Paul von Rennenkampf
 | |
 generał kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia | 29 kwietnia 1854 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 kwietnia 1918 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1873–1915 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | głównodowodzący 1 Armii, dowódca Wileńskiego Okręgu Wojskowego |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
.png){kind=small} .svg){kind=small} .svg){kind=small} .svg){kind=small} | |
Paul von Rennenkampf (ros. Павел Карлович Ренненкампф; ur. 17 kwietnia?/ 29 kwietnia 1854 w Konuvere, zm. 1 kwietnia 1918 w Taganrogu) – rosyjski wojskowy niemieckiego pochodzenia w stopniu generała kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego. W 1918 aresztowany i rozstrzelany przez Czeka.
Życiorys
Pochodził z rodziny Niemców bałtyckich, która przybyła w XVI wieku z Westfalii do ówczesnych Inflant.
Ukończył oficerską szkołę piechoty junkrów w Helsinkach (1873) oraz Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego (1882). Po ukończeniu akademii służył w sztabie Warszawskiego Okręgu Wojskowego. 7 kwietnia 1890 roku w stopniu podpułkownika został szefem sztabu twierdzy Osowiec, a 7 kwietnia 1891 roku awansowany do stopnia pułkownika i przeniesiony na szefa sztabu 14 Dywizji Kawalerii[1]. W 1900 roku został dowódcą brygady kawalerii. Uczestniczył w likwidacji powstania bokserów w Chinach.
W czasie wojny rosyjsko-japońskiej dowodził Zabajkalską Dywizją Kawalerii. Po wybuchu rewolucji 1905 roku, jako dowódca oddziału karnego we wschodniej Syberii, w latach 1905–1907 brał udział w likwidacji ruchów rewolucyjnych. W 1910 roku został mianowany generałem kawalerii. W 1913 roku mianowano go dowódcą Wileńskiego Okręgu Wojskowego.
Na początku I wojny światowej objął dowództwo rosyjskiej 1 Armii. W czasie tzw. operacji wschodniopruskiej (1914) nie udzielił pomocy 2 Armii, co doprowadziło do jej rozbicia, a później we wrześniu 1914 roku rozbicia jego własnej 1 Armii. Podczas bitwy pod Łodzią w listopadzie 1914 roku, w wyniku nieudolnych działań dowodzonej przez niego 1 Armii, niemieckiej grupie gen. Scheffera udało się wyjść z okrążenia. Te błędy przypłacił zdjęciem ze stanowiska dowódcy armii 6 października 1914 roku. Po dymisji przeprowadzono dochodzenie, które potwierdziło jego odpowiedzialność, prócz tego wykryto defraudację pieniędzy wojskowych. Dzięki poparciu cara nie był sądzony, jedynie został zmuszony do odejścia w stan spoczynku. Po rewolucji lutowej i obaleniu caratu był aresztowany i osadzony w twierdzy Pietropawłowskiej. Rozpoczęło się przeciw niemu nowe dochodzenie prowadzone przez Nadzwyczajną Komisję Śledczą Rządu Tymczasowego. Po przewrocie bolszewickim (rewolucji październikowej) został zwolniony z więzienia, wyjechał do Taganrogu, gdzie się ukrywał.
Aresztowany 16 marca 1918 roku przez funkcjonariuszy Czeka. Na polecenie Rady Komisarzy Ludowych zaoferowano mu stanowisko dowódcze w Armii Czerwonej. Rennenkampf jednak odmówił, w rezultacie w końcu marca Władimir Antonow-Owsiejenko osobiście wydał rozkaz o jego rozstrzelaniu[2]. Wyrok wykonano w nocy 31 marca 1918.
Prawdopodobnie został pochowany na starym cmentarzu w Taganrogu[3][4].
Ordery i odznaczenia
Rosyjskie
- Order Świętego Jerzego III i IV klasy
- Order Świętego Włodzimierza (trzykrotnie)
- Order Świętej Anny (I, II i III klasy)
- Order Świętego Stanisława (I, II i III klasy)
- Złoty Oręż „Za Waleczność” (dwukrotnie)
Zagraniczne
- Order Żelaznej Korony (Austro-Węgry)
- Order Miecza (Szwecja)
Galeria
Rennenkampf wśród rosyjskich wojskowych podczas pobytu w Chinach w 1901
Paul von Rennenkampf w 1914
Rennenkampf (drugi po lewej) ze swoim sztabem w hotelu w Insterburgu w Prusach Wschodnich w 1914
Prawdopodobne miejsce pochówku Paula von Rennenkampfa na cmentarzu w Taganrogu
Przypisy
- ↑ dr Bogusław Perzyk: Twierdza Osowiec 1882 – 1915. Warszawa: Militaria Bogusława Perzyka, 2004. ISBN 83-907405-1-6.str. 54.
- ↑ P. Kenez, Red Attack, White Resistance: Civil War in South Russia 1918, New Academia Publishing, Washington DC, ISBN 978-0-9744934-4-2, s. 121.
- ↑ Таганрог: Старое кладбище: Установлено место захоронения генерала П.К. Ренненкампфа, cemetery.su [dostęp 2020-09-22].
- ↑ Американский след / Богудония.ру, bogudonia.ru [dostęp 2020-09-22].
Media użyte na tej stronie
Paul von Rennenkampf, Russian general, 1854-1918, commander of the 1st Russian Army during 1914 (number 2 from left) together with his staff in the hotel "Dessauer Hof" in Insterburg, East-Prussia, august 1914.
General Paul von Rennenkampf during WW1
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Baretka Orderu św. Jerzego
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
Autor: Icopycat, Licencja: CC BY-SA 4.0
Предполагаемое место захоронения генерала Ренненкампфа на старом кладбище в Таганроге. На большом участке братской могилы 1918 года давно ряды советских надгробий.
Rank insignia of the Imperial Russian Army, here "General of the branch" – shoulder board 1909-1917 for officers of infantry, cavalry, 1st and 2nd Guard-Infantry-Division (excepted chief squadron / company) and Guard-Cavalry-Regiment. This shoulder board was also used for the ranks General of infantry, General of cavalry, and from 1904 General of artillery.
Baretka Orderu św. Anny.
Paul Georg von Rennenkampff (1854-1918), Baltic German General of the cavalry and adjutant general in the Imperial Russian Army
Baretka Orderu św. Stanisława.