Paul Vanuxem

Paul Vanuxem (ur. 22 lipca 1904 w Maubeuge, zm. 1979) – francuski generał i członek OAS. Zwolennik Algierii Francuskiej.

Młodość

Kształcił się na uniwersytecie w Lille, a jego kierunkiem była Filozofia. Tam został monarchistą. Uczęszczał również do college'u w Argentan. W obliczu drugiej wojny światowej wstąpił do 4. dywizji strzelców, a po klęsce Francji zaciągnął się do francuskiej I Armii, jako Wolny Francuz walczył w bitwie o Monte Cassino. Brał udział w wojnie w Indochinach jako podwładny marszałka Jeana de Lattre de Tassigniego. Tam awansował do stopnia pułkownika. W latach 1954-1955 głównodowodzący sił swego kraju w okupacji Austrii i Berlina zachodniego, tam też został generałem. Chciał zachować jak najwięcej z kolonii Francji, a bogata w złoża mineralne Algieria była według generała niezbędna dla mocarstwowości ojczyzny. Na wieść o referendum dla tego kraju wstąpił do OAS kierowanego przez swego przyjaciela i wzorzec do naśladowania generała Raoula Salana (mimo że ten ostatni popierał Petaina w wojnie). Otrzymał pseudonim "Verdun" i brał udział w wielu akcjach organizacji. Jak sam mówi, jako członek Armii Sekretnej zabił 46 algierskich partyzantów i 3 francuskich oponentów. Był lubiany przez swych żołnierzy. Po wojnie algierskiej skorzystał z amnestii. Potem zajął się pisaniem.

Prace

  • Les contes du temps perdu, Editions Ariane 1964
  • Espoir à Saïgon, Table ronde 1967
  • Enquète au pays du Levant, Plon 1971
  • Le destin exemplaire de de Lattre en Indochine, Societé de production litteraire 1977