Paul Williams (bokser)

Paul Williams

Pseudonim	The Punisher
Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1981 Aiken
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	185 cm
Styl walki	leworęczny
Kategoria wagowa	junior średnia
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	43
Zwycięstwa	41
Przez nokauty	27
Porażki	2
Remisy	0
Nieodbyte	0
↑ Bilans walk aktualny na 18 lutego 2012.

Paul Williams (ur. 27 lipca 1981 w Aiken) – amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBO w kategorii półśredniej (do 147 funtów).

Kariera zawodowa

Zawodową karierę rozpoczął w 2000. w latach 2000-05 stoczył 28 walk, wszystkie wygrał. 27 maja 2006 wygrał przez techniczny nokaut w dziesiątej rundzie z niepokonanym wcześniej Walterem Dario Matthysse^[1]. Trzy miesiące później znokautował w czwartej rundzie byłego mistrza świata WBA w kategorii junior półśredniej, Sharmbę Mitchella^[2]. W 2006 jeszcze raz stanął w ringu. W listopadzie pokonał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie Santosa Pakau.

Następnie został ogłoszony przez WBO oficjalnym pretendentem do tytułu mistrza świata tej organizacji. 14 lipca 2007 Williams zdobył pas mistrzowski pokonując na punkty Meksykanina Antonio Margarito^[3]. Tytuł stracił już w pierwszej obronie, 9 lutego 2008, przegrywając na punkty z Portorykańczykiem, Carlosem Quintaną^[4], jednak cztery miesiące później odzyskał go, pokonując Quintanę w walce rewanżowej już w pierwszej rundzie^[5].

Dosyć szybko zrezygnował z tytułu i zmienił kategorię wagową na wyższą. 25 września 2008 roku już w pierwszej rundzie znokautował Andy'ego Kolle^[6]. Zaledwie dwa miesiące później w walce o tytuł tymczasowego mistrza świata federacji WBO w kategorii junior średniej pokonał przez techniczny nokaut w ósmej rundzie Verno Phillipsa^[7].

Po tej walce po raz kolejny zmienił kategorię wagową (tym razem na średnią) i 11 kwietnia 2009 roku zmierzył się z byłym mistrzem świata wszystkich czterech największych federacji w kategorii junior średniej, Ronaldem Wrightem, który był nieaktywny od prawie dwóch lat. Williams pewnie wygrał pojedynek na punkty w stosunku 119-109, 119-109 i 120-108^[8]. 5 grudnia tego samego roku pokonał decyzją większości na punkty Sergio Gabriela Martíneza. Obaj pięściarze w pierwszej rundzie leżeli na deskach^[9].

Kolejną walkę stoczył 8 maja 2010 z byłym mistrzem IBF wagi półśredniej Kermitem Cintronem, którego pokonał przez techniczną decyzję w czwartej rundzie, podczas zwarcia Paul Williams upadł a rozpędzony Cintron potykając się o nogę upadającego Williamsa wypadł poza ring, odnosząc kontuzję. Do momentu zakończenia walki Williams prowadził na punkty 4w stosunku 40–36 i 39–37 dla Williamsa oraz 36–40 dla Cintrona.

20 listopada 2010 przeciwnikiem Williamsa był ponownie Sergio Gabriel Martínez, a stawką pojedynku był należący do Martineza pas WBC wagi średniej. Williams przegrał przez KO w drugiej rundzie. Była to jego druga porażka w karierze i pierwsza przed czasem. Na ring powrócił 9 lipca 2011 wygrywając niejednogłośnie z Erislandy Lara, wynik budził kontrowersję ponieważ według obserwatorów to Lara zasłużył na zwycięstwo.^[10]

27 maja 2012 roku Williams uległ wypadkowi drogowemu. Po upadku z motoru doznał urazu rdzenia kręgowego i został sparaliżowany od pasa w dół^[11].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Lista walk zawodowych Paula Williamsa - Boxrec