Paul Heyman

Paul Heyman

Pseudonim	Paul E. Dangerously Paul E. Heyman Paul Dangerly
Data i miejsce urodzenia	11 września 1965 Scarsdale, Nowy Jork
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	180 cm
Masa ciała	105 kg

Paul Heyman (ur. 11 września 1965 w Scarsdale) – amerykański promotor wrestlingu, menedżer, komentator i dziennikarz, okazjonalnie również aktor. Znany z występów w federacji World Wrestling Entertainment w brandzie ECW. W swej karierze występował (oprócz WWE) w takich federacjach jak: World Championship Wrestling oraz American Wrestling Association^[1]. Jako aktor zagrał w filmie Rollerball z roku 2002 rolę komentatora sportowego.

Kariera

Heyman zaczynał jako fotograf oraz dziennikarz pisząc dla magazynu Pro Wrestling Illustrated. Jako menedżer wrestlingowy zadebiutował 2 stycznia 1987, w jednej z północno-wschodnich amerykańskich federacji niezależnych. W lutym 1987 trafił do Florida Championship Wrestling, gdzie przyjął pseudonim ringowy Paul E. Dangerously nawiązując do filmu pt. „Niebezpieczny Johnny” (ang. Johnny Dangerously).

W 1988 trafił do WCW, gdzie menedżerował team The New Midnight Express oraz Marka „Mean” Callousa. W 1993 przeniósł się do ECW gdzie przebywał przez 8 lat do wykupienia ECW przez WWF („Invasion”). W 2001 po wykupieniu ECW przez WWF, został przez krótki okres komentatorem zastępując Jerry’ego Lawlera. Na Survivor Series 2001 został zwolniony z WWF. W marcu 2002 powrócił do WWE zostając menedżerem Brocka Lesnara. W 2003 został Generalnym Menedżerem SmackDown! – funkcję tę piastował przez rok.

W latach 2004-2005 menedżerował team Dudley Boyz oraz Heidenreicha. Po powrocie gal PPV federacji ECW w latach 2005-2006, został promotorem tych gal. 7 maja 2012 powrócił do WWE jako menedżer Brocka Lesnara. 3 września 2012 zawiązał sojusz z CM Punkiem i został jego menedżerem. Po WrestleManii 29 i odejściu CM Punka i Brocka Lesnara jego nowym podopiecznym został Curtis Axel. Podczas gali Money in the Bank 2013 zdradził CM Punka, który brał udział w Ladder matchu o walizkę o kontrakt na walkę o pas WWE. CM Punk toczył feud z Heymanem po tym zdarzeniu. Na SummerSlam Punk poległ z Brockiem. Na Night Of Champions doszło do walki No Disqualification Handicap Match pomiędzy Punkiem, a Heymanem i mistrzem Intercontinental Curtis Axelem. CM Punk wyeliminował Curtisa, ale pod koniec walki z Heymanem wrócił Ryback, który zaatakował Punka, przyczyniając się do jego porażki. Następnie Ryback został ''Paul Heymanem Guyem'' i walczył z CM Punkiem na Battleground, jednakże to starcie przegrał. Na Hell in a Cell doszło ponownie do Handicap Matchu. Tym razem w klatce Hell In A Cell pomiędzy CM Punkiem, a Heymanem i Rybackiem, który wygrał zawodnik z Chicago. Tym samym rywalizacja ta zakończyła się. Heyman wrócił razem z Brockiem Lesnarem w 2014 r. przed Royal Rumble, podczas którego Lesnar pokonał Big Showa. Na WrestleManii XXX doszło do przełomowego momentu. Lesnar pokonał Undertakera kończąc tym samym jego legendarny streak na WrestleManii. Następnej nocy na Raw jego nowym podopiecznym został Cesaro, który poprzedniej nocy wygrał Andre The Giant Memorial Battle Royal (1. edycja). Cesaro był podopiecznym Heymana do czasu powrotu Lesnara przed SummerSlam. Podczas tej gali Lesnar w Main Evencie gali pokonał Johna Cenę i został nowym mistrzem WWE World Heavyweight. Następnej nocy Lesnar zaprezentował nowy wygląd pasa. Lesnar bronił pas podczas gali Night Of Champions. Przegrał w wyniku dyskwalifikacji ingerencją Setha Rollinsa, ale pas zachował. Rollins, jako posiadacz walizki Money in the Bank chciał zrealizować kontrakt, lecz uniemożliwił mu to pretendent do pasa John Cena. Heyman później pojawiał się jeszcze zawsze towarzysząc w drodze na ring Lesnarowi, który pas utracił na WrestleManii 31 podczas walki wieczoru, kiedy to Seth Rollins dołączył do walki Lesnara z Reignsem o pas WWE World Heavyweight zamieniając to starcie w Triple Threat Match i zgarniając tytuł. Lesnar do końca roku 2015 odbył rewanż z Rollinsem na Battleground. Walczył również z Undertakerem na SummerSlam i Hell In A Cell. Następny tytuł wygrał dopiero w 2017 roku na WrestleManii 33 podczas starcia z Goldbergiem o pas Universal. Był to rewanż za porażkę z Survivor Series kilka miesięcy wcześniej. Tytuł stracił dopiero po ponad roku, kiedy to uległ Romanowi Reignsowi na SummerSlam w 2018 roku. Tytuł odzyskał w listopadzie tego samego roku na gali odbywającej się w Arabii Saudyjskiej w starciu z Braunem Strowmanem. W starciu miał brać udział Roman Reigns, jednakże zrzekł się on tytułu wskutek wykrytej u niego białaczki. Lesnar tytuł stracił podczas WrestleManii 35 ze zwycięzcą Royal Rumble 2019 Sethem Rollinsem. W tym samym roku wygrał on na SmackDown pas WWE w starciu z Kofim Kingstonem. Tytuł stracił na WrestleManii 36 z Drew McIntyrem. Po WrestleManii i odejściu Lesnara Heyman nie pojawiał się do czasu powrotu Romana Reignsa na SummerSlam. Na SmackDown po tejże gali Heyman został osobistym doradcą Reignsa, który na Payback zdobył po raz drugi pas Universal.

Menedżer

• Tommy Rich
• Dennis Condrey
• Randy Rose
• Colonel DeBeers
• Adrian Adonis
• Mark Callous
• Steve Austin
• Rick Rude
• Arn Anderson
• Larry Zbyszko
• Bobby Eaton
• Madusa
• Don Muraco
• Jimmy Snuka
• Eddie Gilbert
• Dark Patriot
• Sabu
• Taz/Tazmaniac
• 911
• Brock Lesnar
• The Big Show
• Kurt Angle
• Shelton Benjamin
• Charlie Haas
• A-Train
• Heidenreich
• Rob Van Dam
• Matt Morgan
• Nathan Jones
• Rhyno
• Tommy Dreamer
• Cowboy Bob Orton
• Test
• Hardcore Holly
• CM Punk^[2]
• Curtis Axel
• Ryan Reeves
• Antonio Cesaro
• The Undertaker

Osiągnięcia

• Pro Wrestling Illustrated
  • Menedżer roku PWI (PWI Manager of the Year, 1992)

• Nagrody Wrestling Observer Newsletter
  • Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame (2005)
  • Best Booker (1994-1997, 2002)
  • Best Non-Wrestler (2001-2002, 2004, 2012)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na OWOW.com
• Profil na IMDb.com
• Profil na WWE.com