Pauli Ellefsen

Pauli Ellefsen
Pełne imię i nazwisko

Joen Pauli Højgaard Ellefsen

Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1936
Miðvágur

Data śmierci

24 sierpnia 2012

Premier Wysp Owczych[1]
Okres

od 5 stycznia 1981
do 10 stycznia 1985

Przynależność polityczna

Farerska Partia Unii

Poprzednik

Atli Dam

Następca

Atli Dam

6. Lider Farerskiej Partii Unii
Okres

od 1974
do 1990

Poprzednik

Trygvi Samuelsen

Następca

Edmund Joensen

Odznaczenia
kawaler I. stopnia orderu Dannebroga

Pauli Ellefsen, właśc. Joen Pauli Højgaard Ellefsen (ur. 20 czerwca 1936 w Miðvágur, zm. 24 sierpnia 2012) – farerski polityk, który sprawował ważne funkcje nie tylko w parlamencie Wysp Owczych, ale także w Radzie Nordyckiej oraz duńskim Folketingu. Był premierem archipelagu w latach 1981–1985 oraz liderem Partii Unii w latach 1974–1990.

Życie prywatne

Pauli Ellefsen urodził się 20 czerwca 1936 roku, jako syn Joena Eliasa i Sofíi (z d. Højgaard) Ellefsenów. Jego matka pochodziła z Rituvík, a ojciec z Miðvágur. Ma brata, Svenda Aage (ur. 13 września 1941), również polityka, który kilkukrotnie był ministrem w farerskim rządzie[2]. Żoną Pauliego jest Henni Egholm Ellefsen (z d. Rasmussen), z którą osiadł w miejscowości Hoyvík, opodal Tórshavn, stolicy Wysp Owczych[3].

Początkowo, jak wielu Farerczyków Ellefsen był rybakiem, później zaś został technikiem telekomunikacyjnym. W międzyczasie uczył się w szkole handlowej, gdzie zdobył zawód księgowego w 1969 roku.

Był kawalerem I stopnia orderu Dannebroga od 7 maja 1984 roku[4].

Kariera polityczna

Ellefsen swą karierę w farerskim parlamencie zaczął w roku 1974, kiedy został do niego wybrany z okręgu wyborczego Suðurstreymoy (Północna Streymoy)[3]. Jeszcze w tym samym roku stał się liderem partii Sambandsflokkurin, z której listy startował[5]. W roku 1975 został wybrany reprezentantem Wysp Owczych w Radzie Nordyckiej. Funkcję tę sprawował przez rok, a następnie został wybrany ponownie w 1979. W 1977 zasiadł w duńskim Folketingu, aż do roku 1987. W 1988, po rocznej przerwie ponownie zasiadł w izbie duńskiej na dwa następne lata.

Od 5 stycznia 1981 do 10 stycznia 1985 sprawował funkcję premiera Wysp Owczych[2]. Jego partia tworzyła wtedy koalicję wraz z Fólkaflokkurin oraz Sjálvstýrisflokkurin[2]. Skład rządu niemal się nie zmienił podczas całej kadencji. Należeli do niego: wicepremier Olaf Olsen (od 1983 Anfinn Kallsberg) (Partia Ludowa) i ministrowie: Eilif Samuelsen (Partia Unii), Páll Vang (Partia Ludowa), Tórbjørn Poulsen (Partia Niepodległościowa)[2].

W roku 1990 zakończył karierę polityczną[3].

Przypisy

  1. ↑ Ellefsen jest ósmym premierem Wysp Owczych po zniesieniu duńskiego monopolu na archipelagu, co umożliwiło ponowne powoływanie premierów rady ministrów, ale na nieco odmiennych warunkach.
  2. ↑ a b c d Rządy i premierzy Wysp Owczych od roku 1948 na stronie Biura Premiera Wysp Owczych (far.). [dostęp 2009-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-01)].
  3. ↑ a b c Historia Løgting ze strony farerskiego parlamentu (far.). [dostęp 2009-09-06].
  4. ↑ Profil Ellefsena na Borger.dk (duń.). [dostęp 2009-09-06].
  5. ↑ Lista liderów Sambandsflokkurin na stronie tejże partii (far.). [dostęp 2009-09-06].
Premierzy Wysp Owczych