Patty Schnyder

Patty Schnyder

Państwo	Szwajcaria
Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1978 Bazylea
Wzrost	168 cm
Masa ciała	57 kg
Gra	leworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	sierpień 1994
Zakończenie kariery	28 maja 2011 wznowienie: 2015 zakończenie: listopad 2018
Trener	Rainer Hofmann
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	11 WTA, 7 ITF
Najwyżej w rankingu	7 (14 listopada 2005)
Australian Open	SF (2004)
Roland Garros	QF (1998, 2008)
Wimbledon	4R (2007)
US Open	QF (1998, 2008)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	5 WTA, 0 ITF
Najwyżej w rankingu	15 (6 czerwca 2005)
Australian Open	3R (1999, 2000, 2007)
Roland Garros	SF (2005)
Wimbledon	3R (2004)
US Open	SF (2004)
Strona internetowa

Patty Schnyder (ur. 14 grudnia 1978 w Bazylei) – szwajcarska tenisistka, półfinalistka wielkoszlemowego Australian Open 2004 w grze pojedynczej, półfinalistka dwóch turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, reprezentantka Szwajcarii w Pucharze Federacji i na letnich igrzyskach olimpijskich. Tenisistka leworęczna z oburęcznym backhandem.

Kariera tenisowa

Występy juniorskie

Patty Schnyder jako nastolatka występowała w juniorskich rozgrywkach Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Pierwszy ważniejszy sukces odniosła w 1994 roku, wygrywając Międzynarodowej Mistrzostwa Szwajcarii po finale z Carą Black. W 1996 była w ćwierćfinale juniorskiego French Open, gdzie przegrała z Amélie Mauresmo.

1994-1997

W sierpniu 1994 roku otrzymała status profesjonalnej tenisistki. Jeszcze w tym samym roku próbowała swoich sił w eliminacjach turniejów WTA w Lucernie i Zurychu. W 1995 roku, po serii znakomitych występów w turniejach ITF (trzy zwycięstwa i jedna porażka w finale), w październiku otrzymała dziką kartę turnieju w Zurychu, był to pierwszy występ Schnyder w głównej drabince turnieju rangi WTA. W swoim pierwszym meczu pokonała Irinę Spîrleę 2:6, 6:3, 6:4, by w drugiej rundzie nie sprostać rozstawionej z numerem drugim Mary Pierce 1:6, 3:6. W kwietniu 1996 roku po raz pierwszy zakwalifikowała się do turnieju WTA (Hamburg) dzięki rankingowi, nie musząc grać w eliminacjach. W pierwszym meczu pokonała Sandrę Cacic 6:7(4), 6:4, 6:2, a w drugiej rundzie uległa trzeciej rakiecie świata Arantxy Sánchez Vicario 2:6, 0:6. Miesiąc później po raz pierwszy wystąpiła w turnieju wielkoszlemowym – przegrała w pierwszej rundzie French Open 1997 z Henriettą Nagyovą 6:2, 4:6, 4:6. We wrześniu doszła do swojego pierwszego finału imprezy WTA, w Karlovych Varach, w drugiej rundzie eliminując najwyżej rozstawioną Barbarę Paulus 3:6, 7:6(6), 6:4, a w meczu mistrzowskim ulegając Ruxandrze Dragomir 2:6, 6:3, 4:6. W styczniu 1997 osiągnęła czwartą rundę Australian Open, ogrywając w meczu otwarcia Ivę Majoli (8 WTA), a w trzeciej rundzie Magdalenę Grzybowską. Awansowała do półfinału w Rzymie, w którym uległa Conchicie Martínez 2:6, 2:6. Wcześniej pokonała wysoko notowane Yayuk Basuki 6:0, 6:1, Sandrine Testud 7:6(4), 6:0, Amandę Coetzer 7:6(3), 7:5 oraz Arantxę Sánchez Vicario 6:1, 6:1. Pod koniec roku doszła, przez eliminacje, do półfinału turnieju we Filderstadt, pokonując po drodze Helenę Sukovą 7:6(11), 6:2 i Ivę Majoli 6:2, 6:2, ulegając w meczu o awansu do finału Amandzie Coetzer 2:6, 5:7.

1998-2001

W styczniu 1998 wygrała swój pierwszy turniej WTA w Hobarcie, pokonując w finale Dominique Monami. Była wówczas tenisistką z trzeciej dziesiątki światowego rankingu. Kolejny sukces odniosła w lutym w Hanowerze, gdzie w meczu o tytuł ograła trzecią rakietę świata, Janę Novotną. W maju zdobyła trzecie mistrzostwo, tym razem w Madrycie, a wkrótce zameldowała się w ćwierćfinale French Open (pierwszy wielkoszlemowy ćwierćfinał). Jako najwyżej rozstawiona i dwunasta zawodniczka globu triumfowała przed własną publicznością w Maria Lankowitz, a tydzień później także w Palermo. Osiągnęła ćwierćfinał US Open, wygrywając w czwartej rundzie ze Steffi Graf. Zakwalifikowała się do Mistrzostw WTA, odpadła na samym początku po porażce z Martiną Hingis. Awansowała do czołowej dziesiątki rankingu światowego.

Sezon 1999 otworzyła zdobyciem mistrzostwa w Gold Coast po finale z najwyżej rozstawioną Pierce; w marcu doszła do półfinału w Hilton Head, ulegając Annie Kurnikowej; do końca roku grywała najwyżej w ćwierćfinałach i wypadła do trzeciej dziesiątki notowań. Jej najlepszy wynik w 2000 roku to finał z Klagenfurtu. Passę słabych występów przerwała wicemistrzostwem z Wiednia, wywalczonym w lipcu 2001; przegrała z Irodą Tulyaganovą, a po drodze wyeliminowała Anke Huber. W listopadzie triumfowała w swoim siódmym zawodowym turnieju w Pattayi. Spadła do piątej dziesiątki światowego rankingu.

2002-2004

W kwietniu 2002 zagrała w finale w Charleston po wiktoriach nad samymi utytułowanymi koleżankami: Virginią Ruano Pascual, Amélie Mauresmo, Mary Pierce, Sereną Williams i Jennifer Capriati (1 WTA), w finale pokonana przez Ivę Majoli. Awansowała na 17. miejsce w klasyfikacji WTA. W październiku triumfowała w Zurychu po dramatycznym finale z Lindsay Davenport (wynik 6:7(5), 7:6(8), 6:3; obrona piłki meczowej w tie-breaku drugiego seta). zakwalifikowała się do Mistrzostw WTA po raz drugi w karierze, ale odpadła w pierwszej rundzie. W 2003 wystąpiła w półfinałach w Gold Coast, Sopocie i Linzu.

W styczniu 2004 osiągnęła swój jedyny w karierze półfinał turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej. W Melbourne była rozstawiona z numerem 22, odprawiła Paolę Suárez, Nathalie Dechy, Lisę Raymond, zatrzymując się na późniejszej wicemistrzyni, Kim Clijsters. W Charleston również awansowała do półfinału, eliminując po drodze Jelenę Diemientjewą i Lindsay Davenport. W Birmingham przepadła w konfrontacji z Mariją Szarapową, która niespełna miesiąc później wygrała Wimbledon. Na koniec sezonu przed własną publicznością w Zurychu również walczyła o wejście do finału, ale uległa Alicii Molik. Wcześniej jednak pokonała Magdalenę Maleewą, Fabiolę Zuluagę i Paolę Suárez.

2005-2008

W 2005 roku Schnyder ponownie zaczęła być bardzo znaczącą postacią w kobiecym tenisie. W pierwszym turniejowym starcie w sezonie odniosła zwycięstwo, pokonując w finale w Gold Coast faworytkę publiczności, Samanthę Stosur. Wkrótce awansowała do ćwierćfinału Australian Open. W Charleston i Berlinie zagrała w półfinałach; w tym drugim występie eliminując Kim Clijsters i Swietłanę Kuzniecową. Została wicemistrzynią w zawodach pierwszej kategorii w Rzymie, pokonała tam Mariję Szarapową. W lipcu dodała do swojej kolekcji dziewiąty profesjonalny tytuł, wygrywając w Cincinnati. Jesienią wystąpiła w finałach w Zurychu i Linzu; ponownie zakwalifikowała się do Mistrzostw WTA, ale nie przeszła fazy grupowej.

W 2006 była wicemistrzynią w Charleston (przegrała z Nadią Pietrową) i Stanford (uległa Kim Clijsters); sześciokrotnie grała w półfinałach. Cały sezon spędziła w czołowej dziesiątce rankingu WTA. W 2007 zakończyła na finałach rywalizację w San Diego i Linzu; w Dosze bliska była pokonania Justine Henin; przegrała 6:3, 4:6, 5:7, prowadziła 5:3 w trzecim secie i miała piłkę meczową. Po raz pierwszy w karierze doszła do czwartej rundy Wimbledonu. W 2008 na Bali wygrała swój ostatni profesjonalny turniej w grze pojedynczej, w finale ogrywając Tamirę Paszek. W tym samym roku była finalistką w Bangalore.

2009-2011

Do 2011 roku awansowała jeszcze do trzech finałów: w 2009 i 2010 w Budapeszcie i w 2010 w Linzu. Odnotowała kilka cennych zwycięstw: w 2009 roku w Rzymie nad Sereną Williams (2 WTA), w Madrycie nad Nadią Pietrową (10 WTA) i Jeleną Janković (4 WTA), w Luksemburgu nad Kim Clijsters (18 WTA), oraz w 2010 roku w Madrycie nad Agnieszką Radwańską (9 WTA),.

Ostatni zawodowy występ Szwajcarki miał miejsce podczas wielkoszlemowego French Open 2011. Przegrała mecz pierwszej rundy gry pojedynczej z Soraną Cîrsteą 1:6, 3:6; w deblu wystąpiła w parze z Anną Leną Grönefeld i odpadły w drugiej rundzie.

Szwajcarka ogłosiła zakończenie tenisowej kariery dnia 28 maja 2011 w Paryżu, w czasie trwania wielkoszlemowego Roland Garros.

2015-2016

W lipcu 2015 roku Szwajcarka wznowiła tenisową karierę^[1]. W dwóch pierwszych startach przegrała mecze otwarcia, ale w turnieju w Oldenzaal udanie przeszła przez eliminacje i została powstrzymana dopiero w ćwierćfinale. Na przełomie sierpnia i września nastąpił przełom, gdyż wygrała zawody w Pradze (ITF z pulą nagród 10.000 dolarów) – był to czwarty triumf Schnyder na tym poziomie rozgrywek. Wówczas powróciła do rankingu WTA Tour^[2]. Do końca sezonu zaliczyła jeszcze jeden finał turnieju ITF – w połowie grudnia w meczu mistrzowskim w Bankoku uległa Kai Kanepi 3:6, 3:6^[3]. Rok zakończyła na 740. miejscu w rankingu WTA Tour.

W styczniu 2016 roku wystąpiła w dwóch turniejach ITF, w obu przegrywając w drugim meczu. Miesiąc później przeszła przez eliminacje we włoskim Beinasco, a w głównym turnieju odpadła w drugiej rundzie. W kwietniu wróciła na korty WTA i przystąpiła do kwalifikacji do turnieju rangi WTA Premier w Charleston^[4]. Mimo porażki w pierwszej rundzie z Samanthą Crawford 2:6, 6:1, 2:6 osiągnęła najwyższą pozycję po powrocie do tenisa – w notowaniu z 11 kwietnia 2016 roku została sklasyfikowana na 450 miejscu.

Gra podwójna

Patty Schnyder odnosiła sukcesy również w grze podwójnej. W 1998 wygrała zawody WTA w Hamburgu, partnerując Barbarze Schett. Z Austriaczką triumfowała również dwukrotnie w turnieju halowym w Paryżu (2003, 2004). W lutym 2002 zwyciężyła w Antwerpii w parze z Magdaleną Maleewą; ostatni tytuł odnotowała w 2008 w Stuttgarcie (z Grönefeld). Jedenaście razy kończyła turnieje deblowe w roli wicemistrzyni; między innymi w 1999 w Hilton Head (pierwsza kategoria) i w 2009 w Charleston (ranga Premier). Regularnie brała udział w imprezach wielkoszlemowych w tej konkurencji. W US Open 2004 awansowała do półfinału (z Schett, przegrały z Kuzniecową i Lichowcewą), a potem wyrównała ten wynik we French Open 2005 w duecie z Coriną Morariu. 6 czerwca 2005 zajmowała piętnaste miejsce w rankingu deblistek WTA.

Okazyjnie próbowała swoich sił w wielkoszlemowych turniejach gry mieszanej. Cztery razy odpadła w pierwszej rundzie, raz w drugiej, a podczas Australian Open 2009 uzyskała najlepszy rezultat, jakim jest ćwierćfinał. Jej partnerem był wówczas Wesley Moodie, a pogromcami szwajcarsko-południowoafrykańskiego duetu okazali się Anabel Medina Garrigues i Tommy Robredo.

Występy reprezentacyjne

W latach 1996–2011 reprezentowała Szwajcarię w rozgrywkach o Puchar Federacji. W 1998 jej drużyna została finalistą tego turnieju; Schnyder przegrała wtedy trzy spotkania z hiszpańskimi rywalkami. Jej partnerką w ekipie była Martina Hingis (składy były dwuosobowe). W kolejnych edycjach Szwajcarki nie zdołały przebić się do Grupy Światowej, a Patty po raz ostatni wystąpiła w barwach swojego kraju w kwietniu 2011 w konfrontacji ze Szwedkami w Lugano, gdzie zdobyła dwa punkty w grze pojedynczej. Ustanowiła wówczas nietypowy rekord – została najstarszą reprezentantką Helwecji w Pucharze Federacji, mając 32 lata i 123 dni.

Jej przygoda z letnimi igrzyskami olimpijskimi rozpoczęła się w 1996 roku w Atlancie, ale trafiła od razu na Conchitę Martínez i zdołała uskładać tylko trzy gemy. Po ośmiu latach przerwy w Atenach doszła do trzeciej rundy, a w Pekinie w 2008 do drugiej. W grze podwójnej osiągnęła ćwierćfinał z Martiną Hingis w 1996, potem nie przeszła już nigdy drugiej rundy.

Podsumowanie kariery

Schnyder otrzymała od WTA nagrodę na Debiut Roku 1998.

Przez kilkanaście lat rywalizacji zgromadziła jedenaście singlowych i pięć deblowych tytułów turniejowych WTA. Doszła przynajmniej do ćwierćfinałów w trzech z czterech imprez Wielkiego Szlema (oprócz Wimbledonu, tam najdalej była w czwartej rundzie); była półfinalistką US Open w grze podwójnej i ćwierćfinalistką Australian Open w grze mieszanej; notowana w czołowej dziesiątce indywidualnego rankingu WTA; wraz z drużyną Szwajcarii wystąpiła w Pucharze Federacji, przez wiele lat była najlepszą tenisistką swojego kraju.

Życie prywatne

Ma dwa koty, Mistera i Gizmo oraz australijskiego psa Tuckera. W wolnych chwilach czyta i ogląda filmy. Interesuje się wieloma sportami, w tym golfem, piłką nożną i bilardem. Jej ulubioną książką jest biografia Nelsona Mandeli. Podziwia pracę Jeana Zieglera (szwajcarski obrońca praw człowieka) i Michaela Moore’a.

5 grudnia 2003 w niemieckim Baden-Baden poślubiła Rainera Hofmanna (pochodzącego z Frankfurtu), który został jej trenerem. Małżeństwu z Hofmannem przeciwni byli rodzice Schnyder, a tenisistka zerwała z nimi kontakt.

Schnyder razem z mężem pisali książkę The White Mile, która miała zostać wydana jesienią 2011, jednak nie doszło do jej opublikowania.

26 kwietnia 2012 zostały sprzedane w aukcji meble Schnyder i jej męża, a także rakiety i piłki tenisowe należące do zawodniczki. Hofmannowie oddali je do przechowalni wiosną 2011, kiedy wyprowadzali się ze swojego domu w Bach w kantonie Schwyz. Nie uiścili jednak opłat za ich przetrzymywanie, które wzrosły do wysokości 380 tysięcy franków szwajcarskich. We wrześniu 2013 para ogłosiła separację^[5][6]. Małżeństwo zakończyło się rozwodem^[7], jak podały media – z powodu niewierności Hofmanna.

W czerwcu 2014 roku ogłosiła, że spodziewa się narodzin pierwszego dziecka^[8][9]. 25 listopada urodziła córkę, której nadane zostały imiona Kim Ayla^[10][11]. Ojcem dziewczynki jest partner tenisistki, Niemiec Jan Heino^[12]. Para spotyka się od 2011 roku i mieszkają razem w pobliżu Hanoweru.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Finały turniejów WTA

Gra pojedyncza 27 (11–16)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	15 września 1996	Karlowe Wary	Ceglana	Ruxandra Dragomir	2:6, 6:3, 4:6
Zwyciężczyni	1.	18 stycznia 1998	Hobart	Twarda	Dominique Monami	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	2.	22 lutego 1998	Hanower	Dywanowa (hala)	Jana Novotná	6:0, 2:6, 7:5
Zwyciężczyni	3.	24 maja 1998	Madryt	Ceglana	Dominique Monami	3:6, 6:4, 6:0
Zwyciężczyni	4.	12 lipca 1998	Maria Lankowitz	Ceglana	Gala León García	6:2, 4:6, 6:3
Zwyciężczyni	5.	19 lipca 1998	Palermo	Ceglana	Barbara Schett	6:1, 5:7, 6:2
Finalistka	2.	4 października 1998	Monachium	Twarda (hala)	Venus Williams	2:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni	6.	10 stycznia 1999	Gold Coast	Twarda	Mary Pierce	4:6, 7:6(5), 6:2
Finalistka	3.	16 lipca 2000	Klagenfurt	Ceglana	Barbara Schett	7:5, 4:6, 4:6
Finalistka	4.	15 lipca 2001	Wiedeń	Ceglana	Iroda Tulyaganova	3:6, 2:6
Zwyciężczyni	7.	5 listopada 2001	Pattaya	Twarda	Henrieta Nagyová	6:0, 6:4
Finalistka	5.	21 kwietnia 2002	Charleston	Ceglana	Iva Majoli	6:7(5), 4:6
Zwyciężczyni	8.	14 października 2002	Zurych	Twarda	Lindsay Davenport	6:7(5), 7:6(8), 6:3
Zwyciężczyni	9.	8 stycznia 2005	Gold Coast	Twarda	Samantha Stosur	1:6, 6:3, 7:5
Finalistka	6.	15 maja 2005	Rzym	Ceglana	Amélie Mauresmo	6:2, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni	10.	18 lipca 2005	Cincinnati	Twarda	Akiko Morigami	6:4, 6:0
Finalistka	7.	23 października 2005	Zurych	Twarda (hala)	Lindsay Davenport	6:7(5), 3:6
Finalistka	8.	29 października 2005	Linz	Twarda (hala)	Nadieżda Pietrowa	6:4, 3:6, 1:6
Finalistka	9.	16 kwietnia 2006	Charleston	Ceglana	Nadieżda Pietrowa	3:6, 6:4, 1:6
Finalistka	10.	30 lipca 2006	Stanford	Twarda	Kim Clijsters	4:6, 2:6
Finalistka	11.	5 sierpnia 2007	San Diego	Twarda	Marija Szarapowa	2:6, 6:3, 0:6
Finalistka	12.	28 października 2007	Linz	Twarda (hala)	Daniela Hantuchová	4:6, 2:6
Finalistka	13.	9 marca 2008	Bangalore	Twarda	Serena Williams	5:7, 3:6
Zwyciężczyni	11.	14 września 2008	Bali	Twarda	Tamira Paszek	6:3, 6:0
Finalistka	14.	12 lipca 2009	Budapeszt	Ceglana	Ágnes Szávay	6:2, 4:6, 2:6
Finalistka	15.	11 lipca 2010	Budapeszt	Ceglana	Ágnes Szávay	2:6, 4:6
Finalistka	16.	17 października 2010	Linz	Twarda (hala)	Ana Ivanović	1:6, 2:6

Gra podwójna 16 (5–11)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	12 kwietnia 1998	Amelia Island	Ceglana	Barbara Schett	Sandra Cacic Mary Pierce	6:7(5), 6:4, 6:7(5)
Zwyciężczyni	1.	3 maja 1998	Hamburg	Ceglana	Barbara Schett	Martina Hingis Jana Novotná	7:6(3), 3:6, 6:3
Finalistka	2.	19 lipca 1998	Palermo	Ceglana	Barbara Schett	Elena Wagner Pavlina Stojanowa	4:6, 2:6
Finalistka	3.	4 kwietnia 1999	Hilton Head	Ceglana	Barbara Schett	Jelena Lichowcewa Jana Novotná	1:6, 4:6
Finalistka	4.	16 lipca 2000	Klagenfurt	Ceglana	Barbara Schett	Laura Montalvo Paola Suárez	6:7(5), 1:6
Finalistka	5.	28 października 2001	Luksemburg	Twarda (hala)	Bianka Lamade	Jelena Bowina Daniela Hantuchová	3:6, 3:6
Zwyciężczyni	2.	17 lutego 2002	Antwerpia	Dywanowa (hala)	Magdalena Maleewa	Nathalie Dechy Meilen Tu	6:3, 6:7(3), 6:3
Zwyciężczyni	3.	9 lutego 2003	Paryż	Dywanowa (hala)	Barbara Schett	Marion Bartoli Stéphanie Cohen-Aloro	2:6, 6:2, 7:6(5)
Finalistka	6.	4 maja 2003	Bol	Ceglana	Emmanuelle Gagliardi	Petra Mandula Patricia Wartusch	3:6, 2:6
Zwyciężczyni	4.	15 lutego 2004	Paryż	Dywanowa (hala)	Barbara Schett	Silvia Farina Elia Francesca Schiavone	6:3, 6:2
Finalistka	7.	31 października 2004	Linz	Twarda (hala)	Nathalie Dechy	Janette Husárová Jelena Lichowcewa	2:6, 5:7
Finalistka	8.	10 kwietnia 2005	Amelia Island	Ceglana	Květa Peschke	Bryanne Stewart Samantha Stosur	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	5.	5 października 2008	Stuttgart	Twarda (hala)	Anna-Lena Grönefeld	Květa Peschke Rennae Stubbs	6:2, 6:4
Finalistka	9.	19 października 2008	Zurych	Twarda (hala)	Anna-Lena Grönefeld	Cara Black Liezel Huber	1:6, 6:7(3)
Finalistka	10.	19 kwietnia 2009	Charleston	Ceglana	Līga Dekmeijere	Bethanie Mattek-Sands Nadieżda Pietrowa	7:6(5), 2:6, 9–11
Finalistka	11.	27 lipca 2009	Stambuł	Twarda	Julia Görges	Lucie Hradecká Renata Voráčová	6:2, 3:6, 10–12

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
1998	1 runda	Martina Hingis	6:4, 0:6, 3:6
2002	1 runda	Venus Williams	2:6, 6:7(7)
2005	RR	Lindsay Davenport Marija Szarapowa Nadieżda Pietrowa	3:6, 5:7 1:6, 6:3, 3:6 6:0, 5:7, 6:4

Finały turniejów ITF

Gra pojedyncza 14 (7-7)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
Zwyciężczyni	1.	14/05/1995	Nitra	10 000	Ceglana	Barbara Castro	1:6, 6:2, 6:3
Zwyciężczyni	2.	21/05/1995	Preszów	10 000	Ceglana	Jana Ondrouchová	6:1, 6:0
Zwyciężczyni	3.	25/06/1995	Cureglia	10 000	Ceglana	Camilla Kremer	6:2, 6:1
Finalistka	1.	03/09/1995	Ateny	25 000	Ceglana	Henrieta Nagyová	2:6, 0:6
Finalistka	2.	21/04/1996	Murcja	75 000	Ceglana	Elena Wagner	4:6, 3:6
Finalistka	3.	08/09/1996	Bratysława	75 000	Ceglana	Henrieta Nagyová	0:6, 4:6
Zwyciężczyni	4.	05/08/2015	Praga	10 000	Ceglana	Zuzana Luknarová	6:1, 6:2
Finalistka	4.	20/12/2015	Bangkok	75 000	Twarda	Kaia Kanepi	3:6, 3:6
Zwyciężczyni	5.	22/05/2016	Båstad	10 000	Ceglana	Melanie Stokke	6:1, 6:3
Finalistka	5.	10/06/2017	Essen	25 000	Ceglana	Kaia Kanepi	3:6, 7:6(5), 0:2 krecz
Zwyciężczyni	6.	01/07/2017	Périgueux	25 000	Ceglana	Camilla Rosatelloi	6:4, 7:5
Zwyciężczyni	7.	30/07/2017	Horb	25 000	Ceglana	Conny Perrin	6:3, 6:1
Finalistka	6.	17/09/2017	Biarritz	80 000	Ceglana	Mihaela Buzărnescu	4:6, 3:6
Finalistka	7.	05/11/2017	Toronto	60 000	Twarda (hala)	Ysaline Bonaventure	6:7(3), 3:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atlancie, 1996,

reprezentując państwo  Szwajcaria

Etap	Przeciwniczka	Wynik
1. runda	Hiszpania: Conchita Martínez	1:6, 2:6

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach, 2004,

reprezentując państwo  Szwajcaria

Etap	Przeciwniczka	Wynik
1. runda	Węgry: Petra Mandula	6:3, 6:4
2. runda	Słowacja: Daniela Hantuchová	3:6, 6:1, 6:4
3. runda	Rosja: Swietłana Kuzniecowa	3:6, 3:6

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie, 2008,

reprezentując państwo  Szwajcaria

Etap	Przeciwniczka	Wynik
1. runda	Stany Zjednoczone: Jill Craybas	6:3, 6:2
2. runda	Austria: Sybille Bammer	4:6, 4:6

Gra podwójna

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atlancie, 1996,

reprezentując państwo  Szwajcaria, partnerka Martina Hingis

Etap	Przeciwniczki	Wynik
1. runda	Słowacja: Karina Habšudová, Radka Zrubaková	3:6, 6:4, 6:2
2. runda	Belgia: Sabine Appelmans, Laurence Courtois	2:6, 6:1, 7:5
ćwierćfinał	Holandia: Manon Bollegraf, Brenda Schultz-McCarthy	4:6, 3:6

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach, 2004,

reprezentując państwo  Szwajcaria, partnerka Myriam Casanova

Etap	Przeciwniczki	Wynik
1. runda	Słowacja: Daniela Hantuchová, Janette Husárová	6:3, 6:4
2. runda	Chiny: Yan Zi, Zheng Jie	3:6, 3:6

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie, 2008,

reprezentując państwo  Szwajcaria, partnerka Emmanuelle Gagliardi

Etap	Przeciwniczki	Wynik
1. runda	Grecja: Eleni Daniilidu, Ana Jerasimu	6:0, 6:4
2. runda	Chiny: Yan Zi, Zheng Jie	3:6, 6:7(2)

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 12 września 2019].
• Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 12 września 2019].
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 12 września 2019].

Linki zewnętrzne

• Patty Schnyder Biography and Olympic Results (ang.). Sports-Reference.com. [dostęp 2011-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lutego 2010)].