Paul Molitor
 | |||||||||
| 2B/3B/DH | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Paul Leo Molitor | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim | The Ignitor | ||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 22 sierpnia 1956 | ||||||||
| Odbijał | prawą | ||||||||
| Rzucał | prawą | ||||||||
| Debiut | 7 kwietnia 1978 | ||||||||
| Ostatni występ | 27 września 1998 | ||||||||
| Statystyki | |||||||||
| Średnia uderzeń | 0,270 | ||||||||
| Home runy | 145 | ||||||||
| Uderzenia | 1321 | ||||||||
| RBI | 611 | ||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||
| |||||||||
| Kariera menedżerska | |||||||||
| |||||||||
 Baseball Hall of Fame | |||||||||
| Rok wprowadzenia | 2004 | ||||||||
| Głosów | 85,2% | ||||||||
| Metoda elekcji | BBWAA | ||||||||
Paul Leo Molitor (ur. 22 sierpnia 1956) – amerykański baseballista, który występował na pozycji drugobazowego trzeciobazowego i jako designated hitter.
Kariera zawodnicza
W czerwcu 1974 został wybrany w 28. rundzie draftu przez St. Louis Cardinals, jednak nie podpisał z tym klubem kontraktu, gdyż zdecydował się podjąć studia na University of Minnesota, gdzie w latach 1975–1977 grał w drużynie uniwersyteckiej Minnesota Golden Gophers[1][2]. W czerwcu 1977 roku został wybrany w pierwszej rundzie draftu z numerem trzecim przez Milwaukee Brewers i początkowo występował w klubie farmerskim tego zespołu, w Burlington Bees, reprezentującym poziom Class-A[1][3]. W Major League Baseball zadebiutował 7 kwietnia 1978 w meczu przeciwko Baltimore Orioles, w którym zaliczył RBI single[1][4]. Dzień później zdobył pierwszego home runa w MLB[5].
Początkowo występował na pozycji łącznika, jednak po przesunięciu na nią Robina Younta, Molitor przeszedł na drugą bazę[5]. W sezonie 1978 rozegrał 125 meczów, uzyskując średnią 0,273 i zaliczając 142 uderzenia, a w głosowaniu na najlepszego debiutanta zajął 2. miejsce za Jimem Rice’em z Boston Red Sox[1]. Dwa lata później po raz pierwszy został powołany do Meczu Gwiazd[5]. Przed rozpoczęciem sezonu 1982 został przesunięty na trzecią bazę[5]. W tym samym roku zagrał we wszystkich meczach World Series, jednak Brewers przegrali ze St. Louis Cardinals 3–4[6]. W sezonie 1987 w 39 meczach z rzędu zaliczył przynajmniej jedno uderzenie i został wyróżniony spośród designated hitterów, otrzymując po raz pierwszy nagrodę Silver Slugger Award[5].
W grudniu 1992 jako wolny agent podpisał trzyletni kontrakt z Toronto Blue Jays[5]. W World Series 1993 roku zagrał we wszystkich meczach, w których uzyskał średnią 0,500, zdobył 2 home runy, zaliczył 8 RBI i został wybrany najbardziej wartościowym baseballistą serii; Blue Jays zdobyli drugi z rzędu mistrzowski tytuł pokonując Philadelphia Phillies 4–2[7].
W grudniu 1995 został zawodnikiem Minnesota Twins[5]. 16 września 1996 w meczu przeciwko Kansas City Royals zaliczył 3000. uderzenie i jako pierwszy w historii MLB osiągnął ten pułap zaliczając triple’a[8]. Po zakończeniu sezonu podpisał dwuletni kontrakt z Twins[5]. Po raz ostatni zagrał 27 września 1998[1].
Późniejszy okres
11 czerwca 1999 przed meczem Milwaukee Brewers – Minnesota Twins wziął udział w ceremonii zastrzeżenia numeru 4, z którym występował[9]. W późniejszym okresie był między innymi asystentem menadżera w Minnesota Twins i trenerem pałkarzy w Seattle Mariners[5]. W 2004 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[10].
W listopadzie 2014 został ogłoszony nowym menadżerem Minnesota Twins[11]. W sezonie 2017 Twins zostali pierwszym w historii MLB zespołem, który osiągnął fazę play-off po przegraniu ponad 100 meczów w sezonie poprzednim. Za to osiągnięcie Molitor został wybrany najlepszym menadżerem w American League[12]. Po zakończeniu sezonu 2018 został zwolniony z funkcji menadżera zespołu[13].
Nagrody i wyróżnienia
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 7× All-Star | 1980, 1985, 1988, 1991, 1992, 1993, 1994 | [1] |
| 4× Silver Slugger Award | 1987, 1988, 1993, 1996 | [1] |
| AL Manager of the Year | 2017 | [12] |
| Zwycięzca w World Series | 1993 | [7] |
| World Series MVP | 1993 | [7] |
| 3000 hit club | [8] | |
| Baseball Hall of Fame | od 2004 | [10] |
| # 4 zastrzeżony przez Brewers | 1999 | [9] |
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Paul Molitor Statistics and History (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ Former Golden Gopher Paul Molitor Elected to National Baseball Hall of Fame (ang.). gophersports.com. [dostęp 2015-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 stycznia 2015)].
- ↑ Paul Molitor Minor League Statistics & History (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ Orioles at Brewres Box Score (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ a b c d e f g h i Paul Molitor Biography (ang.). sabr.org. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ 1982 World Series (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ a b c 1993 World Series (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ a b Paul Molitor - 3000 The Hit Club (ang.). baseballhalloffame.org. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ a b Brewers Retired Numbers (ang.). brewers.mlb.com. [dostęp 2015-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 marca 2014)].
- ↑ a b Molitor, Paul (ang.). baseballhall.org. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ Twins name Molitor their new manager (ang.). twins.mlb.com. [dostęp 2015-01-03].
- ↑ a b Molitor receives AL Manager of Year Award (ang.). mlb.com. [dostęp 2017-11-15].
- ↑ Paul Molitor fired by Twins a year after making playoffs (ang.). sportingnews.com. [dostęp 2018-11-05].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
A single empty (white) star on a transparent background, for use with star ratings
Former Minnesota Twins, Milwaukee Brewers and Toronto Blue Jays baseball star Paul Molitor is introduced to the crowd Sunday, July 24, 2005, at a Tee Ball game on the South Lawn of the White House, where he participated as first base coach.