Paul Constantinescu

Paul Constantinescu
ilustracja
Data i miejsce urodzenia30 czerwca 1909
Ploeszti
Pochodzenierumuńskie
Data i miejsce śmierci20 grudnia 1963
Bukareszt
Gatunkimuzyka poważna
Zawódkompozytor, pedagog

Paul Constantinescu (ur. 30 czerwca 1909 w Ploeszti, zm. 20 grudnia 1963 w Bukareszcie) – rumuński kompozytor i pedagog.

Jeden z najpopularniejszych współczesnych kompozytorów rumuńskich[1], którego twórczość wytyczyła kierunek nowej generacji rumuńskiej muzyki[2].

Życiorys

W latach 1928–1933 studiował w Konserwatorium w Bukareszcie u Nicolescu (teorię muzyki), A. Castaldiego (harmonię), Mihaila Jory (kontrapunkt), Dimitrie’a Cuclina (estetykę muzyki i formy muzyczne), Constantina Brăiloiu (historię muzyki) i S. Popescu (dyrygenturę chóralną). Następnie w latach 1934–1935 kontynuował naukę w Wiedniu u O. Kabasty (dyrygenturę) oraz u Franza Schmidta i Josepha Marxa (kompozycję)[1][2].

Jako pedagog wykładał w Academia de muzică religioasăa harmonię, kontrapunkt i kompozycję (1937–1941). Potem przez 4 lata wykładał w Școala de muzică militară (1941–1944). W latach 1941–1963 był profesorem harmonii w konserwatorium w Bukareszcie[1][2]. Był pierwszym rumuńskim nauczycielem, który wprowadził do swoich wykładów naukę harmonii muzyki ludowej i średniowiecznego śpiewu bizantyjskiego. W obu tych dziedzinach prowadził naukowe badania, także ze specjalistą od muzyki bizantyjskiej Ionem Petrescu[2].

Działał jako dyrygent koncertowy i operowy. Pisał też artykuły z zakresu krytyki muzycznej m.in. do czasopisma „Muzica”, „Muzica şi poezie”, „Contemporanul” i „România Liberă”. W 1962 został członkiem korespondentem Academia Română[1].

Twórczość

Rumuński folklor był istotną inspiracją jego twórczości. Wykorzystywał oryginalne tańce i pieśni ludowe in crudo – bez ich muzycznego przetwarzania. W jego kompozycjach można odnaleźć skale charakterystyczne dla muzyki rumuńskiej, specyficzne układy metro-rytmiczne, rubato, typową instrumentację. Wszystko to nadało jego twórczości indywidualną witalność zaprawioną melancholijną melodyką, czym zyskał sobie dużą popularność[1].

Drugim ważnym źródłem inspiracji jego działalności kompozytorskiej była średniowieczna muzyka bizantyjska i ogólnie tradycyjna muzyka kościelna, co jest widoczne zwłaszcza w jego muzyce chóralnej, na przykład Liturghia în stil psaltic (1935) lyb oratorium bizantyjskie Patimile şi Invierea Domnului (Męka i zmartwychwstanie Pańskie) (1947). W tej dziedzinie twórczości również udało się Constatninescu wypracować indywidualny styl, który służył jako podstawa dla szkoły narodowej[2].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Schaeffer 1984 ↓.
  2. ↑ a b c d e f Cosma 2004 ↓.

Bibliografia

  • Bogusław Schaeffer: Constantinescu Paul. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 2: CD część biograficzna. Kraków: PWM, 1984. ISBN 83-224-0112-4. (pol.)
  • Viorel Cosma: Constantinescu, Paul. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. C. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Paul Constantinescu stamp 1981.jpg
Paul_Constantinescu_stamp_1981