novotná
7:6(3), 3:6, 6:3
Finalistka2.19 lipca 1998PalermoCeglanaAustria Barbara SchettNiemcy Elena Wagner
Bułgaria Pavlina Stojanowa
4:6, 2:6
Finalistka3.4 kwietnia 1999Hilton HeadCeglanaAustria Barbara SchettRosja Jelena Lichowcewa
Czechy Jana Novotná
1:6, 4:6
Finalistka4.16 lipca 2000KlagenfurtCeglanaAustria Barbara SchettArgentyna Laura Montalvo
Argentyna Paola Suárez
6:7(5), 1:6
Finalistka5.28 października 2001LuksemburgTwarda (hala)Niemcy Bianka LamadeRosja Jelena Bowina
Słowacja Daniela Hantuchová
3:6, 3:6
Zwyciężczyni2.17 lutego 2002AntwerpiaDywanowa (hala)Bułgaria Magdalena MaleewaFrancja Nathalie Dechy
Stany Zjednoczone Meilen Tu
6:3, 6:7(3), 6:3
Zwyciężczyni3.9 lutego 2003ParyżDywanowa (hala)Austria Barbara SchettFrancja Marion Bartoli
Francja Stéphanie Cohen-Aloro
2:6, 6:2, 7:6(5)
Finalistka6.4 maja 2003BolCeglanaSzwajcaria Emmanuelle GagliardiWęgry Petra Mandula
Austria Patricia Wartusch
3:6, 2:6
Zwyciężczyni4.15 lutego 2004ParyżDywanowa (hala)Austria Barbara SchettWłochy Silvia Farina Elia
Włochy Francesca Schiavone
6:3, 6:2
Finalistka7.31 października 2004LinzTwarda (hala)Francja Nathalie DechySłowacja Janette Husárová
Rosja Jelena Lichowcewa
2:6, 5:7
Finalistka8.10 kwietnia 2005Amelia IslandCeglanaCzechy Květa PeschkeAustralia Bryanne Stewart
Australia Samantha Stosur
4:6, 2:6
Zwyciężczyni5.5 października 2008StuttgartTwarda (hala)Niemcy Anna-Lena GrönefeldCzechy Květa Peschke
Australia Rennae Stubbs
6:2, 6:4
Finalistka9.19 października 2008ZurychTwarda (hala)Niemcy Anna-Lena GrönefeldZimbabwe Cara Black
Stany Zjednoczone Liezel Huber
1:6, 6:7(3)
Finalistka10.19 kwietnia 2009CharlestonCeglanaŁotwa Līga DekmeijereStany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Rosja Nadieżda Pietrowa
7:6(5), 2:6, 9–11
Finalistka11.27 lipca 2009StambułTwardaNiemcy Julia GörgesCzechy Lucie Hradecká
Czechy Renata Voráčová
6:2, 3:6, 10–12

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

RokRezultatPrzeciwniczkaWynik
19981 rundaSzwajcaria Martina Hingis6:4, 0:6, 3:6
20021 rundaStany Zjednoczone Venus Williams2:6, 6:7(7)
2005RRStany Zjednoczone Lindsay Davenport
Rosja Marija Szarapowa
Rosja Nadieżda Pietrowa
3:6, 5:7
1:6, 6:3, 3:6
6:0, 5:7, 6:4

Finały turniejów ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 14 (7-7)

RezultatDataTurniej($)Naw.PrzeciwniczkaWynik
Zwyciężczyni1.14/05/1995Słowacja Nitra10 000CeglanaChile Barbara Castro1:6, 6:2, 6:3
Zwyciężczyni2.21/05/1995Czechy Preszów10 000CeglanaCzechy Jana Ondrouchová6:1, 6:0
Zwyciężczyni3.25/06/1995Szwajcaria Cureglia10 000CeglanaNiemcy Camilla Kremer6:2, 6:1
Finalistka1.03/09/1995Grecja Ateny25 000CeglanaSłowacja Henrieta Nagyová2:6, 0:6
Finalistka2.21/04/1996Hiszpania Murcja75 000CeglanaNiemcy Elena Wagner4:6, 3:6
Finalistka3.08/09/1996Słowacja Bratysława75 000CeglanaSłowacja Henrieta Nagyová0:6, 4:6
Zwyciężczyni4.05/08/2015Czechy Praga10 000CeglanaSłowacja Zuzana Luknarová6:1, 6:2
Finalistka4.20/12/2015Tajlandia Bangkok75 000TwardaEstonia Kaia Kanepi3:6, 3:6
Zwyciężczyni5.22/05/2016Szwecja Båstad10 000CeglanaNorwegia Melanie Stokke6:1, 6:3
Finalistka5.10/06/2017Niemcy Essen25 000CeglanaEstonia Kaia Kanepi3:6, 7:6(5), 0:2 krecz
Zwyciężczyni6.01/07/2017Francja Périgueux25 000CeglanaWłochy Camilla Rosatelloi6:4, 7:5
Zwyciężczyni7.30/07/2017Niemcy Horb25 000CeglanaSzwajcaria Conny Perrin6:3, 6:1
Finalistka6.17/09/2017Francja Biarritz80 000CeglanaRumunia Mihaela Buzărnescu4:6, 3:6
Finalistka7.05/11/2017Kanada Toronto60 000Twarda (hala)Belgia Ysaline Bonaventure6:7(3), 3:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atlancie, 1996,
reprezentując państwo  Szwajcaria
EtapPrzeciwniczkaWynik
1. runda Hiszpania: Conchita Martínez1:6, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach, 2004,
reprezentując państwo  Szwajcaria
EtapPrzeciwniczkaWynik
1. runda Węgry: Petra Mandula6:3, 6:4
2. runda Słowacja: Daniela Hantuchová3:6, 6:1, 6:4
3. runda Rosja: Swietłana Kuzniecowa3:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie, 2008,
reprezentując państwo  Szwajcaria
EtapPrzeciwniczkaWynik
1. runda Stany Zjednoczone: Jill Craybas6:3, 6:2
2. runda Austria: Sybille Bammer4:6, 4:6

Gra podwójna

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atlancie, 1996,
reprezentując państwo  Szwajcaria, partnerka Martina Hingis
EtapPrzeciwniczkiWynik
1. runda Słowacja: Karina Habšudová, Radka Zrubaková3:6, 6:4, 6:2
2. runda Belgia: Sabine Appelmans, Laurence Courtois2:6, 6:1, 7:5
ćwierćfinał Holandia: Manon Bollegraf, Brenda Schultz-McCarthy4:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach, 2004,
reprezentując państwo  Szwajcaria, partnerka Myriam Casanova
EtapPrzeciwniczkiWynik
1. runda Słowacja: Daniela Hantuchová, Janette Husárová6:3, 6:4
2. runda Chiny: Yan Zi, Zheng Jie3:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie, 2008,
reprezentując państwo  Szwajcaria, partnerka Emmanuelle Gagliardi
EtapPrzeciwniczkiWynik
1. runda Grecja: Eleni Daniilidu, Ana Jerasimu6:0, 6:4
2. runda Chiny: Yan Zi, Zheng Jie3:6, 6:7(2)

Przypisy

  1. Kacper Kowalczyk: Patty Schnyder powraca do zawodowego tenisa! (pol.). sportowefakty.pl, 2015-06-29. [dostęp 2016-03-01].
  2. Bartosz Gębicz: 36-letnia Patty Schnyder wraca do gry. Wygrała turniej w Pradze. (pol.). przegladsportowy.pl, 2015-09-19. [dostęp 2016-03-01].
  3. Rafał Smoliński: Gwiazdorska obsada finału futuresa w Bangkoku. Kaia Kanepi lepsza od Patty Schnyder (pol.). sportowefakty.pl, 2015-12-19. [dostęp 2016-03-01].
  4. WTA: TBT: Schnyder Slides Through Charleston (ang.). wtatennis.com, 2016-04-07. [dostęp 2016-04-14].
  5. Patty Schnyder separates from her husband Rainer Hofmann | Women’s Tennis Blog, www.womenstennisblog.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  6. Tennis – Former top 10 player Patty Schnyder has separated from her controversial husband, www.tennisworldusa.org [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  7. http://www.itftennis.com/211864?channel=itfprocircuitnews
  8. Patty Schnyder pregnant after recent divorce | Women’s Tennis Blog, www.womenstennisblog.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  9. Patty Schnyder expecting first child | TENNIS.com, www.tennis.com [dostęp 2017-11-25].
  10. Patty Schnyder gives birth to a baby girl | Women’s Tennis Blog, www.womenstennisblog.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  11. Schnyder gives birth to daughter | TENNIS.com, www.tennis.com [dostęp 2017-11-25].
  12. Schwangere Patty Schnyder: Heino ist der Vater ihres Kindes – Blick, www.blick.ch [dostęp 2017-11-25] (niem.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Patty Schnyder 2015.jpg
Autor: Wolbo, Licencja: CC BY-SA 4.0
Swiss tennis player Patty Schnyder in a match against Sandra Zaniewska at the Parker Hannifin Open tournament in Oldenzaal, The Netherlands.