Paul Grawitz

Paul Albert Grawitz (ur. 1 października 1850 w Zerrin, zm. 27 czerwca 1932 w Greifswaldzie^[1]) – niemiecki lekarz patolog.

Studiował medycynę na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie, jeszcze podczas studiów został asystentem Rudolfa Virchowa i był nim do 1886 roku^[2]. Grawitz był teściem Ottona Bussego.

W latach 1886-1921 wykładał na Uniwersytecie w Greifswaldzie i kierował tamtejszym Instytutem Patologicznym. Historycznie, rak nerkowokomórkowy określany jest jako guz Grawitza.

Wybrane prace

Die Medizin der Gegenwart in Selbstdarstellungen, 1923
Die Lösung der Keratitisfrage unter Anwendung der Plasmakultur. Halle: Niemeyer, 1919
Anleitung zum Selbstudium der pathologischen Anatomie. Greifswald: Adler, 1919
Abbau und Entzündung des Herzklappengewebes. Berlin: Schoetz, 1914
Auswanderung der Cohnheimischen Entzündungsspieße aus der Cornea. Greifswald: Adler, 1914
Erklärung der Photogramme über zellige Umwandlung von fibroelastischem Gewebe im Museum des Greifswalder pathologischen Instituts. Greifswald: Adler, 1914-16
Über Zellenbildung in Cornea und Herzklappen. Greifswald: Hans Adler, 1913

↑ Fischer I: Biographisches Lexikon der hervorragenden Ärzte der letzten fünfzig Jahre. Band 2. München-Berlin: Urban & Schwarzenberg, 1962.
↑ Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: 1901, s. 628. [1]