Paul van Ostaijen

Paul van Ostaijen

Paul van Ostaijen (ur. 22 lutego 1896; zm. 18 marca 1928) – belgijski poeta, tworzący w języku niderlandzkim.

Van Ostaijen urodził się w Antwerpii. Miał pseudonim Mister 1830, ponieważ chodził samotnie po Antwerpii ubrany jak dandys z mniej więcej tego roku. Jego poezja zdradza inspiracje modernistyczne, ekspresjonistyczne i surrealistyczne. Był zwolennikiem niepodległości Flandrii. Z powodu swojej działalności w ruchu niepodległościowym uciekł po I wojnie światowej do Berlina. Po powrocie do Belgii otworzył galerię sztuki w Brukseli. Zmarł na suchoty w 1928 w sanatorium w Miavoye-Anthée, w walońskich Ardenach.

Czeski poeta Ivan Wernisch był tak zafascynowany, jak to nazwał, "geniuszem van Ostaijena"^[1], że specjalnie, aby móc go tłumaczyć, nauczył się flamandzkiego. Jego tłumaczenie ukazało się pod tytułem Tanec gnómů, Taniec gnomów, w 1990.^[2]

Poezja

• Music hall (1916)
• Het sienjaal (1918)
• Bezette stad (1921)
• Feesten van Angst en Pijn (napisane w 1921, wydane po śmierci)
• Nagelaten gedichten (wydanie pośmiertne w 1928)

Inne publikacje

• De trust der vaderlandsliefde (1925, groteska)
• Gebruiksaanwijzing der lyriek (1926, wykład)
• Het bordeel van Ika Loch (1926, groteska)
• De bende van de stronk (1932, groteska)

Przypisy