Paul von Rennenkampf
 | |
 generał kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia | 29 kwietnia 1854 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 kwietnia 1918 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1873–1915 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | głównodowodzący 1 Armii, dowódca Wileńskiego Okręgu Wojskowego |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
.png){kind=small} .svg){kind=small} .svg){kind=small} .svg){kind=small} | |
Paul von Rennenkampf (ros. Павел Карлович Ренненкампф; ur. 17 kwietnia?/ 29 kwietnia 1854 w Konuvere, zm. 1 kwietnia 1918 w Taganrogu) – rosyjski wojskowy niemieckiego pochodzenia w stopniu generała kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego. W 1918 aresztowany i rozstrzelany przez Czeka.
Życiorys
Pochodził z rodziny Niemców bałtyckich, która przybyła w XVI wieku z Westfalii do ówczesnych Inflant.
Ukończył oficerską szkołę piechoty junkrów w Helsinkach (1873) oraz Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego (1882). Po ukończeniu akademii służył w sztabie Warszawskiego Okręgu Wojskowego. 7 kwietnia 1890 roku w stopniu podpułkownika został szefem sztabu twierdzy Osowiec, a 7 kwietnia 1891 roku awansowany do stopnia pułkownika i przeniesiony na szefa sztabu 14 Dywizji Kawalerii[1]. W 1900 roku został dowódcą brygady kawalerii. Uczestniczył w likwidacji powstania bokserów w Chinach.
W czasie wojny rosyjsko-japońskiej dowodził Zabajkalską Dywizją Kawalerii. Po wybuchu rewolucji 1905 roku, jako dowódca oddziału karnego we wschodniej Syberii, w latach 1905–1907 brał udział w likwidacji ruchów rewolucyjnych. W 1910 roku został mianowany generałem kawalerii. W 1913 roku mianowano go dowódcą Wileńskiego Okręgu Wojskowego.
Na początku I wojny światowej objął dowództwo rosyjskiej 1 Armii. W czasie tzw. operacji wschodniopruskiej (1914) nie udzielił pomocy 2 Armii, co doprowadziło do jej rozbicia, a później we wrześniu 1914 roku rozbicia jego własnej 1 Armii. Podczas bitwy pod Łodzią w listopadzie 1914 roku, w wyniku nieudolnych działań dowodzonej przez niego 1 Armii, niemieckiej grupie gen. Scheffera udało się wyjść z okrążenia. Te błędy przypłacił zdjęciem ze stanowiska dowódcy armii 6 października 1914 roku. Po dymisji przeprowadzono dochodzenie, które potwierdziło jego odpowiedzialność, prócz tego wykryto defraudację pieniędzy wojskowych. Dzięki poparciu cara nie był sądzony, jedynie został zmuszony do odejścia w stan spoczynku. Po rewolucji lutowej i obaleniu caratu był aresztowany i osadzony w twierdzy Pietropawłowskiej. Rozpoczęło się przeciw niemu nowe dochodzenie prowadzone przez Nadzwyczajną Komisję Śledczą Rządu Tymczasowego. Po przewrocie bolszewickim (rewolucji październikowej) został zwolniony z więzienia, wyjechał do Taganrogu, gdzie się ukrywał.
Aresztowany 16 marca 1918 roku przez funkcjonariuszy Czeka. Na polecenie Rady Komisarzy Ludowych zaoferowano mu stanowisko dowódcze w Armii Czerwonej. Rennenkampf jednak odmówił, w rezultacie w końcu marca Władimir Antonow-Owsiejenko osobiście wydał rozkaz o jego rozstrzelaniu[2]. Wyrok wykonano w nocy 31 marca 1918.
Prawdopodobnie został pochowany na starym cmentarzu w Taganrogu[3][4].
Ordery i odznaczenia
Rosyjskie
- Order Świętego Jerzego III i IV klasy
- Order Świętego Włodzimierza (trzykrotnie)
- Order Świętej Anny (I, II i III klasy)
- Order Świętego Stanisława (I, II i III klasy)
- Złoty Oręż „Za Waleczność” (dwukrotnie)
Zagraniczne
- Order Żelaznej Korony (Austro-Węgry)
- Order Miecza (Szwecja)
Galeria
Rennenkampf wśród rosyjskich wojskowych podczas pobytu w Chinach w 1901
Paul von Rennenkampf w 1914
Rennenkampf (drugi po lewej) ze swoim sztabem w hotelu w Insterburgu w Prusach Wschodnich w 1914
Prawdopodobne miejsce pochówku Paula von Rennenkampfa na cmentarzu w Taganrogu
Przypisy
- ↑ dr Bogusław Perzyk: Twierdza Osowiec 1882 – 1915. Warszawa: Militaria Bogusława Perzyka, 2004. ISBN 83-907405-1-6.str. 54.
- ↑ P. Kenez, Red Attack, White Resistance: Civil War in South Russia 1918, New Academia Publishing, Washington DC, ISBN 978-0-9744934-4-2, s. 121.
- ↑ Таганрог: Старое кладбище: Установлено место захоронения генерала П.К. Ренненкампфа, cemetery.su [dostęp 2020-09-22].
- ↑ Американский след / Богудония.ру, bogudonia.ru [dostęp 2020-09-22].
Media użyte na tej stronie
Rank insignia of the Imperial Russian Army, here "General of the branch" – shoulder board 1909-1917 for officers of infantry, cavalry, 1st and 2nd Guard-Infantry-Division (excepted chief squadron / company) and Guard-Cavalry-Regiment. This shoulder board was also used for the ranks General of infantry, General of cavalry, and from 1904 General of artillery.
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Baretka Orderu św. Jerzego
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
Baretka Orderu św. Anny.
Baretka Orderu św. Stanisława.
Paul von Rennenkampf, Russian general, 1854-1918, commander of the 1st Russian Army during 1914 (number 2 from left) together with his staff in the hotel "Dessauer Hof" in Insterburg, East-Prussia, august 1914.
General Paul von Rennenkampf during WW1
Autor: Icopycat, Licencja: CC BY-SA 4.0
Предполагаемое место захоронения генерала Ренненкампфа на старом кладбище в Таганроге. На большом участке братской могилы 1918 года давно ряды советских надгробий.
Rank insignia of the Imperial Russian Army, here "General of the branch" – shoulder board 1909-1917 for officers of infantry, cavalry, 1st and 2nd Guard-Infantry-Division (excepted chief squadron / company) and Guard-Cavalry-Regiment. This shoulder board was also used for the ranks General of infantry, General of cavalry, and from 1904 General of artillery.
Paul Georg von Rennenkampff (1854-1918), Baltic German General of the cavalry and adjutant general in the Imperial Russian Army