Paul Spitzkopf

Paul Spitzkopf-Urban, Paul Spitzkopf senior (daty urodzin i śmierci nieznane) – przewodnik tatrzański pochodzenia spiskoniemieckiego[1].

Towarzyszył w pierwszych wejściach szczytowych taternikom różnych narodowości. Z Karolem Englischem dotarł na Wielkie i Pośrednie Solisko (I wejście, 1903), z Károlyem Jordánem na Pośrednią Grań (I wejście zimowe, 1904), a z Januszem Chmielowskim na Gerlach (I wejście zimowe, 1905). W 1907 r. uczestniczył w pierwszym przejściu Batyżowieckiej Grani[2].

Paul Spitzkopf należał do rodziny Spitzkopfów, spośród której wielu przedstawicieli jest autorami pierwszych przejść w Tatrach. Wiadomości o rodzinie zachowały się mniej więcej od połowy XIX wieku. Najbardziej znany był Martin Spitzkopf, zdobywca Gerlacha z 1834 r. Ok. 1875 r. do przewodników należeli: Matthias (alter Schmied), Paul, Andreas i Johann, później byli nimi także Paul junior, Paul senior (obaj z przydomkiem Urban), Jakob i Walter Spitzkopfowie[1].

Przypisy

  1. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. Bolesław Chwaściński: Z dziejów taternictwa. O górach i ludziach. Warszawa: Sport i Turystyka, 1988, s. 92, 93, 101, 102, 110. ISBN 83-217-2463-9.