Paul Poupard
Kardynał prezbiter | |||
Paul Poupard (2015) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego | |||
Okres sprawowania | 2006–2007 | ||
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury | |||
Okres sprawowania | 1988–2007 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat | 18 grudnia 1954 | ||
Nominacja biskupia | 2 lutego 1979 | ||
Sakra biskupia | 6 kwietnia 1979 | ||
Kreacja kardynalska | 25 maja 1985 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji | 6 kwietnia 1979 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Miejsce | |||||||
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Paul Joseph Jean Poupard (ur. 30 sierpnia 1930 w Bouzillé) – francuski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii i historii, biskup pomocniczy Paryża w latach 1979–1980, wiceprzewodniczący sekretariatu ds. niewierzących w latach 1980–1985, kardynał diakon w latach 1985–1996, przewodniczący sekretariatu ds. niewierzących w latach 1985–1993, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury w latach 1988–2007, kardynał prezbiter od 1996, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego w latach 2006–2007.
Życiorys
Kształcił się w seminariach w Beaupréau i Angers, następnie na paryskiej Sorbonie, gdzie obronił doktoraty z teologii i historii. Przyjął święcenia kapłańskie 18 grudnia 1954. Pracował m.in. jako wykładowca szkoły przy francuskiej sekcji watykańskiego Sekretariatu Stanu, otrzymał honorowe tytuły papieskie - kapelana Jego Świątobliwości (1965) i prałata honorowego (1971). W latach 1972–1980 był rektorem Instytutu Katolickiego w Paryżu. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Francuskiego Towarzystwa Historii Kościoła, był autorem wielu publikacji, Akademia Francuska przyznała mu Wielką Nagrodę Kardynała Grente. Otrzymał również Legię Honorową.
2 lutego 1979 Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Paryża, ze stolicą tytularną Usula; sakry biskupiej ks. Poupardowi udzielił metropolita paryski kardynał François Marty 6 kwietnia 1979. W czerwcu 1980 Poupard został promowany do rangi arcybiskupa i przeszedł do pracy w Kurii Rzymskiej, pełniąc obowiązki przewodniczącego Sekretariatu ds. Niewierzących. Brał udział w kolejnych sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, a w II sesji specjalnej dla Kościoła europejskiego (październik 1999) był jednym z delegatów przewodniczących.
25 maja 1985 został wyniesiony do godności kardynalskiej, z diakonią Sant'Eugenio. Wraz z nominacją kardynalską został pełnoprawnym przewodniczącym Sekretariatu ds. Niewierzących, a w kwietniu 1988 dodatkowo przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Kultury; zachował stanowisko przewodniczącego Rady po włączeniu do niej Sekretariatu ds. Niewierzących w marcu 1993, dopiero śmierć Jana Pawła II w kwietniu 2005 zawiesiła dalsze pełnienie przez kardynała Pouparda tej funkcji; nowy papież Benedykt XVI powierzył mu ponownie kierowanie Radą. W marcu 2006 dodatkowo objął funkcję przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego (w czerwcu 2007 papież mianował następcą Pouparda na tym stanowisku kardynała Jeana-Louisa Taurana, który objął obowiązki we wrześniu 2007).
Uczestniczył w konklawe w kwietniu 2005.
Kardynał wielokrotnie reprezentował papieża na licznych uroczystościach rocznicowych i religijnych, a także na pogrzebie kardynała Henri de Lubaca (1991). W styczniu 1996 został promowany do rangi kardynała-prezbitera bazyliki św. Praksedy w Rzymie. 3 września 2007 przestał pełnić funkcję przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Kultury, jego następcą został abp Gianfranco Ravasi.
W 2007 został nagrodzony tytułem doktora honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[1].
30 sierpnia 2010 utracił prawo do udziału w konklawe.
Przypisy
- ↑ Doktorzy Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. kul.pl. [dostęp 2011-02-23].
Bibliografia
- Paul Poupard , Marie-Joëlle Guillaume , W sercu Watykanu: od Jana XXIII do Jana Pawła II. Rozmowa z Marie-Joëlle Guillaume, Zenon Grocholewski, Janina Dembska (tłum.), Katowice: Księgarnia św. Jacka, 2005, ISBN 83-7030-420-6, OCLC 749585349 .
Linki zewnętrzne
- Paul Poupard w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2015-06-29]
- Paul Poupard w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2015-08-30]
- ISNI: 0000 0000 7357 8410
- VIAF: 56615102
- LCCN: n82158490
- GND: 123894115
- NDL: 00453211
- BnF: 11920467n
- SUDOC: 027081087
- NLA: 35989554
- NKC: xx0023575
- BNE: XX955889
- NTA: 068319800
- BIBSYS: 90400160
- CiNii: DA02595168
- PLWABN: 9810593262505606
- NUKAT: n93110162
- J9U: 987007266591605171
- PTBNP: 266301
- CANTIC: a20025877
- NSK: 000009593
- CONOR: 16172131
- ΕΒΕ: 63161
- KRNLK: KAC199622050
- LIH: LNB:Bd1D;=BB
- WorldCat: lccn-n82158490
Media użyte na tej stronie
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Generic template for coat of arms of a cardinal.
Indications: The file contains various forms of shields, processional crosses and palliums to choose, only visible when lowered and opens with Inkscape.
(c) Claude Truong-Ngoc / Wikimedia Commons - cc-by-sa-3.0
Paul Cardinal Poupard in 2015
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of Arms of the French cardinal Paul Joseph Jean Poupard.