Paula Radcliffe

Ten artykuł od 2011-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Paula Radcliffe

Paula Radcliffe na trasie maratonu berlińskiego w 2011 r.
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1973 Davenham
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania Mistrzostwa świata złoto Helsinki 2005 bieg maratoński srebro Sewilla 1999 bieg na 10 000 m Mistrzostwa Europy złoto Monachium 2002 bieg na 10 000 m

Paula Jane Radcliffe (ur. 17 grudnia 1973 r.) – brytyjska lekkoatletka, długodystansowiec. Do niej należy drugi wynik w historii biegów maratońskich kobiet: w 2003 r. ukończyła maraton w Londynie w czasie 2:15:25. Jest też rekordzistką Europy w biegu na 10 000 metrów i byłą rekordzistką na 5000 metrów.

W początkach kariery Radcliffe uprawiała głównie biegi przełajowe. W 1992 r. zdobyła w tej konkurencji tytuł mistrzyni świata juniorów. Po krótkiej przerwie, na skutek kontuzji, pojawiła się już na bieżniach lekkoatletycznych, zajmując wysokie miejsca na ważnych imprezach międzynarodowych. Na mistrzostwach świata w 1995 r. i na igrzyskach olimpijskich w 1996 r. zajęła 5. miejsca w biegu na 5000 m. W kolejnych sezonach, mimo dobrych rezultatów osiąganych na bieżni, Radcliffe nie udało się zdobyć żadnych medali poza jedynie srebrem w biegu na 10 000 m podczas mistrzostw świata w 1999 r. Kolejną szansą miały być igrzyska olimpijskie w 2000 roku Radcliffe prowadziła nieomal przez cały wyścig, ale na ostatnim 25. okrążeniu wyprzedziły ją trzy inne zawodniczki.

W 2002 r. Paula Radcliffe postanowiła wydłużyć dystans i zaczęła biegać maraton. Jeszcze tego samego roku zwyciężyła w maratonie w Londynie. W następnym roku ponownie zwyciężyła w Londynie, ustanawiając jednocześnie najlepszy wyniki w historii tej konkurencji. W 2003 była również najlepsza w innym biegu maratońskim w Chicago. Podczas igrzysk olimpijskich w Atenach w 2004 r. nie udało jej się zdobyć medalu, co więcej, z powodu wyczerpania musiała zejść z trasy na 36 km. Pięć dni później wystartowała w biegu na 10 000 m, z którego jednak wycofała się na 8 okrążeń przed metą. Po porażce w Atenach powróciła do biegania ulicznych biegów maratońskich: wygrała Maraton Nowojorski w 2004 r. i londyński w 2005 r. Powróciła także na bieżnię i wystartowała podczas mistrzostw świata w 2005 r. w biegu na 10 000 m i maratonie. W tej pierwszej konkurencji nie udało jej się zająć wysokiego miejsca. Mimo to wystartowała w biegu maratońskim, zdobywając tytuł mistrzyni świata, prowadząc nieomal od startu do mety.

Paula Radcliffe jest jedną z najlepszych biegaczek w historii biegów długich. Należały do niej rekordy świata na większości z dystansów rozgrywanych w biegach ulicznych (od 5 km wzwyż przez półmaraton aż po bieg maratoński). W olimpijskich konkurencjach lekkoatletycznych jej rekordy życiowe należą do najlepszych rezultatów w historii europejskiej lekkoatletyki: na 5000 m rezultat 14:29,11, a na 10 000 – 30:01,09. Była 3-krotnie mistrzynią świata w półmaratonie (2000, 2001, 2003) i 2-krotnie mistrzynią świata w biegach przełajowych (2001, 2002) oraz srebrną (1997, 1998) i brązową (1999) medalistką MŚ w przełajach.

W 2002 r. Radcliffe otrzymała Order Imperium Brytyjskiego. W tym samym roku została uznana za sportowca roku Wielkiej Brytanii oraz najlepszą lekkoatletką świata roku 2002.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Pauli Radcliffe
• Paula Radcliffe w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].