Paul Nitsche

Paul Nitsche
(c) Bundesarchiv, Bild 183-H26186 / CC-BY-SA 3.0
Ława oskarżonych w procesie lekarzy w Dreźnie (1947)

Hermann Paul Nitsche (ur. 25 listopada 1876 w Colditz, zm. 25 marca 1948 w Dreźnie) – niemiecki lekarz psychiatra, zbrodniarz wojenny popierający eutanazję w III Rzeszy i jeden z kierujących programem Aktion T4.

Życiorys

Syn lekarza psychiatry Wilhelma Hermanna Nitschego (1844–1921). Studiował medycynę na Uniwersytecie w Lipsku i Uniwersytecie w Getyndze, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1902 na podstawie pracy Gedächtnisstörungen in zwei Fällen von organischer Gehirnkrankheit. Następnie pracował w szpitalu miejskim dla umysłowo chorych i epileptyków we Frankfurcie nad Menem i w klinice psychiatrycznej w Heidelbergu kierowanej przez Emila Kraepelina. Od 1907 pracował w Miejskim Zakładzie Opiekuńczym i Leczniczym (Städtische Heil- und Pflegeanstalt) w Dreźnie. W 1913 został zastępcą dyrektora Państwowego Zakładu Psychiatrycznego na zamku Sonnenstein w Pirnie, a po I wojnie światowej objął kierownictwo Miejskiego Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w Lipsku-Dösen. W 1925 został profesorem tytularnym.

W 1928 objął dyrekcję zakładu na zamku Sonnenstein w Pirnie, kierował nim do 1939, po czym powrócił na stanowisko kierownika zakładu w Dösen. W maju 1940 otrzymał urlop i został zastępcą dyrektora departamentu T4 kierowanego przez Wernera Heydego, a następnie został jego następcą od końca 1941. W kierowanym przez siebie zakładzie w Dösen prowadził badania nad uśmiercaniem pacjentów dużymi dawkami luminalu.

Za zbrodnie przeciwko ludzkości został skazany 7 lipca 1947 w drezdeńskim procesie lekarzy na karę śmierci. Wyrok został wykonany przez dekapitację 25 marca 1948.

Wybrane prace

  • Über Gedächtnisstörung in zwei Fällen von organischer Gehirnkrankheit. Berlin, 1902.
  • Städtische Heil- und Pflegeanstalt zu Dresden. W: J. Bresler (Hg.): Deutsche Heil- und Pflegeanstalten für Psychisch-Kranke in Wort und Bild. Halle/Saale: Marhold, 1912 s. 248-255.
  • Allgemeine Therapie und Prophylaxe der Geisteskrankheiten. W: O. Bumke (Hg.): Handbuch der Geisteskrankheiten, Band IV. Berlin: Springer, 1929 s. 1-131.
  • Zur Indikationsstellung für die therapeutische Beeinflussung sexueller Anomalien durch Kastration. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie und psychisch-gerichtliche Medizin 97, S. 168-188, 1932.
  • Erbpflege im Familienrecht. Psychiatrische Gesichtspunkte für rassedienstliche Auslegung und Ausgestaltung des Eherechts. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie und psychisch-gerichtliche Medizin 104, s. 208-232, 1936.

Media użyte na tej stronie

Bundesarchiv Bild 183-H26186, Dresden, Ärzteprozeß.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-H26186 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
ADN/Illus

Todesstrafe im Dresdner Ärzteprozeß beantragt
Die Todesstrafe und Einziehung des Vermögens zu Gunsten des Landes Sachsen beantragte der Staatsanwalt im Dresdner Ärzteprozeß gegen die Angeklagten Dr. Nitsche, Dr. Langer, Dr. Herzer, Dr. Leonhardt, die Oberschwester Sachse, die Schwestern Puschmann, Klara Friedrich und Ackermann, sowie die Pfleger Fehre und Gäbler. Die Strafen für die anderen Angeklagten stellte er in das Ermessen des Gerichts.

UBz: v.l.n.r.: Schwester Buschmann, Oberschwester Sachse, Oberpfleger Gäbler, Oberpfleger Fehre, Dr. Leonhardt (stehende), Dr. Herzer, Dr. Langer, Prof. Nitsche, darunter: Schwester Ackermann, Geschwister Friedrichs, Schwester Wedel, Dr. Schultze, Frau Dr. Walter.
Hermann Paul Nitsche.jpg
Autor: www.HolocaustResearchProject.org, Licencja: CC0
Paul Nitsche