Paweł Łoziński (anatom)
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 13 grudnia 1883 Kraków | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 17 lutego 1942 Kraków | |
| doktor habilitowany nauk przyrodniczych | ||
| Specjalność: zoologia | ||
| Alma Mater | Uniwersytet Jagielloński | |
| Doktorat | 1907 – zoologia Uniwersytet Jagielloński | |
| Habilitacja | 1923 – zoologia Uniwersytet Jagielloński | |
| Profesura | 1934 - profesor tytularny | |
| wykładowca | ||
| akademia | Akademia Handlowa w Krakowie | |
| Okres zatrudn. | 1909-1936 | |
| uniwersytet | Uniwersytet Jagielloński | |
| Okres zatrudn. | 1923-1939 | |
Paweł Łoziński (ur. 13 grudnia 1883 w Krakowie, zm. 17 lutego 1942 tamże) – polski zoolog-anatom.
Życiorys
Syn sędziego sądu krajowego Jana Łozińskiego i Marii Hayling de Degenfeld. Po ukończeniu w 1902 gimnazjum św. Anny studiował przez cztery lata nauki przyrodnicze na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (UJ) pod kierunkiem prof. Kazimierza Kostaneckiego. W 1907 przedstawił pracę "O budowie histologicznej serca małży" i uzyskał tytuł doktora nauk filozoficznych w zakresie zoologii, a następnie przez dwa lata był asystentem prof. Henryka Hoyera. W 1909 został wykładowcą przyrody i towaroznawstwa w krakowskiej Akademii Handlowej, a dwa lata później równolegle rozpoczął pracę naukową w Zakładzie Histologii UJ, a od 1921 w Zakładzie Anatomii Porów. W 1923 uzyskał tytuł doktora habilitowanego na podstawie rozprawy "Badania histologiczne nad jelitem larwy mrówkolwa" i rozpoczął prowadzenie wykładów zleconych z histologii, embriologii i anatomii porównawczej na Wydziale Filozoficznym UJ. W 1934 otrzymał mianowanie na profesora tytularnego UJ, dwa lata później przeniósł się na Wydział Rolniczy UJ, a rok później zakończył pracę w Akademii Handlowej. W 1939 został aresztowany w ramach akcji Sonderaktion Krakau i uwięziony w obozie Sachsenhausen (KL), zwolniony ze względów zdrowotnych powrócił do Krakowa, gdzie wkrótce zmarł.
Spoczywa na Cmentarzu Rakowickim[1] (kwatera S-płn.).
Praca naukowa
Przedmiotem badań naukowych Pawła Łozińskiego była anatomia, histologia i cytologia owadów, na ich podstawie ogłosił kilkanaście prac naukowych. Pracował nad systematyką błonkówek, opisał wiele gatunków, z czego dwadzieścia cztery dotyczyły grzebaczowatych (Sphecidae). Współpracował z Komisją Fizjograficzną Polskiej Akademii Umiejętności.
Opisał budowę narządów wewnętrznych larw mrówkolwa oraz doprowadził do rozwiązania spornych kwestii dotyczących rozwoju gruczołów przędnych larw osy.
Przypisy
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 174, ISBN 978-83-233-4527-5.
Bibliografia
- „Czy wiesz kto to jest?”, praca zbiorowa pod redakcją Stanisława Łozy, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej Warszawa 1938, Tom I s. 444;
- Gabriel Brzęk, Straty wśród zoologów polskich w następstwie II wojny światowej, "Analecta. Studia i materiały z dziejów nauki" 6/2 (12) (1997) s. 192.
- Stanisław Feliksiak: Słownik biologów polskich. Warszawa: Państwowe Wydaw. Naukowe, 1987, s. 341. ISBN 83-01-00656-0.
- Marek Bunalski, Jerzy J. Lipa, Janusz Nowacki. Almanach Entomologów Polskich XX wieku (red.). „Wiadomości Entomologiczne”. XX (suplement), s. 121-122, 2001;
Linki zewnętrzne
- Publikacje Pawła Łozińskiego w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób prof. Pawła Łozińskiego na Cmentarzu Rakowickim