Paul Westphal

Paul Westphal
Paul Douglas Westphal
Ilustracja
Paul Westphal w 2014, jako asystent trenera Brooklyn Nets.
#44
rozgrywający/rzucający obrońca
Pełne imię i nazwisko

Paul Douglas Westphal

Pseudonim

Westy

Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1950
Torrance

Data i miejsce śmierci

2 stycznia 2021
Scottsdale

Obywatelstwo

amerykańskie

Wzrost

193 cm

Masa ciała

88 kg

Kariera
Aktywność

1972–1984

Szkoła średnia

Aviation (Redondo Beach, Kalifornia)

College

USC (1969–1972)

Draft

1972, numer: 10
Boston Celtics

Paul Douglas Westphal (ur. 30 listopada 1950 w Torrance, zm. 2 stycznia 2021 w Scottsdale[1]) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji obrońcy, mistrz NBA z 1974[2], uczestnik spotkań gwiazd[3], wielokrotnie zaliczany do składów najlepszych graczy sezonu[4].

W 1968 został uznany za najlepszego zawodnika amerykańskich szkół średnich w USA (Mr. Basketball USA)[5].

Po czterech pełnych sezonach spędzonych na University of Southern California Westphal przystąpił do draftu NBA. Został w nim wybrany z numerem 10, ogólnej listy, przez Boston Celtics. W pełnym gwiazd klubie nie odgrywał zbyt znaczącej roli, miał jednak od kogo się uczyć, a do tego zdobył po drodze swój pierwszy i jedyny, jak się miało później okazać, tytuł mistrza NBA[2].

23 maja 1975 roku został wysłany do Phoenix wraz z wyborami drugich rund draftu 1975 (Jimmy Dan Conner) oraz 1976 (Butch Feher) w zamian za byłego olimpijczyka z Meksyku Charliego Scotta[6]. Dopiero tam zaczął się rozwijać i mógł pokazać czego nauczył się podczas gry w Celtics.

Westphal odegrał kluczową rolę w doprowadzeniu Suns do pierwszych w historii klubu finałów NBA, w 1976 roku. W trakcie całych play-off notował wtedy średnio 21,1 punktu, 5,1 asysty oraz 1,8 przechwytu[6]. Mecz numer 5 tamtych finałów przeszedł do historii ze względu na aż 3 dogrywki, które były potrzebne do wyłonienia zwycięzcy. O wygranej (128-126)[7], jego byłego zespołu Celtics, zadecydował wtedy zaledwie jeden rzut.

Podczas pobytu w Arizonie oprócz występu w finałach ligi, zdobył też wiele indywidualnych wyróżnień. Był nominowany 4-krotnie do All-NBA Teams, przy czym trzy razy do pierwszego składu, wystąpił też czterokrotnie meczu gwiazd NBA. Plasował się też wielokrotnie w pierwszej dziesiątce najlepszych strzelców oraz asystentów ligi. Po pięciu latach spędzonych z Suns został wytransferowany do Seattle w zamian za innego All-Stara oraz byłego mistrza NBA (1979) - Dennisa Johnsona[6]. W barwach Sonics wziął udział w kolejnym, piątym już z rzędu meczu gwiazd, po czym po zaledwie roku opuścił klub.

Kolejnym przystankiem okazał się Nowy Jork. Z powodu kontuzji rozegrał zaledwie 18 spotkań, podczas rozgrywek 1981/82. Po powrocie zrekompensował to sobie zdobywając nagrodę dla najlepszego zawodnika, powracającego po kontuzji – NBA Comeback Player of the Year Award[3]. Mimo wszystko nie uchroniło go to od zwolnienia. Swoją ostatnią umowę w karierze podpisał ponownie Suns, po czym zakończył karierę[6].

W 1985 został trenerem Southwestern Baptist Bible College, po roku przeniósł się do Grand Canyon College, który to poprowadził do mistrzostwa NAIA w 1988[3]. Po tym sukcesie został asystentem Cottona Fitzsimmonsa w Phoenix Suns. Po czterech lata awansował na stanowisko głównego trenera i już jako debiutant w tej roli poprowadził Suns prosto do finałów NBA, gdzie byli zmuszeni uznać wyższość, kroczących po tzw. three-peat Chicago Bulls z Jordanem na czele.

W kolejnych latach trenował Seattle SuperSonics, Pepperdine Waves oraz Sacramento Kings.

Osiągnięcia

Paul Westphal w 1975.

Na podstawie[5], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA

  • Zaliczony do:
    • I składu All-Pac-8 (1970, 1971)
    • II składu All-American (1971 przez Associated Press, 1972 przez NABC)
    • III składu All-American (1971 przez NABC, UPI, 1972 przez UPI)
  • Drużyna USC Trojans zastrzegła należący do niego numer 25

NBA

Inne

Kadra

Trener

  • Finalista NBA (1993)
  • 2-krotnie wybierany na trenera Zachodu podczas meczu gwiazd NBA (1993, 1995)

Przypisy

  1. Décès de Paul Westphal (fr.)
  2. a b Finals Champions and MVPs (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
  3. a b c Paul Westphal - Bio (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
  4. All-NBA Teams (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
  5. a b Profil na realgm.com (ang.). realgm.com. [dostęp 2018-03-31].
  6. a b c d Paul Westphal Statistics (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02].
  7. Phoenix Suns at Boston Celtics Box Score, June 4, 1976 (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02].
  8. NBA ALL-STAR LEGENDS GAME RESULTS, ROSTERS, AND PLAYERS (ang.). nba-allstar.com. [dostęp 2018-03-14].
  9. Profil na hoophall.com (ang.). hoophall.com. [dostęp 2020-11-11].
  10. SIXTH PAN AMERICAN GAMES -- 1971 (ang.). archive.usab.com. [dostęp 2015-02-11].

Media użyte na tej stronie

Basketball pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Basketball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Paul Westphal 1975 press photo.jpg
Phoenix Suns press photo of Paul Westphal issued around 1975
Paul Westphal in 2014.jpg
Autor: GabboT, Licencja: CC BY-SA 2.0
Brooklyn Nets assistant coach Paul Westphal
NBA FINAL CHAMP.png
Autor: HITNOM, Licencja: CC BY-SA 3.0
NBAトロフィー