Paul Sabatier
Paul Sabatier (ur. 5 listopada 1854 w Carcassonne, zm. 14 sierpnia 1941 w Tuluzie) - francuski profesor chemii uniwersytetu w Tuluzie w latach 1884-1930, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w roku 1912, członek Francuskiej Akademii Nauk, członek zagraniczny Królewskiej Holenderskiej Akademii Nauk i Sztuki, Royal Society(1918), American Chemical Society[1], członek honorowy PTCh (1924)[2].
Prowadził prace badawcze nad katalizą, głównie uwodorniania związków węgla w obecności rozdrobnionych metali (Fe, Cu, Co, Ni, Pt) oraz kondensacji i izomeryzacji przez tlenki i chlorki. Opracował teorię procesów katalitycznych.
Jest autorem monografii Kataliza w chemii organicznej (1913, wiele wydań i tłumaczeń).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Paul Sabatier (ang.). W: Notable Names Database (NNDB) [on-line]. [dostęp 2014-05-14].
- ↑ Członkowie Honorowi PTChem (pol.). W: Strona internetowa Polskiego Towarzystwa Chemicznego [on-line]. www.ptchem.pl. [dostęp 2016-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-15)].
Bibliografia
- Paul Sabatier - Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Chemistry 1912 > Victor Grignard, Paul Sabatier [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-05-14]., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1912, The Method of Direct Hydrogenation by Catalysis