Paula Fudge

Paula Fudge
Data i miejsce urodzenia30 marca 1952
Isleworth
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Halowe mistrzostwa Europy
brązMediolan 1982bieg na 3000 m
Mistrzostwa świata kobiet w biegach ulicznych
złotoGateshead 1985drużynowo
brązMonte Carlo 1975drużynowo
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złotoEdmonton 1978lekkoatletyka
(bieg na 3000 m)
Mistrzostwa świata w biegach przełajowych
brązLimerick 1979drużynowo
brązRzym 1982drużynowo

Paula Fudge z domu Yeoman (ur. 30 marca 1952 w Isleworth[1][2]) – brytyjska lekkoatletka, biegaczka długodystansowa, mistrzyni igrzysk Wspólnoty Narodów, rekordzistka świata.

Kariera sportowa

Na igrzyskach Wspólnoty Narodów i mistrzostwach świata w biegach przełajowych reprezentowała Anglię, a na pozostałych dużych imprezach międzynarodowych Wielką Brytanię.

Zwyciężyła w biegu na 3000 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton, wyprzedzając Heather Thomson z Nowej Zelandii i swą siostrę–bliźniaczkę Ann Ford[3]. Zajęła 8. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[4].

13 września 1981 w Knarvik ustanowiła pierwszy oficjalny rekord świata w biegu na 5000 metrów czasem 15:14,51[5].

Zdobyła brązowy medal w biegu na 300 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie, przegrywając jedynie z Agnese Possamai z Włoch i Maricicą Puicą z Rumunii[6]. Zajęła 17. miejsce w biegu maratońskim na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[7].

Startowała w powodzeniem w mistrzostwach świata w biegach przełajowych, zajmując następujące miejsca: 1979 w Limerick – 17. miejsce, 1981 w Madrycie – 28. miejsce, 1982 w Rzymie – 14. miejsce i 1985 w Lizbonie – 56. miejsce[1]. W 1979 i 1982 zdobyła brązowe medale w klasyfikacji drużynowej[8].

Trzykrotnie startowała w mistrzostwach świata kobiet w biegach ulicznych, indywidualnie zajmując następujące miejsca: 1985 w Gateshead – 5. miejsce, 1986 w Lizbonie – 20. miejsce i 1987 w Monte Carlo – 8. miejsce[1]. W 1985 zdobyła złoty, a w 1987 brązowy medal drużynowo[9].

Paula Fudge była mistrzynią Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 3000 metrów w 1972 i biegu na 5000 metrów w 1983, wicemistrzynią w biegu na 1500 metrów w 1981 oraz brązową medalistką w biegu na 3000 metrów w 1974[10], brązową medalistką halowych mistrzostw Wielkiej Brytanii AAA w biegu na 1500 metrów w 1970[11] a także mistrzynią AAA w biegu ulicznym na 10 mil w 1982, 1986 i 1987, wicemistrzynią w maratonie w l986 oraz brązową medalistką w biegu na 10 kilometrów w 1992 i w maratonie w 1987[12]. Była mistrzynią UK Championships w biegu na 3000 metrów w 1978 i 1982 oraz wicemistrzynią na tym dystansie w 1977 i 1980 i w biegu na 5000 metrów w 1983[13]. Była również mistrzynią Anglii w biegu przełajowym w 1982, wicemistrzynią w 1981 i brązową medalistką w 1984[14].

Była rekordzistką Wielkiej Brytanii w bieg un 3000 metrów z czasem 8:48,74 uzyskanym 29 sierpnia 1978 w Pradze oraz w biegu na 5000 metrów z czasem 15:14,51 (13 września 1981 w Knarvik)[15].

Rekordy życiowe Fudge[2][16]:

  • bieg na 3000 metrów – 8:48,74 (29 sierpnia 1978, Praga)
  • bieg na 5000 metrów – 15:14,51 (13 września 1981, Knarvik)
  • bieg na 10 kilometrów – 32:44 (13 marca 1988, Southampton)
  • bieg na 15 kilometrów – 49:43 (21 listopada 1987, Monte Carlo)
  • bieg na 10 mil – 53:44 (21 września 1985, Reading)
  • półmaraton – 1:11:37 (24 lipca 1988, Newcastle)
  • maraton – 2:29:47 (30 października 1988, Chicago)

Rodzina

Jej siostra bliźniaczka Ann Ford również była biegaczką długodystansową[17].

Przypisy

  1. ↑ a b c Paula Fudge w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2021-01-23].
  2. ↑ a b Hall of Fame: Paula Fudge, britishathletics.org.uk [dostęp 2021-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-28].
  3. ↑ Paula Fudge, thecgf.com [dostęp 2021-01-23] (ang.).
  4. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 559 [dostęp 2021-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 276 [dostęp 2021-01-23] (ang.).
  6. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 472 [dostęp 2021-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 291 [dostęp 2021-01-23] (ang.).
  8. ↑ British Medallists in World and European Cross Country Championships, GBRAthletics [dostęp 2021-01-23] (ang.).
  9. ↑ British Medallists/Placings in World and European Road Race Championships/Cups, GBRAthletics [dostęp 2021-01-23] (ang.).
  10. ↑ AAA Championships (Women), GBRAthletics [dostęp 2021-01-23] (ang.).
  11. ↑ AAA Indoor Championships (Women), GBRAthletics [dostęp 2021-01-23] (ang.).
  12. ↑ British Road Race Championships, GBRAthletics [dostęp 2020-01-18] (ang.).
  13. ↑ UK Championships, GBRAthletics [dostęp 2021-01-23] (ang.).
  14. ↑ British Cross Country Championships, GBRAthletics [dostęp 2021-01-23] (ang.).
  15. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 248. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
  16. ↑ Paula Fudge, The Power of 10 [dostęp 2021-01-23] (ang.).
  17. ↑ Tim Street, Commonwealth Games: Gold medalist who turned down Olympics chance has no regrets, mylondon.news, 26 czerwca 2014 [dostęp 2021-01-23] (ang.).

Linki zewnętrzne

Mistrzynie igrzysk Wspólnoty Narodów w biegu na 5000 metrów
  1. ↑ a b c d e W latach 1978–1994 zawodniczki rywalizowały na dystansie 3000 metrów.
Występ roku w biegu na 5000 metrów kobiet

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.