Paul Molitor
 | |||||||||
| 2B/3B/DH | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Paul Leo Molitor | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim | The Ignitor | ||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 22 sierpnia 1956 | ||||||||
| Odbijał | prawą | ||||||||
| Rzucał | prawą | ||||||||
| Debiut | 7 kwietnia 1978 | ||||||||
| Ostatni występ | 27 września 1998 | ||||||||
| Statystyki | |||||||||
| Średnia uderzeń | 0,270 | ||||||||
| Home runy | 145 | ||||||||
| Uderzenia | 1321 | ||||||||
| RBI | 611 | ||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||
| |||||||||
| Kariera menedżerska | |||||||||
| |||||||||
 Baseball Hall of Fame | |||||||||
| Rok wprowadzenia | 2004 | ||||||||
| Głosów | 85,2% | ||||||||
| Metoda elekcji | BBWAA | ||||||||
Paul Leo Molitor (ur. 22 sierpnia 1956) – amerykański baseballista, który występował na pozycji drugobazowego trzeciobazowego i jako designated hitter.
Kariera zawodnicza
W czerwcu 1974 został wybrany w 28. rundzie draftu przez St. Louis Cardinals, jednak nie podpisał z tym klubem kontraktu, gdyż zdecydował się podjąć studia na University of Minnesota, gdzie w latach 1975–1977 grał w drużynie uniwersyteckiej Minnesota Golden Gophers[1][2]. W czerwcu 1977 roku został wybrany w pierwszej rundzie draftu z numerem trzecim przez Milwaukee Brewers i początkowo występował w klubie farmerskim tego zespołu, w Burlington Bees, reprezentującym poziom Class-A[1][3]. W Major League Baseball zadebiutował 7 kwietnia 1978 w meczu przeciwko Baltimore Orioles, w którym zaliczył RBI single[1][4]. Dzień później zdobył pierwszego home runa w MLB[5].
Początkowo występował na pozycji łącznika, jednak po przesunięciu na nią Robina Younta, Molitor przeszedł na drugą bazę[5]. W sezonie 1978 rozegrał 125 meczów, uzyskując średnią 0,273 i zaliczając 142 uderzenia, a w głosowaniu na najlepszego debiutanta zajął 2. miejsce za Jimem Rice’em z Boston Red Sox[1]. Dwa lata później po raz pierwszy został powołany do Meczu Gwiazd[5]. Przed rozpoczęciem sezonu 1982 został przesunięty na trzecią bazę[5]. W tym samym roku zagrał we wszystkich meczach World Series, jednak Brewers przegrali ze St. Louis Cardinals 3–4[6]. W sezonie 1987 w 39 meczach z rzędu zaliczył przynajmniej jedno uderzenie i został wyróżniony spośród designated hitterów, otrzymując po raz pierwszy nagrodę Silver Slugger Award[5].
W grudniu 1992 jako wolny agent podpisał trzyletni kontrakt z Toronto Blue Jays[5]. W World Series 1993 roku zagrał we wszystkich meczach, w których uzyskał średnią 0,500, zdobył 2 home runy, zaliczył 8 RBI i został wybrany najbardziej wartościowym baseballistą serii; Blue Jays zdobyli drugi z rzędu mistrzowski tytuł pokonując Philadelphia Phillies 4–2[7].
W grudniu 1995 został zawodnikiem Minnesota Twins[5]. 16 września 1996 w meczu przeciwko Kansas City Royals zaliczył 3000. uderzenie i jako pierwszy w historii MLB osiągnął ten pułap zaliczając triple’a[8]. Po zakończeniu sezonu podpisał dwuletni kontrakt z Twins[5]. Po raz ostatni zagrał 27 września 1998[1].
Późniejszy okres
11 czerwca 1999 przed meczem Milwaukee Brewers – Minnesota Twins wziął udział w ceremonii zastrzeżenia numeru 4, z którym występował[9]. W późniejszym okresie był między innymi asystentem menadżera w Minnesota Twins i trenerem pałkarzy w Seattle Mariners[5]. W 2004 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[10].
W listopadzie 2014 został ogłoszony nowym menadżerem Minnesota Twins[11]. W sezonie 2017 Twins zostali pierwszym w historii MLB zespołem, który osiągnął fazę play-off po przegraniu ponad 100 meczów w sezonie poprzednim. Za to osiągnięcie Molitor został wybrany najlepszym menadżerem w American League[12]. Po zakończeniu sezonu 2018 został zwolniony z funkcji menadżera zespołu[13].
Nagrody i wyróżnienia
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 7× All-Star | 1980, 1985, 1988, 1991, 1992, 1993, 1994 | [1] |
| 4× Silver Slugger Award | 1987, 1988, 1993, 1996 | [1] |
| AL Manager of the Year | 2017 | [12] |
| Zwycięzca w World Series | 1993 | [7] |
| World Series MVP | 1993 | [7] |
| 3000 hit club | [8] | |
| Baseball Hall of Fame | od 2004 | [10] |
| # 4 zastrzeżony przez Brewers | 1999 | [9] |
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Paul Molitor Statistics and History (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ Former Golden Gopher Paul Molitor Elected to National Baseball Hall of Fame (ang.). gophersports.com. [dostęp 2015-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 stycznia 2015)].
- ↑ Paul Molitor Minor League Statistics & History (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ Orioles at Brewres Box Score (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ a b c d e f g h i Paul Molitor Biography (ang.). sabr.org. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ 1982 World Series (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ a b c 1993 World Series (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ a b Paul Molitor - 3000 The Hit Club (ang.). baseballhalloffame.org. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ a b Brewers Retired Numbers (ang.). brewers.mlb.com. [dostęp 2015-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 marca 2014)].
- ↑ a b Molitor, Paul (ang.). baseballhall.org. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ Twins name Molitor their new manager (ang.). twins.mlb.com. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ a b Molitor receives AL Manager of Year Award (ang.). mlb.com. [dostęp 2017-11-15].
- ↑ Paul Molitor fired by Twins a year after making playoffs (ang.). sportingnews.com. [dostęp 2018-11-05].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Former Minnesota Twins, Milwaukee Brewers and Toronto Blue Jays baseball star Paul Molitor is introduced to the crowd Sunday, July 24, 2005, at a Tee Ball game on the South Lawn of the White House, where he participated as first base coach.
A single empty (white) star on a transparent background, for use with star ratings