Paul Tracy

Paul Tracy

(c) CCWSF1, CC-BY-SA-3.0 Paul Tracy w 2006 roku
Państwo	Kanada
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1968 Scarborough
Sezon 2010
Seria	IRL IndyCar Series
Zespół	KV Racing Technology
Samochód	Dallara/Honda
Nr startowy	15
Partnerzy	Takuma Satō E.J. Viso Mario Moraes
Sukcesy
2003: Champ Car (mistrz)
Strona internetowa

Paul Tracy (ur. 17 grudnia 1968 roku w Scarborough) – kanadyjski kierowca wyścigowy. Mistrz serii Champ Car w roku 2003.

Urodził się w Scarborough, na przedmieściach Toronto. Przeprowadził się do Fort Lauderdale na Florydzie.

Kariera

Początki kariery

Paul Tracy, jak większość kierowców wyścigowych, rozpoczął ściganie od kartingu. W 1985 roku, mając 16 lat, wystartował w kanadyjskiej serii Formuły Ford i od razu ją wygrał, zostając najmłodszym w historii jej mistrzem. Mając 18 lat wygrał ostatni wyścig w historii serii Can-Am, stając się jednocześnie najmłodszym zwycięzcą w tych wyścigach. W 1990 roku został mistrzem serii Indy Lights, ustanawiając rekord dziewięciu zwycięstw w sezonie.

CART/Champ Car

Paul Tracy na torze Laguna Seca w 1991 roku

W 1991 roku zadebiutował w serii CART w zespole Dale Coyne Racing, który był znany z dawania możliwości startu młodym, zdolnym zawodnikom. Jednorazowy występ przyciągnął uwagę Rogera Penske, który w połowie sezonu zatrudnił go jako kierowcę testowego w swoim zespole Penske Racing, dając mu równocześnie możliwość startów w kilku wyścigach.

W 1992 roku Tracy również miał wystartować jedynie w kilku wyścigach, jednak kontuzja Ricka Mearsa sprawiła, że wystąpił w 11 z 16 wyścigów w sezonie, trzykrotnie stanął na podium i zdobył raz pole position. Pierwszy pełny sezon startów przyszedł w 1993 roku, przyszły także pierwsze zwycięstwa, których zdobył pięć, a cały sezon zakończył na trzecim miejscu w klasyfikacji za Nigelem Mansellem i swoim kolegą z zespołu Emersonem Fittpaldim. W kolejnym sezonie do zespołu Penske dołączył Al Unser Jr. i cały zespół zdominował rywalizację, jednak Paul wypadł najsłabiej z całego zespołu, ponownie zajmując trzecie miejsce w klasyfikacji ogólnej.

W sezonie 1995 przeniósł się do ekipy Newman/Haas Racing. Zdobył wtedy 2 zwycięstwa i zajął w klasyfikacji 6. miejsce, ale po sezonie ponownie powrócił do zespołu Penske Racing. Powrót nie był udany - żadnego zwycięstwa i tylko 13. miejsce w klasyfikacji, dodatkowo opuścił dwa wyścigi z powodu kontuzji pleców. Sezon 1997 był dużo lepszy, po sześciu wyścigach miał na koncie 3 zwycięstwa i zdecydowanie prowadził w klasyfikacji. Jednak od tego momentu było już tylko gorzej, żadnej wizyty na podium, coraz słabsze wyniki i pięć nie ukończonych wyścigów z rzędu pozwoliły mu na zajęcie zaledwie piątej pozycji w klasyfikacji sezonu.

Przed rozpoczęciem sezonu 1998 przeniósł się do zespołu Team KOOL Green. Pierwszy rok w nowym otoczeniu był słaby - zakończył go na 13. miejscu, a dodatkowo kilka incydentów z jego udziałem sprawiło, że wykluczono go z wyścigu otwierającego następny sezon. Mimo to w 1999 zanotował dużo lepszy wynik - wygrał dwa wyścigi oraz zajął 3. miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu.

Starty w karierze

Starty w Indianapolis 500