Paul Legentilhomme

Paul Legentilhomme
Ilustracja
Paul Legentilhomme (z zabandażowaną ręką) w Damaszku (1941)
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1884
Valognes

Data i miejsce śmierci

23 maja 1975
Villefranche-sur-Mer

Przebieg służby
Lata służby

1905–1947

Siły zbrojne

Armoiries république française.svg Francuskie Siły Zbrojne
Wolna Francja Siły Wolnych Francuzów

Jednostki

1 Dywizja Wolnych Francuzów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Wyzwolenia (Francja) Medal Wojskowy (Francja) Krzyż Wojenny 1914-1918 (Francja) Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja) Kawaler Orderu Smoka Annamu Krzyż Wielki Orderu Kambodży (Francja) Komandor Orderu Gwiazdy Anjouan Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Czarnej Wielki Oficer Orderu Korony (Belgia) Krzyż Wojenny (Belgia) (1914-1918) Order Lwa Białego II Klasy (Czechosłowacja) Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari

Paul Legentilhomme (ur. 26 marca 1884 w Valognes, zm. 23 maja 1975 w Villefranche-sur-Mer) – francuski wojskowy, generał armii.

Życiorys

W 1905 roku rozpoczął naukę w École spéciale militaire de Saint-Cyr, od 1907 roku służył we francuskich wojskach kolonialnych[1]. Przydzielony do 3 tonkińskiego pułku tyralierów, w październiku 1909 roku został awansowany na stopień porucznika[1]. Następnie służył kolejno w 10 i 2 pułku piechoty kolonialnej, w 1912 roku powrócił do Francji i rozpoczął służbę w 23 pułku piechoty kolonialnej[1].

W składzie tej ostatniej jednostki brał udział w I wojnie światowej i 22 sierpnia 1914 roku w Neufchâteau został wzięty do niewoli niemieckiej[1]. W listopadzie 1918 roku został zwolniony z niewoli i powrócił do Francji. W 1919 roku rozpoczął studia w École de guerre w Paryżu, a następnie powrócił do Tonkinu[1]. W 1924 roku został awansowany na dowódcę batalionu. W 1926 roku został wysłany do Madagaskaru jako szef sztabu naczelnego dowódcy tamtejszych wojsk, dwa lata później powrócił do Tonkinu[1]. W 1929 roku został podpułkownikiem i mianowano go szefem sztabu 3 dywizji piechoty kolonialnej[1].

Od 1934 roku dowodził 4 pułkiem tyralierów w Senegalu, a w 1937 roku został mianowany zastępcą komendanta École spéciale militaire de Saint-Cyr[1]. W 1938 roku został generałem brygady[1]. Od stycznia 1939 roku był dowódcą wojsk francuskich w Somali Francuskim. W czerwcu 1940 roku w Dżibuti wydał rozkaz potępiający rozejm w Compiègne i ogłosił zamiar kontynuowania walki u boku Wielkiej Brytanii. Wraz z pułkownikiem Edgardem de Larminatem próbował przekonać administrację Somali Francuskiego do dołączenia do Wolnych Francuzów, ich starania nie przyniosły jednak efektu[1].

22 lipca 1940 roku odebrano mu dowództwo, a 2 sierpnia opuścił Somali by dołączyć do generała Charlesa de Gaulle'a w Londynie, gdzie przybył 31 października[1]. Na mocy dekretu Rządu Vichy został następnie pozbawiony francuskiego obywatelstwa[1]. W styczniu 1941 roku awansowany na stopień generała dywizji i został mianowany dowódcą wojsk francuskich w Sudanie i Erytrei[1]. W 1941 roku był współorganizatorem 1 Dywizji Wolnych Francuzów i następnie jako jej dowódca brał udział w operacji Exporter, podczas której w wyniku bombardowania został ranny w ramię[1].

24 września 1941 roku został mianowany komisarzem wojny Francuskiego Komitetu Narodowego, a następnego dnia został w zaocznie skazany na śmierć przez trybunał wojskowy Vichy w Gannat[1]. We wrześniu 1942 roku został odznaczony Orderem Wyzwolenia[1]. W grudniu 1942 roku został mianowany gubernatorem Madagaskaru i wysokim komisarzem francuskich posiadłości na Oceanie Indyjskim, funkcje te pełnił do 5 maja 1943 roku[1].

5 sierpnia 1943 roku został zastępcą komisarza ds. obrony, a od października tego samego roku pełnił funkcje komisarza ds. obrony Francuskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego[1]. Od czerwca 1944 roku dowodził 3. okręgiem wojskowym w Rouen, a od lipca 1945 roku zastąpił generała Marie Pierre Kœniga na stanowisku gubernatora wojskowego Paryża[1].

W 1947 roku został awansowany na stopień generała armii i przeszedł na emeryturę[1]. Od 1950 roku był doradcą Françoisa Mitterranda w ministerstwie ds. terytoriów zamorskich i ministerstwie stanu[1].

Odznaczenia

Odznaczony następującymi odznaczeniami[1]:

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Paul LEGENTILHOMME, Musée de l'Ordre de la Libération [dostęp 2021-12-12] (fr.).

Media użyte na tej stronie

Order of the Bath (ribbon).svg
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
Order of the Liberation ribbon.JPG
(c) EHDI5YS z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Ribbon bar of the Order of the Liberation (France)
Order of the Bath UK ribbon.svg
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
Ordre du Dragon d'Annam (par le Gouvernement Francais) Chevalier ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre du Dragon d'Annam, Chevalier. 2nd type (1896-1950) from the French government. France.
Croix de Guerre 1939-1945 ribbon.svg
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Croix de Guerre 1939-1945 (France)
Army-FRA-OF-09-ROTATION.svg
Autor: Original file by Bilou. Modifications by Otourly and Skjoldbro. Rotation by CocoricoPolynesien., Licencja: CC BY-SA 4.0
Naramiennik dla Generał armii (OF-09).
Flag of Free France (1940-1944).svg
Flag used by the Free French Forces during the Second World War.
Medaille militaire ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: La médaille militaire (France)
Syria. Outside the house of general Legentilhomme at Damascus.jpg
SYRIA. OUTSIDE THE HOUSE OF GENERAL LEGENTILHOMME AT DAMASCUS. LEFT TO RIGHT: LE COMMANDANT BOISSEAU, LIEUTENANT COLONEL LJ. D. ROGERS, GENERAL LEGENTILHOMME, LIEUTENANT COLONEL KOENIG. (PHOTOGRAPHER: G. SILK).
Ordre de l'Etoile d'Anjouan Commandeur ribbon.svg
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre de l'Étoile d'Anjouan, Commandeur. 2nd type (1899–1963). France.
TCH Rad Bileho Lva 2 tridy (pre1990) BAR.svg
Baretka: Order Białego Lwa II Klasy – Czechosłowacja (przed 1990).
Ordre de l'Etoile Noire GO ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre de l'Étoile Noire, Grand Officier. France.
Croix de Guerre 1914-1918 ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Croix de Guerre 1914-1918 (France)
Ordre Royal du Cambodge GC ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre Royal du Cambodge, Grand Croix. 2nd type (1899-1948). France.
BEL Kroonorde Grootofficier BAR.svg
Baretka: Order Korony – Wielki Oficer (Belgia).
(Ordre de la Couronne – Grand-Officier).
(De Kroonorde – Grootofficier).
Armoiries république française.svg
Autor: Bonjour vive la France Dessiné par Jérôme BLUM le 5 septembre 2007. Készítette: Jérôme BLUM 2007., Licencja: CC BY-SA 2.0 fr
unofficial armorial bearings of the French republic, created from France coa.png. (The only official emblem of France is its tricolour flag).