Pawło Jakowenko

Pawło Jakowenko
Ilustracja
(c) Football.ua, CC BY-SA 3.0
Pełne imię i nazwisko

Pawło Ołeksandrowycz Jakowenko

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1964
Nikopol

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
LataKlub
Kołos Nikopol
Dnipro-75 Dniepropetrowsk
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1981–1982Metalist Charków4(0)
1982–1992Dynamo Kijów161(5)
1992–1993FC Sochaux-Montbéliard6(1)
W sumie:171(6)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1986–1990 ZSRR19(1)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1993–1995Metałurh Nikopol
1995–1996CSKA-Borysfen Kijów (dyr.techniczny)
1996–1997Urałan Elista
1999Urałan Elista
2000–2002Borysfen-2 Boryspol
2000–2004Ukraina U-19
2002–2004Ukraina U-21
2004–2005FK Chimki
2005–2007Kubań Krasnodar
2007FK Rostów
2008–2012Ukraina U-21
Odznaczenia

Pawło Ołeksandrowycz Jakowenko, ukr. Павло Олександрович Яковенко, ros. Павел Александрович Яковенко, Pawieł Aleksandrowicz Jakowienko (ur. 19 grudnia 1964 w Nikopolu, w obwodzie dniepropetrowskim) - ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Karierę zawodniczą zaczynał w szkółkach piłkarskich w Nikopolu, Dniepropietrowsku, Charkowie i Kijowie. Jego pierwszym klubem był Metalist Charków, z którego w 1982 trafił do Dynama Kijów. Grając w zespole prowadzonym przez Walerego Łobanowskiego odniósł swe największe sukcesy sportowe. Karierę zakończył z powodu kontuzji w 1993 jako zawodnik FC Sochaux-Montbéliard.

Kariera reprezentacyjna

W 1986 roku zadebiutował w radzieckiej drużynie reprezentacyjnej, a wkrótce potem wystąpił na Mistrzostwach Świata w Meksyku. Do 1990 rozegrał 19 meczów w reprezentacji, strzelił 1 bramką.

Kariera trenerska

Jako trener pracował w zespołach ligowych Ukrainy i Rosji. Dwukrotnie podejmował się roli szkoleniowca Urałanu Elista, z którym w 1997 awansował do rosyjskiej ekstraklasy. Przez dwa lata prowadził młodzieżową reprezentację Ukrainy. W 2006 został trenerem drużyny Kubania Krasnodar, którą w tym samym roku doprowadził do awansu do Premier Ligi. W kwietniu 2007 został zdymisjonowany. Kilka miesięcy później (w lipcu) na krótko objął funkcję trenera FK Rostów. Od 2008 ponownie prowadzi młodzieżówkę. 18 grudnia 2012 za obopólną zgodą kontrakt z Federacją Ukrainy został rozwiązany[1].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

  • mistrz ZSRR: 1985, 1986, 1990
  • wicemistrz ZSRR: 1988
  • brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1989
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1985, 1987, 1990
  • zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów: 1986

Sukcesy reprezentacyjne

Sukcesy indywidualne

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Ukraine-zaslug3.png
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
Pavlo Yakovenko.jpg
(c) Football.ua, CC BY-SA 3.0
Pavlo Yakovenko