Paul Lemerle

Paul Lemerle (ur. 22 kwietnia 1903 w Paryżu; zm. 17 lipca 1989 w Paryżu) – francuski historyk, mediewista, bizantynolog.

Życiorys

Ukończył École française w Atenach. Studiował w Dijon. Doktorat w 1945. Następnie zatrudniony w Ecole Pratique des Hautes Etudes (1947–1968), na Sorbonie (1958–1967) oraz w Collège de France (1967–1973). Pełnił funkcję prezesa Association Internationale des Etudes Byzantines.

Histoire de Byzance, 1960.
Philippes et la Macédoine orientale à l'époque chrétienne et byzantine, 1945.
Le premier humanisme byzantin, 1971.
The agrarian history of Byzantium from the origins to the twelfth century, 1979.
Byzantine humanism, the first phase, 1986.
Cinq études sur le XIe siècle Byzantin, 1977.
Essais sur le monde byzantin, 1980.
A history of Byzantium, 1964.
Le monde de Byzance, 1978.
Les plus anciens recueils des miracles de Saint Démétrius et la pénétration des Slaves dans les Balkans, 1979.
Le style byzantin, 1943.
L' émirat d'Aydin, Byzance et l'Occident, 1957.
Élèves et professeurs à Constantinople au Xe siècle, 1969.

Hans-Georg Beck, Paul Lemerle, "Byzantinische Zeitschrift" 82 (1989), z. 1/2, s. 34.
Małgorzata Dąbrowska, Paul Emile Lemerle (22 IV 1903-17 VII 1989), "Eos" 80 (1992), z. 1, s. 167-169.
Waldemar Ceran, Lemerle Paul [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. Oktawiusz Jurewicz, Warszawa 2002, s. 303.
Ihor Ševčenko, Paul Lemerle, "Speculum" 66 (1991), s. 725-727.