Paul Prosper Henrys
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 13 marca 1862 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 11 listopada 1943 |
| Odznaczenia | |
  | |
Paul Prosper Henrys (ur. 13 marca 1862 roku w Neufchâteau, zm. 11 listopada 1943 roku w Paryżu) – generał broni armii francuskiej.
W 1884 roku ukończył École spéciale militaire de Saint-Cyr, jako oficer kawalerii przebywał w Afryce Północnej. Pułkownik w 1910 roku. W czasie I wojny światowej był generałem brygady, generał dywizji w listopadzie 1914 roku. Dowódca armii francuskiej na wschodzie od 1917 roku do końca wojny. Szef Francuskiej Misji Wojskowej w Polsce od kwietnia 1919 roku do października 1920 roku. Rada Dziesięciu postanowiła, że będzie dowódcą i szefem sztabu armii polskiej. Generał po przybyciu do Polski uznał to za niemożliwe. Pomyślnie ułożył stosunki z Józefem Piłsudskim. Od czerwca do lipca 1919 roku dowodził Frontem Zachodnim.
Pochowany u Inwalidów w Paryżu.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1922)[1]
- Złoty Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1938)[2]
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych 1922, R.3 Nr 1, s. 11.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 606 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej za granicą”.
Bibliografia
- Encyklopedja Wojskowa, t. III, Warszawa 1933, s. 325.
- Stanisław Jan Rostworowski, Listy z wojny polsko-bolszewickiej 1918–1920, Warszawa-Kraków 2015, s. 168.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Wawrzyn Akademicki.
Paul Henrys, était un militaire français de la Première Guerre mondiale. Ici il est présenté en couverture de Le Pays de France n°185.
Zajęcie lotniska w Toruniu; styczeń 1920. Gen. Józef Haller i gen. Paul Henrys ze sztabami. Lotnicy: rtm. Antoni Buckiewicz, por. Tytus Karpiński, por. Wiktor Szandorowski, ppor. Wacław Makowski i inni.